Part15: មាត់ផ្អែមដដែល

857 67 1
                                    

'' អ្ហឹមម...ល៎... ''
ឌឹប ឌឹប ឌឹប
ដៃតូចៗរបស់គេព្យាយាមគក់ទ្រូងអ្នកដែលបឺតជញ្ជក់ មាត់របស់គេឲ្យឈប់ តែនាយមិនព្រមប្រលែងទាល់តែ សោះ នាយកាន់តែផ្គើនលើសដើមទៅទៀត។ ៣នាទីទើបនាយដកមាត់ចេញវិញ ហើយសម្លឹងមើលរាងតូចដែលយកដៃរឹតទ្រូងដកដង្ហើមដង្ហក់ស្ទើរមិនដល់គ្នាទៅហើយ នាយថើបមិញនេះ ថើបខ្លាំងៗពេក បានជារាងតូចពិបាកដកដង្ហើម។
'' មាត់របស់ឯងនៅតែផ្អែមដដែល យើងចូលចិត្ត '' ថេយ៉ុង អង្អែលបបូរមាត់ខ្លួនឯងហើយនិយាយឌឺដងឲ្យអ្នកដែលសម្លក់ខ្លួនមិនឈប់។
ផាច់...
'' អាមនុស្សរោគចិត្ត មនុស្សឆ្កួត ចេញពីផ្លូវរបស់ខ្ញុំទៅ '' ជុងហ្គុក ទះថ្ពាល់រាងក្រាស់មួយដៃយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យមុខរបស់នាយត្រូវងាកទៅម្ខាង ព្រោះតែកម្លាំងដៃតូចដែលទះមិញនេះ នេះហើយលទ្ធផលដែលចូលចិត្តចាប់ថើបគេទាំងបង្ខំ គឺសមតែត្រូវបែបនេះហើយ។
'' ថ្ងៃនេះឯងទះយើងម្តងទៀតហើយ ចាំមើលណា ពេលដែលឯងទះយើងម្តងទៀត យើងនឹងចាប់បឺតមាត់ ឯងម្តងទាល់តែស្លេក អ្ហឹមម... '' ថេយ៉ុង ក៏ក្រសោបថ្ពាល់រាងតូច ហើយថើបលើមាត់រាងតូចម្តងទៀត ចូលចិត្តទះគេណាស់មែនទេ ចាប់ថើបឲ្យអត់ដង្ហើមស្លាប់ម្តងទើបបាន។
'' អ្ហឹមម... '' ជុងហ្គុក ព្យាយាមរុញទ្រូងរបស់នាយ តែនាយចាប់ដៃជាប់ពាត់ទៅក្រោយ រួចក្រសោបចង្គេះមួយក្តាប់នោះឲ្យកាន់តែគៀកនឹងខ្លួនរបស់គេ។
'' ហ៊ើយ! ថ្ងៃនេះយូរខុសពីធម្មតា '' ជីមីន ចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញទាំងរអ៊ូ រួចដើរទៅលាងសម្អាតដៃ។
'' អេ! នេះជុងហ្គុកទៅណាបាត់ហើយ កុំប្រាប់ណាថាទៅចោលយើងឲ្យសោះ '' រើជីមីន ព្យាយាមងាកមើលឆ្វេងស្តាំ នៅតែមិនឃើញដដែល។
'' ប្រាប់ថាឲ្យចាំផងមិនចាំទេអាមិត្តឆ្កួតនេះ ''
តុក តុក តុក
'' ជុងហ្គុក ជុងហ្គុកឯងនៅក្នុងនេះដែរទេ? ជុងហ្គុក '' ជីមីន ព្យាយាមដើរគោះទ្វារពេញបន្ទប់ទឹក ស្រែកហៅ ឈ្មោះរបស់មិត្ត តែដូចជាគ្មានការឆ្លើយតបសោះ។
'' អ្ហឹមម..អ្ហឹមម... '' ជុងហ្គុក បានឮសម្លេងរបស់មិត្តខ្លួនហើយ តែគេមិនអាចធ្វើអ្វីបាន ព្រោះតែខ្លួនរបស់គេត្រូវនាយក្រសោបឱបជាប់ ហើយមាត់គេវិញ ក៏ត្រូវនាយគ្រប់គ្រងទៀត ដូច្នេះទោះជាចង់ស្រែកហៅជីមីនឲ្យមកជួយក៏មិនកើតដែរ។
'' ហ៊ានទៅចោលយើងផងហ្ហេស ចាំមើលណាអាមិត្តឆ្កួត '' ជីមីន និយាយហើយក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹកវិញ នៅចាំធ្វើអីទៀត បើមិនឃើញជុងហ្គុកនៅទីនេះផង ចេញទៅខាងក្រៅមុនក្រែងបានឃើញជុងហ្គុកនៅ កន្លែងញាំអី។
'' អ្ហឹសស...! ចង់ធ្វើអី? '' ពេលដែលមាត់មានសេរីភាពវិញ ជុងហ្គុករុញទ្រូងអ្នកម្ខាងទៀតចេញឲ្យឆ្ងាយពីគេបន្តិច តែក៏ត្រូវភ័យស្លេកមុខស្លេកមាត់ម្តងទៀត ពេលឃើញនាយប្រលេះលេវអាវចេញពីរគ្រាប់ សម្លឹងមើលមកគេដូចចង់ស៊ីទាំងរស់។
'' រំលោភកូនទន្សាយដូចជាឯងនោះអី '' ថេយ៉ុង តបធម្មតា តែទឹកមុខរបស់នាយវិញ ញញឹមចុងមាត់ ហើយកាន់តែដើរមកជិតជុងហ្គុកកាន់តែគៀកថែមទៀត។
'' កុំ...កុំចូលមកជិតខ្ញុំឲ្យសោះ បើមិនចឹងទេ ខ្ញុំនឹង ស្រែកឲ្យគេមកជួយមិនខាន '' ជុងហ្គុក យកដៃទប់ទ្រូង
របស់នាយ ពេលដែលនាយបម្រុងនឹងមកថើបគេម្តងទៀត។
'' ស្រែកក៏ស្រែកទៅ នឹងអាលឲ្យគេបានដឹងថា យើងយកកូនទន្សាយដូចជាឯងមកស៊ីនៅក្នុងនេះមែន ''
'' អត់ទេ អត់ទេលែងខ្ញុំ មនុស្សចង្រៃ '' ថេយ៉ុង មិនស្តាប់សម្តីរបស់រាងតូច ប៉ុន្តែនាយកាន់តែផ្គើនចូលមក ជិតរហូតឱបរាងតូចទាល់តែបានសម្រេចម្តងទៀត លើកនេះនាយឱបរឹតខ្លាំងជាងមុនទៅទៀត។

#ថេយ៍ស៊ី

ម្ចាស់បេះដូង (ចប់)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz