We Could Have Had İt All || Tom Riddle

77

.

"Bakın bunu not almanızı istemiyorum. İstediğiniz gibi yargılayın umrumda değil. Biliyorum bana inanmıyorsunuz ancak onun sesini duyuyorum, ölmemiş olabilir. Beni anlıyor musunuz?"

Psikoloğum bana her zamanki mimiksiz suratı ile bakarken sabırla vereceği cevabı bekliyordum. Stres olmuş, parmaklarımla oynuyor ve alt dudağımı ısırıyordum.

"Sesini duyduğunda sana ne diyor Lydia?"

Sorduğu soru beni düşündürdü. Hatta bayağı bir dalıp gittim.

Çünkü ne dediğini o an hatırlayamamıştım.

"Bizden bahsediyor..."

"Peki sesini duydun ama hiç görmedin mi?"

"Gördüm! Görmesem bu konuyu size açmam."

"Nerede?"

"Odamda, odama geldi dün gece saat üç civarında."

Bir süre gözlerime baktıktan sonra not almaya başladı. Dirseğimi aramızda duran masaya yasladım. "Bana inanıyor musunuz bayım?"

"Üzgünüm Lydia ancak böyle bir şey olmasının imkanı yok sen de biliyorsun. Riddle'ı gömdüler, mezarına her haftasonu gidiyorsun, ve bunu en iyi sen biliyorsun ama asla kabul etmemen ileri düzey..."

"Ne? İleri düzey ne?!"

"Akli dengenle ilgili."

Masadan birden kalktım.

"BEN DELİ DEĞİLİM!"

"Sakin olur musun?"

"MADEM BANA İNANMIYORSUNUZ TOM'UN MEZARINI AÇTIRIN O ZAMAN! DELİ DEĞİLİM BEN!"

"Sakinleş yoksa güvenliği çağırmak zorunda kalacağım."

Duraksadım. Ellerimin titrediğini fark ettiğimde ceketimi avcumun içinde sıkmaya başladım. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken yerime oturdum.

"Güzel."

Siktir et sakinliği.

Masada duran bütün eşyaları kolumun tersiyle yere fırlatıp yerimden kalktım. Ceketimi tutarken yerimden fırlayıp anında dışarıya çıktım.

.

-4 saat sonra-

Marcilya'dan devam

"Evet. Evet anladım teşekkür ederim, hoşçakalın."

"Arayan kim?" diye sordum Draco'ya. Tekli koltukta oturmuş Lattemi yudumlarken, sıkıntı basmış yüzüne bakıyordum.

"Lydia'nın psikoloğu."

"Hm? Nasıl gidiyormuş ilerleme kaydetmiş mi benim güzelim?"

"Biliyor musun Marcilya.. Boşver. Cidden."

Kaşların çatıldı. Yerimden hafif doğruldum. "Ne demek boşver Draco?"

"Ne zamandır uğraşıyoruz ama bir şey olacağı yok. Hastahaneye yatıralım."

"Saçmalama durum o kadar ciddi değil."

"Neden direniyorsun yavrum? Hastahaneye yatırılırsa iyileşme süreci hızlanacaktır. Bende senin gibi onun iyiliğini istiyorum."

"Hayır sen sadece uğraşmak istemiyorsun Draco." dedim yerimden kalkarken. Elimdeki kupayı masaya bırakıp yatak odasına doğru yöneldim.

"Neden istemiyim o benim kuzenim."demişti arkamdan
gelirken.