hoofdstuk 48

329 7 0
                                    

Point of view Lucy Hale

Langzaam word ik wakker, ik knipper een paar keer voor het plotse licht dat mijn kamer in schijnt en rek me dan uit.

"Lucy" Hoor ik Ruby's gehaaste stem, ze schud me heen en weer.

"Ruby het is ochtend" Zeg ik terwijl ik in mijn ogen wrijf.

"Dat weet ik, maar we komen te laat voor school" Zegt ze.

"Fuck school, we gaan niet" Zeg ik.

"Leuk idee, maar ik ben serieus"

"Ruby, ik was serieus" Ze kijkt me verbaasd aan.

"Je wilt school skippen?"

"Jep, ik kan je leren surfen als je wilt" Zeg ik.

Ze kijkt me enthousiast aan.

"Omg! Ja! Kom" Ze trekt me aan mijn arm.

"Als je dat wilt laat je me nu met rust en lekker verder pitten" Zeg ik. Ze laat me meteen los en gaat terug in het bed liggen. Ik draai me om en trek mijn deken over mijn hoofd.

Een half uur later stap ik met een zucht uit bed. Ik kon niet meer verder slapen, hoe graag ik dat ook wou.

Ik trek een stapeltje kleding uit mijn kast, plus een zwarte bikini en loop naar de badkamer.

Het leek me een sterk plan om iets anders te gaan doen dan op school te zitten. Ruby heeft afleiding nodig en dan leek me het het beste om haar iets nieuws te leren, bovendien wil ik Rafe niet tegen komen na zijn uitbarsting van gisteren.

Ik kleed me om, doe wat sieraden om en borstel snel mijn haar. Als ik de slaapkamer inloop trek ik het deken van het bed.

"Wakker worden doornroosje, we moeten aan de bak" Zeg ik 'serieus'. Ruby kijkt me moeilijk aan.

"Zoek maar wat leuks uit om aan te trekken, ik ben beneden" Zeg ik en ik trek de deur open. Ik hoor haar diep zuchten en lach zachtjes, dan begin ik mijn weg naar de keuken en start met het ontbijt voor te bereiden.

Na een kwartier komt Lucy naar beneden gesjokt en laat zich op een stoel vallen.

"Hoe voel je je?" Vraag ik terwijl ik een eitje bak.

"Verschrikkelijk" Zegt ze terwijl ze voor zich uit staart.

"Wil je er over praten?"

Met een levenloze blik kijkt ze me aan, alsof ze recht door me heen kijkt.

"Nee, denk ik"

"Als je wel er over wilt praten, ben ik er voor je" Ik schenk haar een klein glimlachje.

"Dankje" Haar antwoord is kort en haar gezicht verraad geen emotie. Ik zou er bijna bang van worden.

Als het ontbijt klaar is, schuif ik aan tafel en beginnen we met eten.

"Je kan voorloppig hier blijven als je wil"

Ze knikt en drinkt wat thee.

Er hangt een lastige stilte waarin ik niet zo goed weet hoe ik me moet gedragen.

Na een paar korte gesprekjes begin ik met de tafel afruimen en alles op te ruimen. Ruby kijkt op haar telefoon en zegt geen woord. Als ik klaar ben loop ik naar boven voor wat laatste dingen en pak dan mijn autosleutels.

"Ben je er klaar voor?" Vraag ik, ze glimlacht, de eerste die ik zie, en ze knikt.

De autorit is lang en stil, ik heb de muziek zachtjes aanstaan en neurie wat mee.

Bij het strand aangekomen begint Ruby eindelijk een beetje te praten.

"Ik heb dit nog nooit gedaan dus verwacht niet teveel van me" Zegt ze.

Ik grinnik.

"Komt goed, we hebben alle tijd" Zeg ik terwijl ik het surfboard uit de auto trek. Ik pak nog een tas en loop dan het strand op.

Ik gooi het board neer en trek mijn kleding uit.

"Ik hou van het strand" Lach ik en ik loop naar het water. Ik gooi mijn board het water in en spring er soepel op. Ik peddel een stukje verder en wacht dan op de golven.

"Holy shit! Dat ging zo soepel!" Roept Ruby als ik naar haar terug zwem.

"Ik begin het eindelijk onder de knie te krijgen" Zeg ik, toch wel een beetje trots.

"Gast, je bent prof" Lacht ze. Ik grinnik en kijk haar aan.

"Kom, dan maken we jou ook prof" Ze glimlacht en pakt het board van me over.

++++++

"Ik snap nu waarom je dit zoveel doet" Zegt ze als ik me in het zand laat vallen.

"Hoe weet jij dat ik veel surf" Ik kijk haar vragend aan.

"Ik heb je locatie suffie, ik weet alles" Zegt ze en ze kijkt me doordringend aan.

"Oh nee" Zeg ik sarcastisch.

Oh jee, ik vind dit eigenlijk niet zo heel grappig. Straks weet ze dat ik bij Rafe was gisteren.

"Maar geen zorgen hoor, ik stalk je niet altijd" Zegt ze en ze kijkt naar de zee.

Ik knik en laat me op mijn rug vallen.

"Lu, wat ga je doen als de pogues straks hier zijn?" Vraagt ze.

Ik moet nog steeds lachen als ze pogues zegt, ze heeft geen idee over wie ze het heeft. Toch besluit ik haar vraag serieus te beantwoorden.

"Ik heb geen idee"

"Ze kunnen niet lang blijven toch, Rafe en Ward mogen er niet achter komen dat ze hier zijn en dat jij hun informant ben" Zegt ze.

"Ik moet nog een plan bedenken maar het komt goed, het goud gaat terug naar hun" Zeg ik.

"Weet je dat zeker?" Vraagt ze, ze kijkt me aan.

Ik knik.

"100 procent, en wij gaan daarvoor zorgen" Zeg ik, ik glimlach naar haar. Ze glimlacht terug en kijkt dan naar de zee.

"We gaan wel met ze mee terug toch, ik heb niks te verliezen" Ze blijft naar de zee kijken.

"Dat is de planning"  Zeg ik, terwijl ik in mijn hoofd een plan begin te bedenken.

A/N
Slecht einde ieuw bah

𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu