Chapter 50

1.9K 193 165
                                    

El's Pov:

Καθομαστε επι δεκα λεπτα στην ιδια δεξαμενη,στον ιδιο ουρανοξυστη που με ειχε φερει και τις προηγουμενες φορες χωρις να λεμε τιποτα συγκεκριμενο.Ισως με εχει μαθει αρκετα καλα,για να ξερει ηδη πως λατρευω αυτο το μερος,γιατι οντως μου αρεσει εδω πανω.Μακρια απο ολα και ολους για λιγο,να ηρεμισω χωρις να σκεφτομαι πολλα πολλα.Αν και το μερος αυτο ειναι οτι πιο καταλληλο για να κατσει καποιος και να σκεφτει διαφορα,και ο Αλαν λογικα το ξερει πολυ καλα αυτο.

"Πως εισαι;"

Τον ακουω να με ρωταει βγαζοντας με απο τις σκεψεις που βασανιζαν το μυαλο μου.Ποτε αλλοτε δεν συμπεριφαιρομουν με αυτο τον τροπο, ποτε δεν ειμουν αφηριμενη για πολυ ωρα.Φαινεται ομως πως τα πραγματα αλλαζουν γρηγορα με τον καιρο.

"Υποθετω πως θα ειμαι ενταξει."

Ανασηκωνω τους ωμους αδιαφορα και κοιταξα ξανα ισια μπροστα μου.Παρατηρουσα την πολη και δεν με ενοχλουσε τοσο η ησυχεια που επικρατουσε αναμμεσα μας,δεν ηταν ενοχλητικη.Δεν ειναι περιεργο πως εδω πανω επικρατει τοση ησυχεια ενω κατω μια εντονη βαβουρα και φασαρια που σε ταραζουν;Ο κοσμος ειναι περιεργα φτιαγμενος το σιγουρο.

"Με την μαμα σου τι εγινε;"

Συνεχισε να με ρωταει διαφορα.Διακρινω μια αμηχανια στην φωνη του,νιωθει αβολα και μπορω να το καταλαβω απο τις ερωτησεις που μου κανει,γιατι να ενδιαφερουν αυτα τον Αλαν αλλωστε,ειναι προφανες πως το κανει μονο και μονο για να ελαφρινει καπως την ατμοσφαιρα μευαξυ μας.

"Εκανε σαν τρελη.Κυριολεκτικα Αλαν,θα επρεπε να την δεις,ελεγε τοσες χαζομαρες ολη την ωρα.Εχω κουραστει μαζι της"

Ειπα και γυρισα να τον κοιταξω για λιγο.Εκεινος εγνεψε καταφατικα και με μια απλη κινηση εβγαλε ενα τσιγαρο και το τοποθετησε κοντα στα χειλι του και επειτα το αναψε.Κοιταζε ισια αλλα μπορουσα να καταλαβω πως σκεφτοταν και εκεινος οπως εγω.

"Τι εννοιεις εχεις κουραστει μαζι της;"

Ειπε  μετα απο λιγο σπαζοντας την ησυχεια.Γυρισα περιεργη να τον κοιταξω.

"Μεγαλη ιστορια"

Γελασα ελαφρα και εβαλα μια τουφα απο τα μαλλια μου πισω απο το αυτι μου και κοιταξα αμηχανα γυρω μου αππφευγοντας το βλεμμα του.Ηξερα ηδη πως θα με ρωτουσε πολλα για αυτο το θεμα,και το περιεργο ειναι πως θελω να του μιλησω για αυτο.Να μιλησω σε ενα ατομο για οσα νιωθω.Δεν ξερω αν ο Αλαν θα με κρινει για αυτο,αλλα νομιζω εχουμε ξεπερασει την φαση εκεινη.

Everything has Changed  Où les histoires vivent. Découvrez maintenant