hoofdstuk 44

337 12 4
                                    

Point of view Lucy Hale
Ik bekijk mezelf in de spiegel en draai dan een rondje. Het zwarte jurkje komt net boven mijn knieën en hij zit strak om mijn lichaam. De zwarte hakken passen er perfect bij. Ik heb mijn haar gestijld en een klein beetje make up op mijn gezicht gesmeerd.

Ruby huppelt rondjes door mijn kamer met een fles Bacardi in haar hand, waar ze af en toe een slok uit neemt.

"Ruby, fles weg, we gaan" Zeg ik en ik pak mijn tasje van de tafel. Ze neemt nog twee grote slokken uit de fles en zet hem dan op mijn bureau. Ze loopt achter me aan de trap af, waar mijn vader op ons wacht. Hij was zo lief om ons weg te brengen, we weten alleen nog niet hoe we thuis komen.

Onderweg naar de club kletst Ruby de oren van ons hoofd af en ze wordt met de minuut enthousiaster.

"Ik heb er echt zin in" Zegt ze als we in de rij staan, ze kijkt om zich heen en praat weer door.

Ruby is altijd zo positief, ik heb haar nog nooit boos of verdrietig gezien en ik weet niet of ik dat positief of negatief moet zien.

Als we binnen zijn lopen we gelijk door naar de bar en bestellen we wat drinken.

++++

Aan het eind van de avond, of nacht, geen idee wat het is, zijn we beide flink ver weg. Ik heb mijn drankje in mijn hand en beweeg mijn heupen mee op het ritme van de muziek.

"Ik voel me zo vrij!" Roept Ruby, die is misschien nog verder weg dan mij.

Op zulke moment wil ik niks liever dan bij JJ zijn, ik mis hem. En de andere, ik mis de lol die we maakte, hun domme grapjes en de vrijheid. Als ik de kans kreeg zou ik zo terug gaan naar obx, zonder twijfel. Ik heb JJ al een aantal dagen niet gesproken, hij heeft ook geen berichtjes gestuurd.

"Ik ga even een luchtje scheppen" Roep ik naar Ruby. Ze knikt en ik draai me om, ik worstel mezelf door de massa's mensen heen en zucht diep als ik buiten ben.

Direct pak ik mijn telefoon en druk ik op zijn naam.

Na een paar keer overgaan hoor ik zijn stem.

"Lucy?" Klinkt hij slaperig.

"God, ik mis je zo" Zeg ik opgelucht.

"het is 2 uur s'nachts, wat is er?" Vraagt hij, ik hoor het bewegen van zijn deken.

"Niks, ik moest je gewoon spreken, je stem horen. Ik mis je" Zeg ik snel.

"Ik jou ook, wat is al die herrie?" Vraagt hij.

"Ik was in de club met Ruby" Zeg ik.

"Is het leuk?"

"Ja, we vermaken ons prima. We gaan zo naar huis"

"Fijn, doe voorzichtig"

"Ik wou dat je hier was"

"Ik kom zo snel mogelijk, en dan laat ik je niet meer gaan. Ik beloof het" Zegt hij, ik glimlach.

"Beloof je me dat je nooit bij me weggaat?" Vraag ik.

"Ik beloof het Lu, ik hou van je, tot de dag dat ik dood ga. En zelfs daarna" Zijn stem klinkt zacht en liefdevol.

"Ik hou van je, voor altijd" Zeg ik.

"Doe voorzichtig prinses, tot snel"

"Tot snel" fluister ik, dan klinkt de piep en is hij weg. Samen met een gevoel van leegte blijf ik achter. Ik laat mezelf tegen de muur naar beneden zakken en blijf even zo zitten.

"Lu? Wat is er?" Ik kijk opzij en zie Ruby me vragend aankijken.

"Niks" Zeg ik snel en ik wrijf de traan van me wang.

"Kom lieffie, we gaan naar huis" Zegt ze en ze trekt me aan mijn arm omhoog. Ik weet niet wat er is gebeurd maar ik denk dat het gesprek met JJ me heeft ontnuchterd. Voor het eerst is Ruby de hele weg naar huis, die we moeten lopen, stil, ze laat soms is een grapje vallen maar verder lijkt ze wel in zichzelf gekeerd, niet de Ruby die ik ken.

Zodra we thuis zijn gooi ik mijn schoenen aan de kant en loop de trap op. Ik verwissel snel mijn jurkje voor een trui en een broek en ga dan in bed liggen. Ruby trekt een shirt uit mijn kast en trekt die aan, daarna komt ze naast me liggen en kijkt ze me aan.

"Lu?" Haar stem klinkt als een fluistering.

"Wat is er?"

"Je weet dat je me alles kan vertellen hé, hoe gek het ook is"

"Dat weet ik Ruby, dankje" Ik geef haar een klein glimlachje. Ze pakt mijn hand en sluit dan haar ogen. Ik doe het zelfde en zak dan in een diepe slaap.

A/N
Sorry voor dit korte stomme hoofdstuk, binnenkort komt er denk ik meer actie.

Ik heb zelf een beetje het gevoel alsof het echt een kei saai boek is waar geen hout van klopt want als ik het terug lees denk ik echt what de fuck is dit

Maar anyways, dat houd me niet tegen om verder te schrijven want ik vind het leuk
#lol

geniet ervan.

kusjes

ps: al 28K!? hoe dan? echt suuuuuuper bedankt love you

𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu