MY LAWYER STEP-BROTHER ✅

Chapter Fifteen

"Shane?" He asked in a cold but low voice when he saw the girl.

"Yes, baby. Glad that you remembered me." She giggled before running a bit and when she neared him, she encircled her arm to his nape. She's pulling him in a tight hug.

"Feel na feel ng bruha." Napakahinang bulong ko.

"Oh my gosh, I missed you!" Napatanga ako nang halikan niya sa magkabilang pisngi si Kai.

"Let's have a date tomorrow?" Malaki ang ngiti niya habang tinatanong ang lalaki.

"Not my thing."

"Oh, okay. Whatever. By the way, Where can I have a room for myself? Yung malapit lang sana sa'yo." She gave out a flirty smile. Maganda sana siya pero bakit ang harot niya?

"The third room after this room." He coldly answered her but she seems unbothered. Baka sanay na rin siya na ganoon talaga kalamig ang pakikitungo ni Kai. But wait, is she living here with us? Or she's just a 'makapal ang face na bwisita'?

Magsasalita pa sana ulit ang babae pero naagaw ko ang atensyon niya nang padabog kong pinag-untog ang kutsara't tinidor ko. Nagambala ko man sila ay wala akong pakealam. Patago akong umirap sa hangin.

Tuloy lang ako sa pagsubo ng pagkain ko habang ramdam ko ang dalawang pares ng mata na nakatingin sa akin. Gutom na ako kaya wala akong pakialam sa kanila. Tumitig lang sila sa kagandahan ko hanggang sa gusto nila. Not my problem anymore.

"And...who's this girl?" The girl named Shane asked curiously while looking at me with a brow shot up. She even pointed me but heck, I won't mind. I'm busy eating, if they can see me.

"She's Celine." He gave me a side glance before saying my name.

"Celine who?"

"None of your business. Go to your room now."

"Aww. But I am not yet eating." She pouted while linking her arms to him.

"Then do yourself a meal. Hindi ka naman na bata." Sarkastikong sagot naman ni Kai and my bad but I wanted so bad to laugh. That was just so epic! Kung ako yung nasa lagay ng babae, malamang ay lumulubog na ako sa kahihiyan.

"Hindi mo ba ako igagawa?" Nagpapaawa ang boses nito pero ang lalaki ay tila walang alam sa ganoon.

"Did I said 'Let's go to the kitchen and I will make a meal for you'?" Again, she answered her sarcastically! Oh bars, I can feel my heated cheeks because of stopping myself not to burst out laughing because it will surely embarass the girl.

"No." Matamlay at maiksi na ang sagot niya ngayon at tunog nagtatampo pa iyon pero hindi man lang iyon binigyang pansin ng lalaki. Kita ko sa mata ni Shane ang kabiguan at inis.

Medyo nagtatatakad pa siya nang umalis siya sa kwarto pero hindi ko na iyon gaanong pinansin. As if ikakasira 'yon ng buhay ko.

Tuloy lang ang kain ko kaya kahit paano ay naiibsan ng tunog ng kutsara't tinidor ko ang katahimikan naiwan sa amin ni Shane. Parang kanina lang ay kaswal kaming nag-uusap pero ngayon ay tila umikot na naman ang sitwasyon. Balik na naman kami sa hindi nagiimikang sitwasyon not until he spoke.

"She's Shane Mirasol."

"Well, narinig ko nga." Right after I said those 4 words, we went silent again.

"She's an old friend."

"Grabe ka naman, hindi pa naman siya matanda ah."

"What?" He asked, bemused then seconds later, he chuckled.

"I'm not pertaining to her age. I mean, matagal na kaming magkaibigan." He added.

"Oh. Dito siya titira?"