𝙳𝙾𝙽'𝚃 𝙲𝙾𝙼𝙴 𝙸𝙽 || 𝚉𝚂𝚆𝚆 ||

13. ကိုကိုက မိန်းမယူရဦးမှာလေ

ရေလှိုင်းသံတွေနဲ့အတူ အေးမြမြလေပြေက ခပ်သော့သော့ တိုးဝင်လာတယ်။

ဝရံတာလုကြရင်းနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံး ဝရံတာခပ်ကျဉ်းကျဉ်းမှာပူးပူးကပ်ကပ် အိပ်ဖြစ်သွားတော့တာပဲ။

​ခပ်အေးအေးဖြစ်လာတဲ့ရာသီဥတုကြောင့် ရှောင်းကျန့်မျက်လုံးတွေဖွင့်လှစ်လိုက်မိတယ်။

လက်မောင်းက ထုံကျဉ်နေတာကြောင့် ဘေးကိုဝေ့ကြည့်မိတော့ မရှည်လွန်းတဲ့ မျက်တောင်လေးတွေဟာ ခပ်သော့သော့။ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးဟာ ရဲလို့။

သူ့လက်မောင်းပေါ်မှာ ပြန့်ကျဲကျနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေဟာ တကယ်ပဲ နုနုအိအိကလေးတွေ။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင်မသိလိုက်ပါဘဲ ရှောင်းကျန့်ဟာ ရိပေါ်ကို ငေးနေမိတော့တာပဲ။

စိတ်ဝင်စားစရာပန်းချီကားတစ်ချပ်ကိုရပ်ပြီးကြည့်ငေးနေရသလို ခံစားမှုမျိုး။

မျက်ခွံပေါ်တစ်စွန်းတစ်စကျနေတဲ့ ဆံနွယ်ရှည် တစ်စုကို ရှောင်းကျန့်ရဲ့လက်က အလိုလိုသပ်တင်ပေးလိုက်မိတယ်။

"အင်း... "

အိပ်ရာနိုးစ အသံက တကယ်တမ်းဝန်ခံရကြေးဆို နည်းနည်းတော့ ချစ်စရာကောင်းတယ်။

"သားတို့ရေ... !!!"

"ဒုတ်... "

"အင့်... "

အခန်းထဲ ဘယ်လိုဝင်လာမှန်း မသိတဲ့ မေမေ့ကြောင့် ရှောင်းကျန့်က ပင်လယ်လေနဲ့အတူ လွင့်နေတဲ့စိတ်ကို အလျင်အမြန်ထိန်းချုပ်လိုက်တယ်။ အကျိုးဆက်ကတော့ လက်မောင်းကို အမြန်ဆွဲလိုက်တာကြောင့် လက်မောင်းပေါ်က ခေါင်းလုံးလုံးဟာ ဝရံတာရဲ့ ကြမ်းပြင်နဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းမိတ်ဆက်သွားတယ်။

ကြမ်းပြင်နဲ့ သူတို့ကြားမှာ ဂွမ်းကပ်ပါးပါးတစ်ထည်သာရှိတာမဟုတ်ပါလား။

ခေါင်းက နာကျင်မှုနဲ့အတူ ရိပေါ် ဘာမှန်းမသိ နိုးလာရတာကြောင့် အူတူတူလေးဖြစ်လို့။ ညက အိပ်မက်ထဲမှာတော့ အရုပ်အကြီးကြီးတစ်ရုပ်ကို ဖက်အိပ်နေရတာ။ သိပ်မဝပေမယ့် ဖက်လို့ကောင်းမယ့်အရုပ်ကြီးပေါ့။