𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙

hoofdstuk 1

point of view Lucy Hale

Ik gooi mijn koffer in de auto en dan gooit mijn vader de achterbak dicht. Ik kijk naar mijn vrienden die klaar staan om me een knuffel te geven. Ik loop naar Sofie toe en sla mijn armen om haar heen. Ze trekt me dicht tegen haar aan en legt haar hoofd in mijn nek.

"tot snel" glimlacht ze naar me.

Zo ga ik iedereen af en kom ik bij Anthony. Hij trekt me stevig tegen me aan voor een paar seconden en maakt dan weer afstand tussen ons, daarna drukt hij een kus op mijn wang.

"ik wacht op je" fluistert hij. Hij pakt mijn hand vast en drukt er een kus op.

"Lucy, we moeten nu echt gaan" roept mijn vader vanuit de auto. Ik kijk iedereen aan en loop dan naar achter, met Anthony's hand vasthoudend tot de laatste meters. Dan stap ik in de auto en doe mijn gordel om. Mijn vader start de auto en rijdt langzaam weg. Ik zwaai naar mijn vrienden totdat we de hoek om gaan en ik ze niet meer zien.

Ik doe mijn Airpods in en leg mijn hoofd tegen het raam. De straten van Los Angeles vliegen langs en ik neem alles nog een keer in me op.

Outer Banks, nog nooit van gehoord. We moeten er heen voor mijn vaders werk. Ik wou niet mee maar ik moest, mijn ouders vinden dat ik te jong ben om alleen achter te blijven. Nu moet ik drie maanden op dat stomme eiland zitten zonder mijn vrienden en waarschijnlijk hebben ze daar nog slecht bereik ook. Ergens is het ook een voordeel, Anthony en ik hadden een relatie. Eigenlijk soort van nog steeds maar het ging stteds slechter tussen ons waardoor we besloten een break van elkaar te nemen. Ik kon hem niet vertellen dat ik niks meer voor hem voelde, hij hoopt nog steeds dat het goed komt. Nu ik drie maanden weg ben vindt hij vast wel iemand anders waardoor hij mij vergeet.

We komen aan bij het vliegveld en mijn vader parkeert de auto. Dan halen we onze spullen uit de achterbak en lopen naar binnen toe.

****

"Lu! kijk is naar het uitzicht! is het niet prachtig?" glimlacht mijn moeder als we op de veerboot staan. Ik hang over de rand en kijk naar het water.

"ja, prachtig mam" zeg ik.

"kom op Lu, het wordt hardstikke leuk! je maakt vast wel vrienden" zegt ze, ze probeert me te overtuigen maar we weten allemaal dat dat niet zo is.

Ik knik en kijk naar het eiland dat steeds dichter bij komt.

Zodra we er bijna zijn begint mijn moeder zich al naar de huurauto te haasten en gaat naast mijn vader zitten. Ik loop op mijn gemakje erheen en open de deur. Na twintig minuten rijden we eindelijk het eiland op, nog tien minuten en dan zijn we er eindelijk. Buiten schemert het, de straatverlichting staat aan maar geeft niet veel effect. Er zijn niet veel mensen te zien.

Mijn vader rijd een straat in, de weg is vel verlicht met lampen van auto's, politie auto's. Ik kijk uit het raam als we er langs rijden. Een meisje wordt omhelsd door haar ouders die staan te huilen. Er staan veel mensen omheen en volgens mij worden er een paar jongens ondervraagd.

"die zullen wel weer drugs gedaan hebben" zegt mijn moeder en ze lacht.

We rijden de straat uit waar het weer rustig is.

We komen aan bij het huis, hij is kleiner dan het huis in Los Angeles maar hij heeft wel een veranda. Ik help mijn ouders met de spullen uitpakken en in huis zetten. Zodra ik daar klaar mee ben pak ik mijn telefoon en loop ik een stukje de straat op.

Ik kom aan bij het huis waar de politie stond, ze staan er nog steeds. Ik wurm me tussen de mensen door zodat ik het beter kan zien. Wat gebeurt hier allemaal?

Ik kijk naar het meisje wat in gesprek is met haar ouders, er staan twee jongens bij elkaar, een met bruin haar en eentje met blond haar. Verder staat er nog een getinte jongen met, ik neem aan, zijn ouders te praten die hem vervolgens in een knuffel trekken.

Uit het niets staat er ineens een blonde lange jongen naast me. Ik kijk omhoog, naar zijn gezicht. Hij kijkt me aan en trekt zijn wenkbrauwen op.

"wat is er gebeurd?" vraagt hij aan mij.

"geen idee, ik ben hier pas net" zeg ik en ik kijk naar de jongeren.

"ik heb jou nog nooit hier gezien, ben je nieuw?" vraagt hij.

"ja, ik blijf hier voor een paar maanden voor mijn vaders werk" zucht ik.

"en daar ben je niet blij mee?" constateert hij.

"nou, nee. Ik vind het heel fijn voor mijn pa maar ik had liever gewoon thuis gebleven, bij mijn vrienden ofzo" zeg ik.

"dat snap ik, ik ben Topper trouwens" zegt hij en hij steekt zijn hand uit.

"Lucy" glimlach ik en ik schud zijn hand.

Er verschijnt een blond meisje achter de twee jongens vandaan en ze kijkt naar Topper.  Hij loopt snel naar voren toe en slaat zijn armen om haar heen. Ik zie ze praten maar ik kan het niet horen. Ik kijk naar de mensen en luister goed of ik wat kan horen.

point of view J.J Maybank

Ik sta naast John B, Kie wordt ondervraagd door haar ouders. Na een lange tijd op dat eiland kwam er een boot die ons zag. De kapitein was zo aardig om ons thuis te brengen aangezien Outer Banks toch zijn tussenstop was.

Kiara zit waarschijnlijk diep in de problemen nadat ze weggelopen is van huis en daarna niet meer is thuisgekomen, niet dat we die keuze hadden ofzo. Sarah komt naast ons staan en kijkt naar Topper daarna lopen ze op elkaar af en geven ze elkaar een knuffel, John B kijkt toe hoe het gebeurd.

Dan pas valt ze me op, het meisje wat net naast Topper stond. Ze komt me niet bekend voor, ze is of hier komen wonen toen wij weg waren of ze is op vakantie.

Haar blonde haar komt tot onder haar schouders en ze heeft bruine ogen. Ze is niet klein maar ook niet heel groot. Ze heeft een witte trui aan met daaronder een grijze spijkerbroek (zie media) met daaronder witte schoenen, niet echt handig met dit eiland.

John B tikt me aan.

"wie is dat?" vraagt hij en hij wijst naar het meisje.

"dat vroeg ik me ook af" zeg ik en ik kijk naar haar. Dan kijkt ze naar ons, ze kijkt me recht aan zonder maar een emotie te tonen. Haar gezicht staat neutraal. Dan kijkt ze snel weg en stopt haar handen in de buidel van haar hoodie.

"ze is knap" zeg ik en ik knik.

"maar echt" zegt John B en ik kijk hem aan.

"je hebt een vriendin he" zeg ik, Sarah komt naar ons toe en gaat naast John B staan, hij slaat een arm om haar heen.

"weet ik, en niemand is knapper dan haar" zegt hij en hij kijkt naar Sarah. Zij glimlacht en geeft hem een kus.

"ja ja, dat was alweer genoeg" zeg ik en ik kijk weg. Ik zoek naar het onbekende meisje, de plek waar ze stond is ingenomen door een vrouw. Ik speur de mensen af maar er is nergens meer wat van haar te zien.