SYSTEM 04 [COMPLETED] [စေတန်ရဲ့ နှောင်ကြိုး]

EXTRA (Part 1)

တို့သားအမိတွေအိမ်ပေါ်ကဆင်းကြမယ်!

ခန်းမကျယ်ကြီးအလယ်တွင်  လူအပေါင်းမှာချွေးဒီးဒီးကျနေရှာသည်။ တကယ်တော့ဖြင့် ယူရိုတိုင်းပြည်ကြီးက ယခုဆောင်းဦးပင်ဝင်နေပြီ။ ဒါဖြင့်ရင် အဘယ်ကြောင့် လူအပေါင်းကချွေးပြန်နေရသနည်းဆိုသော် ပုလ္လင်ထက်တွင်မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်လို့ စိတ်အခြေအနေမကောင်းသည့်အကြီးအကဲကြောင့်ပင်။

မေဘယ်လ့်မျက်နှာက မသာမယာ။ အံတကျိတ်ကျိတ်၊ သက်ပြင်းတစ်ချချနှင့်ပင်။ မေဘယ်လ့်ဘေးက ကြင်ယာတော်ထိုင်နေကျ နေရာသည်လည်း ယနေ့တွင်တော့လွတ်နေသည်။ အနီးအနားဘေးတစ်ဖက်ဆီ၌ စဝ်သွန်းနှင့်စဝ်လွန်းသည်လည်းမရှိ။ ထို့အတွက် မေဘယ်လ့်ပုံက သစ်ခက်သစ်ရွက်စိုးစဥ်မျှမရှိဘဲ တစ်ပွင့်တည်း ထီးထီးကြီးပွင့်လန်းနေသည့်တော်ဝင်ပန်းတစ်ပွင့်သဖွယ်။ လှပသော်ငြား မထိကိုင်ဝံ့။ အထီးကျန်ဆန်နေသလိုလို...။ ကျိန်စာပဲသင့်နေသလိုလို။

"ဘယ်သူဝှက်ပေးထားသလဲ "

ဒီလောက်ပင်။ မေဘယ်လ်ပြောသည်ကသည်လောက်ပင်။ ဘယ်သူဝှက်ပေးထားပါသလဲတဲ့။

"မပြောရဲကြဘူးပေါ့။ ဒါဆို မေးခွန်းပြောင်းမေးမယ်။ ဘယ်သူခြိမ်းခြောက်ခံထားရသလဲ "

ထပ်မံ၍ မည်သူ့ထံကမျှအသံမထွက်လာသေး။ မေဘယ်လ် စိတ်ကိုအဆုံးထိလျှော့ချထားရချေသည်။ ဟုတ်တာပေါ့ ခြိမ်းခြောက်ခံထားရရင်ဘယ်သူကပြောရဲပါ့မလဲ။ သူ့မျိုးနွယ်စုဝင်တွေက အကြီးအကဲထက် ကြင်ယာတော်ကိုပိုကြောက်ကြတဲ့လူတွေဆိုတော့..။

"ဟုတ်ပြီ။ နောက်ဆုံးတစ်ခုထပ်မေးမယ်။ ကြင်ယာတော်နဲ့ ရင်သွေးတော်တွေကို ဘယ်နေရာမှာတွေ့မိသေးလဲ "

တိတ်ဆိတ်နေမြဲ။ မေဘယ်လ့် သည်းခံစိတ်ကဂိတ်ဆုံးသွားလေပြီ။ အံကိုကျိတ်လို့ လက်သီးဖြင့်ပုလ္လင်ကို 'ဝုန်း' ခနဲမြည်အောင်ထုလိုက်တော့ အရင်ကတည်းမှဒူးတုန်နေကြသောလူအပေါင်းမှာ ဒူးထောက်ချမိမတတ်ဖြစ်သွားတော့သည်။ အကြီးအကဲက ကျန်တဲ့နေရာမှာသာ အေးဆေးတည်ကြည်တာ။ ကြင်ယာတော်နဲ့ ရင်သွေးတော်တွေအတွက်ဆိုရင် သွေးပူလွယ်လွန်းသည်ပင်။