We Could Have Had İt All || Tom Riddle

9

•

"Teşekkür ederim Cedric"

"Sadece mektubunu verdim, bu arada..."

"Efendim?"

Başını öne eğip bir süre bekledikten sonra "Boşver, iyisin değil mi?" diye sordu.

"Daha iyiyim emin ol" dediğimde pek bir şey demeden odamdan çıktı.

Yine mektubun üzerinde aynı el yazısı ile yazılmış ismime baktım. Daha kaç kere gelecekti bu mektuplardan? Yazan kişi ciddi miydi yani?

Açıp içindeki küçik kağıdı aldım.

En sevdiğin çiçekle dolu bir yerde öpeceğim seni, budur hayalim. Ya da dur sadece sana bakarak kokunu içime çekeyim. Dokunursam kırılacak gibi duruyorsun...

"Şair falan olmalı?" dedim kendi kendime. İstemsizce yüzümde oluşan gülümsemeyi farkettim.

Bunada bağlanma Lydia, bu kişide her kimse gelecek ve gidicek.

Of... Anne, keşke yanımda olsaydın. Keşke çizimlerim gerçek olsaydı ve defterimin arasından çıkıp bana sarılabilseydin.

Kapımın aniden açılması Düşüncelerimin arasından beni alıp kopardı. İçeriye girip kapıyı kapatan ve sırıtan Draco'ya bakarken 'ne oldu?' diyordum adeta bakışlarımla.

"Bil bakalım kim en mükemmel kuzeninin malikanesinde kalıcaaak?¿" diyip yanıma oturdu ve bana sarıldı.

"Göğüsüm acıyor-"

"Kusura bakma, hadi toplanman lazım"

"Ne toplanması, Merlin kendine gel"

"Kendimdeyim. Hazırlandığında kapının önünde bekleyen güzeller güzeli kadın, yani annem Dumbledore ile konuşacak. Biraz dinlenmen lazım değil mi ama?"

"Draco sadece üşütmüşüm, neden bu kadar çok abartıyorsun"

"Abartmak mı? Ben mi? Asla. Hem sen küçüklüğünden beri ağır atlatırsın böyle günleri."

"Haklısın da... Dersler?"

"Pansy'nin notlarından alırız"

Pansy mi? Doğru ya onu tamamen unutmuşum. Ne karıştırdığını öğrenmem lazımdı. Tabii hogswart dışındayken bunu yapamazdım.

"Draco ben gerçekten iyiyim. Anneni boşuna sürüklemişsin buraya kadar."

"Beraber okul asıcaktık söz vermiştin?"

"Yuh birinci sınıftaydık."

"Sonuç olarak sözünü tutmadın?"

"Offf! Elmalarını alır ve çöpe atarım bak."

"Dur bu korkutucuydu- tamam madem öyle burada bekle"

Kaşlarımı çatıp odamdan çıkan Draco'nun ne yaptığını anlamaya çalıştım.

Tamam beni düşünmesi ve tanıması çok güzel hissettirmişti fakat dersleri asıp malikanede kalamazdım. Hele ki lucius ile- saygım var evet ama adam bana 'seni öldürüceğim' der gibi baktığından bir türlü yüzüne gülümseyemedim ya neyse.

Dürüst olmak gerekirse nefret ediyorum ehehe...

Draco Narcissa ile odama girdiği an gülümseyip yatağımdan kalkmaya çalıştım. Narcissa "Otur lütfen Lydia" dediğinde başımı eğip oturdum.

"Uzun zaman oldu" dedi bayan Malfoy.

Cidden uzun zaman olmuştu. En son Hogwarts öğrencisi olmamdan önce görmüştüm onu. Özlemişim onu farkettim.