We Could Have Had İt All || Tom Riddle

30

•

Düştüğüm yerde kalakalmış bir şekilde durmaktan başka bir işlevim yoktu. Ellerimi hareket dahi ettiremiyordum. Onu görene kadar yüzümde bir gülümseme yoktu.

"Özür dilerim..." dedi Tom bana bakarken.

"Ne demek istiyorsun? Neden özür diliyorsun Tom?"

Yanıma eğildi, dizinin üstüne çöktü. Elini yanağıma koyup "Kısıtlı zamanın sonuna geldim sevgilim." dedi. Son derece ciddi görünüyordu.

Gözlerim yaşarırken "Söz vermiştin" dedim.

"Tutulmagacağını bildiğim sözler... Elveda güzelim."

Elini yanağından çekerken gitmemesi için yalvarıyordum. Eğilip son bir kez saçlarıma bir öpücük kondurdu. Ayağa kalktı. Gözlerinde gördüğüm kişi başkasıydı sanki. Eline aldığı asasını bana doğrulttu.

"Tek zayıf yanın sensin, ortadan kalkmazsan sorun çıkartıcaksın güzelim..." dedi. Ağlarken alt dudağımı dişledşn. Dudaklarından son duyduğum sözler ise acı vermişti...

"Avada kedavra"

<<<•>>>

"Kalk, kalk, kalk, kalk, kalk, kalk!"

Kalkmamı söyleyen kişisin sesi Tom'un sesine karışırken nefes nefese uyandım. Marcilya'nın şaşkın bakışları beni hedef alıyordu

"Ne oldu kız?"

Sorusuna yönelik bir cevap vermek isterken başımdaki ağrı buna engel olmaktaydı. İki elimi birden alnıma koyup ovarken "Sadece bir kâbus..." diye mırıldandım uykulu ses tonum ile.

"Dostum yüz ifadenden anladım onu, anlatmak ister misin? Gerçi pek tesselli edemem ama yüzünü güldürebilecek biri varsa o da benim biliyorsun!"

"Bilmem mi..."

Bakış açımı ellerimle kapadım. Gözlerimi ovmaya başladım. "Öldürülüyordum işte" dedim baştan savma bir tavırla.

"Ne demek, ildiriliyirdim işti? Doğru düzgün anlatsana, kim öldürüyordu neden öldürüyordu?"

"Ne bileyim"

"Ha yüzünüde görmedin?"

"Of marci, gördüm ama anlatıcak gibi değilim başım çok pis ağrıyor..."

"Baştan söylesene kızın benide meraklandıyorsun. Neyse geç kalıyoruz, üzerini giyin hemen kahvaltıya inelim."

"Olmaz uykum var..."

"Oradan uyumana izin verecek gibi mi duruyorum acaba?"

"Dün zaten geç döndüm, ne olur bir kerede istediğim olsa?"

"Kıyamet kopar, merlin'in neon ayakkabısı hazırlan artık!"

"Tamam, tamam!"

"Aferim adam ol"

"Sağol ya.."

Marcilya odamdan çıktığında oflayarak yatağımdan kalktım. Başımdaki ağrıya küfrederek etrafıma bakındım. Of sersem gibiyim...

Lavaboya geçip aynadaki yansımama bir göz attım. Gözlerimi ovuşturdum. Ellerimi lavabonun iki yanına yaslayıp hayatı sorguladım bir süre. Of her yerim ağrıyor... Bir daha o topukluları giyinirsem merlin belamı versin.

Yüzümü yıkayıp tuvalete girdikten sonra oradan çıktım. Odama girer girmez üzerindeki lerden kurtuldum. Gömleğimi giyinip düğmelerini iliklerken boş gözlerle boy aynasında ki yansımamı seyrediyordum. Sonra eteğimi giyinip kravatımı bağladım. Cüppemi bu sefer alma gereği duymadan yerinde bıraktım. Converselerime uzanıp ayağıma geçirdim. Bağcıklarımı bağlar bağlamaz kendimi sırt üstü yatağa attım.