𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙

hoofdstuk 61

Point of view Lucy Hale
Ik loop onze oprit op en veeg snel de tranen onder van mijn wangen.

Ik doe de deur zachtjes dicht en loop de woonkamer in.

"Lucy? Ben jij dat?" Mijn vaders stem klinkt door de kamer. Ik krimp in elkaar.

Van iedereen die ik nu kan tegenkomen is hij degene die ik precies niét wil tegenkomen.

"Hoi pap" Zeg ik. Hij komt de hoek om met een glas in zijn hand. Een glas, gevult met whiskey.

Ik kijk van het glas naar hem.

"Dit is pas de eerste, ik zweer het" Zegt hij.

Ik zeg niks.

"Lucy? Wat is er?" Zegt hij en hij loopt naar me toe.

"Niks, ik ga slapen" Zeg ik en ik loop snel naar boven.

In gedachte verzonken doe ik mijn avond routine. Pas als ik in bed lig komen de tranen weer naar boven, zijn geur dringt mijn neus binnen en ik begin hard te snikken.

De nacht gaat langzaam voorbij en ik lig veel te malen. Rond 5 uur ga ik mijn bed uit en kleed ik me aan.

Zonder te ontbijten loop ik naar buiten en zet mijn muziek aan.

Niet wetend waar ik heen ga begin ik te lopen, ik sla een paar keer links en rechts af en stop dan als ik zie waar ik ben.

Herinneringen komen naar boven en ik voel de tranen opkomen.

Ik trek mijn schoenen uit en loop het zand in.

Pas als ik bijna in het water ben laat ik me op mijn knieën vallen. Ik zet mijn handen in het zand en begin te huilen.

Dan valt mijn oog op een voorwerp wat in het zand ligt. Ik pak hem en bekijk hem.

JJ's ketting. Hij moet hem verloren zijn toen we gisteren hier waren. Ik kijk naar het voorwerp in mijn handen en de herinneringen beginnen zich in mijn hoofd weer opnieuw af te spelen.

Voordat de tranen volgen hoor ik mijn naam.

"Lucy?" Ik kijk op.

"Rafe?" Zeg ik op dezelfde toon.

"Wat doe jij hier?" Vraagt hij.

"Dat kan ik jou ook vragen" Zeg ik en ik sta op.

"Ik kom hier als ik even tijd nodig heb om na te denken, gaat alles goed met je? Je ziet er nogal gesloopt uit?" Hij kijkt me bezorgd aan.

"Ja, ja alles gaat prima" Zeg ik snel.

"Lu, het gaat niet goed, vertel me wat er is" Hij zet een pas dichterbij.

Ik bijt op mijn lip maar het helpt niet.

"Kom, we gaan naar huis" Zegt hij.

"Niet naar de mijne" Zeg ik piepend.

Hij slaat een arm om me heen en neemt me mee naar zijn auto. Ik weet dat dit de persoon is wie ik niet op dit moment zou moeten hebben maar ik heb het gevoel alsof Rafe de beste persoon is die ik op dit moment kan hebben.

De reis naar zijn huis is kort maar wordt lang door de stilte. Pas als we in zijn kamer zijn zeg ik wat.

"Mijn vader drinkt weer" Zeg ik.

Ik kijk op van mijn schoot. Rafe loopt naar me toe en komt op zijn knieën voor mij zitten.

"Dat is niet jouw schuld he Lucy, dat is een keuze die hij heeft gemaakt. Daar kan jij niks aan doen" Zijn blik staat vol medeleven.

"Weet ik, maar het voelt alsof ik hem moet tegenhouden en dat kan ik niet"

"Lucy, wat ik nu ga ik zeggen heb ik nog nooit tegen iemand gezegd"

Ik kijk hem aan.

"Ik heb een hoop verkeerde dingen gedaan voor mijn vader. Het was fucked up en ik heb er zo ongelofelijk veel spijt van. Ik heb dingen gedaan waarvan ik wou dat ik ze nooit had gedaan. Allemaal in de hoop dat mijn vader me eindelijk zou zien op de manier waarop hij mijn zus ziet. Maar het was nooit goed genoeg, ik was nooit goed genoeg. Ik zou nooit goed genoeg zijn, maar dat zag ik toen nog niet in. Ik zat met mezelf in de knoop en maakte foute beslissingen maar toen ontmoette ik jou en jij, jij haalt echt het beste in me naar boven. Jij gaf me een reden om dingen voor mezelf te doen, het verleden achter me te laten. Dus Lucy, het komt goed met jou. Geloof me, als iemand hier uit komt ben jij het wel. Ik heb nog nooit zo een sterk iemand ontmoet" Zijn ogen staan zacht, hij moet bijna huilen. Ik was zo gefocust op zijn woorden dat ik niet doorhad dat ik was begonnen te huilen.

Hij veegt met zijn duim de tranen van mijn wang terwijl hij me aan blijft kijken. Zijn blik gaat over mijn gezicht.

Dan doe ik iets heel doms, op dat moment is het nog niet dom, achteraf wel.

Zijn lippen raken de mijne en ik leg mijn handen in zijn nek. Hij komt half overeind en legt een hand op mijn onderrug. Hij verbreekt ons contact niet als hij me langzaam omhoog helpt en me bij het hoofdeinde legt. Zijn ene hand zet hij naast mijn hoofd om zich staande te houden terwijl de ander onder mijn shirt glijd.

Het beeld van JJ die boven me hangt en precies hetzelfde doet op het strand schiet door mijn hoofd.

Heel even maak ik me los maar al snel gaat het door. Ik trek aan de zoom van zijn shirt en hij komt overeind om hem uit te trekken.

Daarna vinden zijn lippen de mijne weer. Hij draait me soepel om waardoor ik nu op hem zit.

Ik trek mijn shirt snel uit, zijn ogen glijden over mijn lichaam.

Ik zoen hem opnieuw terwijl zijn handen over mijn lichaam glijden.

ik hou van je

JJs stemt klinkt door mijn hoofd en ik probeer het te negeren.

lucy alsjeblieft

Het beeld van JJ die voor mijn neus op zijn knieën valt schiet door mijn gedachte en ik stop met waar ik mee bezig was.

Wat bezielde me? Waarom ben ik hier?

"Sorry, ik kan dit niet" Zeg ik terwijl ik mijn shirt weer aantrek en van hem af glijd. Rafe komt overeind en kijkt me vragend aan.

"Wat? Hoezo?"

"Sorry, ik moet gaan" Zeg ik en ik loop de deur uit.

"Lucy?!" Ik ren de deur uit en bel Ruby op, wie natuurlijk niet opneemt.

Ik loop naar haar huis en bel ongeveer tien keer aan.

De deur vliegt open en ik rol mijn ogen.

"Jezus, dat duurde-" Ik stop met praten als ik zie wie er voor me staat.

"Lucy?"

A/N

yeet, twee hoofdstukken op een dag, be proud.

Ik weet eigenlijk niet of ik dat stukje met rafe er in wou want bah maar anyways team rafe of team jj, let me know!