SYSTEM 04 [COMPLETED] [စေတန်ရဲ့ နှောင်ကြိုး]

25

မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္သည္ ပုစြန္ဆီေရာင္ေျပာင္း
ေနၿပီျဖစ္ေသာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ေပြ႔ဖက္လို႔ နမ္း႐ိႈက္ေနၾကဆဲ။
​
​ေလျပည္မ်ားသည္ပင္တိုးဝင္၍မရႏိုင္ေအာင္
ပူးကပ္ေနၾကေသာ ခႏၶာႏွစ္ခုၾကား စည္းခ်က္မွန္မွန္
ခုန္ေနေသာ ႏွစ္လံုးသားႏွစ္ခုသည္လည္း
ကဗ်ာဆန္လွေသာ ေတးသြားတစ္ပုဒ္သဖြယ္။

႐ွင္း သည္ အေျခေနအရပ္ရပ္ကိုပင္မခြဲျခားႏိုင္ေတာ့
ပါေခ်။ မိန္းကေလးမ်ားထံမွ ဖြင့္ေျပာျခင္းခံခ့ဲရဖူး
ေသာ္လည္း ရင္ခုန္ျခင္းဟူသည္ နတၳိမ႐ွိ။

အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ေယာက်္ားေလး ႏွင့္မိန္းကေလး
ၾကား၌သာျဖစ္ေပၚသည္ဟူေသာအဆိုကို
ကန္႔ကြက္ခ့ဲေသာ္လည္း မိန္းကေလးအခ်င္းခ်င္း
ၾကား တြင္ျဖစ္တည္ေသာအခ်စ္သည္ သူမထံသို႕
ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ျကီးကိုေရာက္လာေသာအခါ လက္ခံဖို႔ရာခက္ခဲခ့ဲပါ၏။

အခ်က္မွန္မွန္ဆြဲငင္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု ၾကား
႐ုန္းထြက္ဖို႔ရာလည္း အေတြးမ႐ွိခ့ဲပါေခ်။
သိပ္ကိုေမွာ္ဆန္လြန္းလွေသာ ခံစားခ်က္ျဖစ္တန္ရာ
၏။ ေသခ်ာေပါက္ကို ေမဘယ္လ္အား မခ်စ္ပါဟု
တစ္ထစ္ခ်ေတြးခ့ဲသည္။

ယခု ခံစားခ်က္သည္ အေျခအေနအရပ္ရပ္၏
လွည့္စားမႈေၾကာင့္သာေရာေထြးမႈတစ္ခုျဖစ္မည္ဟု
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျဖေတြးလိုက္ၿပီး ထိုဆြဲငင္မႈၾကားမွ
အေဆာတလ်င္႐ုန္းထြက္ခ့ဲသည္။

လႊတ္ထြက္သြားဖို႔ရာ ဟန္ျပင္ေနေသာ ႐ွင္း၏
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကို ေမဘယ္လ္သည္ ျပန္လည္ဖမ္းဆုပ္
ဖို႔ရာႀကိဳးစားေနဆဲ။ ထိုထြက္ေျပးရန္ႀကိဳးစားေန
ေသာႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကိုလိုက္ဖမ္းဆုပ္ရင္း ဖက္တြယ္
ထားေသာ ခါးထက္႐ွိလက္တို႔ကိုတင္းက်ပ္လိုက္
​ေခ်၏။

'အင့္ ' ခနဲ႐ွုိက္ ညည္းလိုက္သည့္ နာခံမႈမ႐ွိေသာ
႐ွင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းကို အားပါပါႏွင့္တစ္ခ်က္မ်ွကိုက္ခ်
လိုက္သည္။

"ဘာလို႔ ဒီေလာက္႐ုန္းေနတာလဲ "

႐ွင္း၏နဖူး ႏွင့္ သူ႔၏နဖူးကိုထိကပ္ထားရင္း
အနည္းငယ္ေမာဟိုက္ေနေသာအသံျဖင့္
ျငဴျငဴစူစူေလး ေျပာလိုက္ေတာ့ မွိတ္ထားသည့္
မ်က္ဝန္းမ်ားထက္ ဖံုးကြယ္ေနသည့္ ေကာ့ၫႊတ္လ်က္
႐ွိေသာမ်က္ေတာင္မ်ားက ဆတ္ခနဲတုန္ရင္သြားသလိုလို။