𝙳𝙾𝙽'𝚃 𝙲𝙾𝙼𝙴 𝙸𝙽 || 𝚉𝚂𝚆𝚆 ||

6. သနားစရာ ကျောပြင်ငယ်

အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်တဲ့ ရှောင်းရမ်လီ(ရှောင်းမား)ကို စောင်အသေချာခြုံပေးရင်း နဖူးပေါ်ခပ်သာသာ မွှေးကြူလိုက်တယ်။

"မေမေ့ကို ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်"

မလိမ္မာဘဲ ဆိုးချင်နေတဲ့အတွက်... အကြီးဖြစ်ပြီး လူကြီးမဆန်မိတဲ့အတွက်။

ရှောင်းကျန့်က အထက်တန်းစာမေးပွဲတွေ ပြီးတာနဲ့ ဦးလေးဖြစ်သူရှိရာ လန်ဒန်ကိုလိုက်သွားတော့မှာဖြစ်တယ်။

​တကယ်လည်းဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ။
ဝမ်ဆိုတဲ့ အရိပ်အာဝါသတွေနဲ့ မေမေက မလွတ်ကင်းနိုင်ရင်တောင် သူက လွတ်ကင်းမှဖြစ်မယ်။ ရှောင်းကျန့်က တကယ် ဒီလူတွေကို မတွယ်တာလိုက်ချင်တော့ ကိုယ့်ဘာသာထိန်းချုပ်ရတယ်။

မေမေ့အခန်းတံခါးကို အသာလေးပိတ်ပြီး ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုယ်ပြန်လိုက်တယ်။

တဖက်အခန်းက မှောင်ချထားတဲ့မီးရောင်နဲ့အတူ ရိပေါ်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးကိုမြင်ယောင်သေးတယ်။

" မာမားကို လုမယူပါဘူး " တဲ့။

စိတ်ရှုပ်စရာပေမဲ့ သနားစရာလေးလည်းဖြစ်နေပြန်တယ်။

သို့ပေမဲ့ သနားချင်စိတ်ဟာ ပိုက်ဆံချမ်းသာလွန်းတဲ့ ဝမ်လူကြီးရဲ့ သားဆိုတဲ့တစ်ချက်နဲ့တင် နင်းခြေလိုက်လို့ရတယ်။

သူ ဝမ်ရိပေါ်ကို မမုန်းရင်တောင် ချစ်ချင်စိတ်တော့ထားနိုင်မယ်မထင်တော့ဘူး။

••••

ကန်တင်းက ထမင်းဝိုင်းက ခပ်တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်။

ချန်းဖန်က ပန်းကန်ထဲက ခေါက်ဆွဲတွေကို ခက်ရင်းနဲ့ ထိုးမွှေနေတယ်။ စားတာလည်းမဟုတ်ပါဘဲ။

" မင်းက တကယ်ပဲ သွားဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတာလား "

"အေး... ငါ ဒီလူကြီးနဲ့တော့ အတူမနေနိုင်ဘူး"

"အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ ကျန့်ကျန့်ရာ... "

ကျန်းဟိုင်ရဲ့ အားမလိုအားမရဝင်ပြောမှုကို ချန်းဖန်က လေးလေးပင်ပင်ခေါင်းညိတ်နေပြန်တယ်။

" ငါ နားမလည်တာက မင်းဘာလို့ ဒီလူကြီးကို မတရားမုန်းနေတာလဲဆိုတာကိုပဲ "