SYSTEM 04 [COMPLETED] [စေတန်ရဲ့ နှောင်ကြိုး]

31

ညဥ့္ယံသည္တစ္ဖန္ျပန္၍ႀကီးစိုးလာျပန္ေခ်ၿပီ။
နန္းေတာ္ႀကီးထဲ႐ွိအခန္းေပါင္းမ်ားစြာအနက္မွ
တစ္ခန္းတြင္ေတာ့ ခ်စ္ရနံ႔တို႔ကထံုေမႊးေနသလိုလို။

ေမဘယ္လ္ သည္ ႐ွင္းရ႕ဲကိုယ္ေလးအား
​ေနရာလပ္မ႐ွိေအာင္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္ထားၿပီး
လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ထံမ်က္ႏွာအပ္လ်က္သား။
ျဖဴေဖြးေနေသာလည္တိုင္သည္ ေမဘယ္လ္၏
ေခ်ာ့ျမဴမႈမ်ားအၾကား ဆန္႔တန္းလ်က္႐ွိေခ်၏။

"အာ့ "

ညီးညဴသံသဲ့သဲ့သည္ ႐ွင္း၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွထြက္ေပၚလာ
ေတာ့ ေမဘယ္လ္၏လႈပ္႐ွားမႈတို႔ကပို၍လ်ွင္ျမန္လာ
​ေခ်ၿပီ။ ေက်ာျပင္ထက္ပြတ္သပ္လ်က္႐ွိေသာ
လက္မ်ားက ေအာက္သို႔ေလ်ာက်သြားသည့္အခ်ိန္၌
႐ွင္းသည္ ပို၍ပင္တိုး၍ညီးညဴေလေတာ့သည္။

"အာ့.. မလုပ္.. မညႇစ္နဲ႔ေလ ။ နာ..နာတယ္"

ေမဘယ္လ္သည္ နားေထာင္မည့္ပံုမေပၚပါေခ်။
လည္တိုင္မွတဆင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားထံသို႔ဦးတည္ရာ
​ေျပာင္းသြားၿပီး အေနာက္ဘက္ရပ္ဝန္း၌ဆုပ္နယ္ေန
ေသာလက္မ်ားသည္လည္းမရပ္တန္႔ခ့ဲ။

႐ွင္းသည္ ညီးညဴေနရင္းမွ စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ကာ
ေမဘယ္လ္၏ အေနာက္ရပ္ဝန္းအားဆိတ္ဆြဲလိုက္
ေတာ့သည္။ နာပါတယ္ဆို မစာမနာ ညႇစ္ေန!

"ဟန္နီ! နာတယ္ေလကြာ "

႐ွင္းသည္ မ်က္ေစာင္းစူးစူးတစ္ခ်က္ကိုေပးကာ
ဘု႐ိႈး႐ိႈးလိုက္သည္။ သူ႔ -င္ပဲနာတတ္တယ္ထင္ေန
လားမသိ။

"ေတာ္ေတာ့။ ပြဲသြားရမွာဆို! အဝတ္လဲျပီး ဒိုးေတာ့။
ဂိုး.. ဂိုး"

"ဟန္နီက ကိုယ့္ကို ၿငိဳျငင္ေနၿပီ"

"ဒရာမာေတြလာခင္းမေနနဲ႔။ သြား အဝတ္လဲေတာ့ "

"တကယ္ႀကီးလား။ "

"တကယ္ႀကီး! "

"ဟန္နီက ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ေတာ့ပါဘူး ဝူးဝူးဝူး "

႐ွင္း ေၾကာင္အမိသြားေလၿပီ။ ဘယ္လိုႀကီးေတာင္
ခြၽဲလိုက္တာလဲ။ ဒီမိန္းမတကယ့္ကို မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ပဲ!
အား.... !! သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ။

ေမဘယ္လ္သည္လည္း သူ႔ကိုယ္သူ႐ွက္သြား၍ထင္
ေရခ်ိဳးခန္းထဲမ်က္ႏွာႀကီးနီရဲကာေျပးဝင္ေတာ့ေလ
သည္။ ႐ွင္းတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္လူးလွိမ့္ကာ
ေအာ္ရီေနမိသည္မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသြား၏။