.

37.

Gavin.
Tulad lang nung mga nakaraang araw narinig ko nanaman ang bangayan nung step mom ko at ni dad.

Naging daily routine nilang dalawa yan, that's why whenever mag aaway sila pupuntahan ko agad si aliyah.

And every time i enter her room nasa ilalim siya ng kumot niya while covering her ears.

but this time it's different, i entered her room just to see her sitting on the bed while hugging her knees.

"hey princess" kuha ko sa atensyon niya.

"nag aaway ulit sila noh kuya?" hindi ko siya sinagot, basta nalang akong umupo sa tabi niya.

"everything will be alright aliyah, babalik din tayo sa dati" paninigurado ko sakanya

"no we won't kuya."

"I heard mom earlier, sabi niya kay dad na if they want to give me a complete family they need to stop fighting all the time and act like nothing happened between them."

"Kuya ayoko ipilit nilang magsama kahit wala naman na talaga"

"Ayoko na ako yung maging dahilan kung bakit pinipilit nalang nila kahit pagod na talaga silang dalawa."

"Kuya naiintindihan ko naman na" she said while smiling at me.

Her smile, hindi ito yung ngiti niya pag masaya. It pains me to see my sister suffering.

Kahit half sister ko lang si aliyah kapatid ko pa rin siya. Ang lungkot makita na mararamdaman din nung kapatid ko yung lungkot na naramdaman ko noon.

"Why are you crying kuya?" tanong ni aliyah

"no i'm not"

"yes you are, don't cry kuya. as long as andito ka sa tabi ko okay ako."

"hindi mo naman ako iiwan diba kuya?" malungkot niyang tanong.

"I'll stay princess, andito lang ako palagi."