ម្ចាស់បេះដូង (ចប់)

Part61

    '' អត់ទេថេយ៉ុង លែង អ្ហឹមម '' មាត់ដែលមានសេរីភាពមិញនេះ ក៏ត្រូវឈប់និយាយម្តងទៀត ពេលបបូរមាត់កំណាចរបស់នាយគ្រប់គ្រងលើវាម្តងទៀតកម្រោលជាងមុន។

     មិនយូរប៉ុន្មានសង្គ្រាមស្នេហ៍ដែលបង្ខំដោយដៃគូរម្ខាងពីអ្នកខាងលើក៏កើតឡើងម្តងទៀត បន្ទាប់ពីពួកគេខានធ្វើវារយះពេល៤ឆ្នាំមកនេះ។

     ថេយ៉ុងញក់ញីរាងកាយរបស់ជុងហ្គុកយ៉ាងយូរ ព្រោះនាយខានប៉ះវាមកជាយូរហើយ ភាពតឹង ណែនរបស់រាងតូចក៏នៅតែដដែល មិនដែលផ្លាស់ប្តូរម្តងណាឡើយ។

     ទោះជាជុងហ្គុកស្រែកយំអង្វរនាយទាំង ទឹក ភ្នែក ក៏នាយលែងស្តាប់ចូលដែរ សំខាន់ពេលនេះ នាយកំពុងតែសុខស្រួលពីអ្នកខាងក្រោមដែលបានផ្តល់ឲ្យគេនៅពេលនេះ។

     ការបដិសេធដែលមិនឲ្យនាយញក់ញី រាងកាយរបស់គេ ក៏ត្រូវស្របតាមនាយដោយខ្លួនឯង ពេលអារម្មណ៍សុខស្រួលកំពុងតែរត់ចូលមកដោយខ្លួនរបស់គេក្តៅដូចជាភ្លើង ធ្វើឲ្យគេឈ្លក់រង្វេងនឹងល្បែងស្នេហ៍ដ៏ក្តៅគគុកមួយនេះ។

      គ្រប់យ៉ាងចប់សព្វគ្រប់នៅម៉ោង២ ទៀបភ្លឺឯណ្ណោះ ដោយជុងហ្គុកសន្លប់ស្តូក ព្រោះតែនាយលែងក្រឡែកចង្កេះអុកខ្លាំងៗដោយមិនគិតថាគេនឹងឈឺចាប់យ៉ាងណា នោះទេ សំខាន់នាយគិតតែពីក្តីសុខរបស់ខ្លួន ណាមួយនាយធ្វើវារហូតជិតភ្លឺបែបនេះ បើមិនសន្លប់ទេ ដូចជាចម្លែកពេកហើយ។

     '' សឺតត...បងស្រឡាញ់អូនជុងហ្គុក ''
ថេយ៉ុង ថើបថ្ងាស់ជុងហ្គុកដែលសន្លប់ស្តូកនៅក្នុងរង្វង់ដៃរបស់គេ រួចក៏គេងឱបជុងហ្គុករហូតដល់ព្រឹក ព្រោះតែបញ្ចេញកម្លាំងមកយូរគួរសម គ្រាន់ តែបិទភ្នែកភ្លាម ក៏លក់ទៅតាមជុងហ្គុកយ៉ាងលឿន។ 

     ពន្លឺព្រះអាទិត្យរះចូលមកក្នុងបន្ទប់របស់អ្នកដែលទើបតែបញ្ចប់សង្គ្រាមស្នេហ៍កាល ពីម៉ោង ២ទៀបភ្លឺ ឲ្យត្រូវបើកភ្នែកទទួលយកថ្ងៃថ្មី ព្រោះពេលនេះ គឺម៉ោង៩ជាងទៅហើយ។

     '' សឺតត...អ៊ូយ... '' ជុងហ្គុក បើកភ្នែកឡើងព្យាយាមចង់ក្រោកងើបអង្គុយ តែក៏ត្រូវស្រែកថ្ងូរឡើងមកពេលផ្នែកខាងក្រោមរបស់គេ ឈឺខ្លាំងថែមទាំងក្រហាយទៀត។