SYSTEM 04 [COMPLETED] [စေတန်ရဲ့ နှောင်ကြိုး]

30

ၿပိဳင္ပြဲစင္ျမင့္သည္ကား ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လွသလို
ပရိတ္သတ္အေပါင္းတို႔အတြက္ပြဲျကည့္စင္ဆိုရင္ေတာ့
ျဖင့္ေျပာဖြယ္ရာမ႐ွိ။ ထိုစင္ျမင့္အား ေလျပည္ စင္ျမင့္
ဟုေခၚၿပီး ထိုစင္ျမင့္သည္ စိန္ေခၚပြဲစဥ္မ်ားအတြက္
အထူးတည္႐ွိေသာေနရာေပ။

တကယ္တမ္းေတာ့ ေလျပည္ စင္ျမင့္ဟူသည္
အမည္နာမသက္သက္သာျဖစ္ၿပီး ထိုစင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ
စိန္ေခၚပြဲစဥ္မ်ားမွာ မုန္တိုင္းသဖြယ္ခက္ထန္လွေခ်၏။

"ဘာလဲကြာ...။ အခုမွပြဲေတာ္စတယ္ ။ ခ်က္ျခင္းႀကီး
စိန္ေခၚတယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေအာင့္အီးထားခ့ဲရလည္းမသိ...။ ကြၽတ္.. "

လူအုပ္ႀကီးသည္ကား ေမဘယ္လ့္အားစိန္ေခၚသည္
ဟူေသာစိန္ေခၚမႈကိုၾကားသည္ႏွင့္ တစ္ခနခ်င္းပင္
ျပည့္က်ပ္သြားေခ်၏။ တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းႏွင့္ဆူညံ
ေနေသာလူအုပ္ႀကီးသည္ ပြဲစင္ျမင့္ထက္တြင္
မားမားမတ္မတ္ရပ္ကာ ေမဘယ္လ့္ကို ေစာင့္ေနသည့္
ဖရီဒါ့ထံ စိတ္ပ်က္စြာၾကည့္႐ႈေနၾကသလို..
ဒီတစ္ေခါက္ေရာဘယ္လိုမ႐ႈမလွ႐ွံုးမလဲဆိုသည့္
သေဘာျဖင့္ ၾကည့္ေနၾကေတာ့သည္။

"ႏွစ္တိုင္း မယိမ္းမယိုင္ ေမဘယ္လ္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ စိန္ေခၚရတ့ဲအထိ သူတို႔ကဘယ္ေလာက္ေတာင္ရန္ညႇိဳးႀကီးပါလိမ့္ "

"ငါသာသူ႔ေနရာမွာဆိုရင္ အားကုန္ခံၿပီး ေမဘယ္လ့္ကိုစိန္ေခၚမေနေတာ့ဘူး။ ႐ူးေနတ့ဲလူပဲ ေမဘယ္လ့္ကို စိန္ေခၚမွာ "

"ဒါေပမယ့္လည္း ဒီႏွစ္ကအေစာႀကီးစိန္ေခၚတယ္ဆိုေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့ေသခ်ာျပင္လာတယ္ေနမယ္"

"ဘယ္နႏွစ္႐ွိၿပီလဲ ဆယ္ႏွစ္လား ၊ ဆယ့္တစ္ႏွစ္လား ။ အားယိုး.. !တစ္ႏွစ္မွေတာင္မႏိုင္တာ အ့ံဩစရာပဲ"

"ဟိုမွာ! ေမဘယ္လ္လာၿပီ"

ကြၽတ္စီကြၽတ္စီႏွင့္ တြတ္ထိုးေနၾကေသာလူအုပ္ႀကီး
သည္ နီေစြးေစြးအရိပ္တစ္ခုက စင္ျမင့္ေပၚလႊားခနဲ
ပ်ံတတ္သြားေသာအခ်ိန္တြင္ တစ္ၿပိဳင္တည္းပင္
တိတ္ဆိတ္သြားေခ်ေတာ့၏။ ေလ၏ဟန္ခ်က္ကို
ေကာင္းေကာင္းကိုင္တြယ္ကာ ပ်ံသန္းလာေတာ့
အနီေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားႏွင့္တကြ နီေစြးေစြးဝတ္ရံုတို႔က
ေလထဲတြင္လြင့္ခနဲ...။ ေငးေမာခ်င္စရာေကာင္းပါ၏။