𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙

hoofdstuk 51

point of view Lucy Hale
Zijn blik glijd weer terug naar mijn ogen en langzaam komt hij dichterbij.

Ik begin een klein beetje te stressen. Dit is mijn perfecte kans om dichter bij Rafe te komen om hem te gebruiken maar ik wil JJ niet verraden. Ik houd van hem, alleen van hem. En ik doe dit voor hem.

Sorry J.

Zijn lippen raken de mijne en zijn handen glijden naar mijn middel. Ik sla mijn armen om zijn nek en duw mijn lichaam tegen hem aan. Mijn handen glijden door zijn haar en hij tilt me op om mij vervolgens op een houten krat te zetten. Met een hand duwt hij mijn benen uit elkaar en komt hij er tussen staan, zijn handen glijden onder mijn shirt.

Pas als ik geen adem meer krijg maak ik me los van hem. Hij zet een stap naar achter en leunt op de rand van de krant waar het kruis in ligt. Een vlaag van schuldgevoel gaat door mijn lijf, niet alleen het feit dat ik JJ verraden heb, maar ook het feit dat ik Rafe verraad. Zo ben ik niet. Ik ben niet de vriendin die vreemdgaat of het meisje dat jongens gebruikt, en dat wil ik ook niet zijn.

"Sorry, ik weet niet wat dat was" Zeg ik en ik spring van de krat af. Rafe draait zich om en kijkt me aan.

"Ik heb gevoelens voor je Lucy, sinds de dag dat ik je ken" Met grote ogen kijk ik hem aan, dat was niet de bedoeling.

++++

Uitgeput laat ik me op mijn bed vallen. Mijn handen leg ik op mijn voorhoofd.

Na mijn voorval met Rafe heb ik gezegd dat ik nog niet weet wat ik voel en voorloppig alleen vrienden wil blijven. Ik voel helemaal niks voor hem, en ik wil hem ook niet voorliegen. Ik heb JJ en ik wil hem niet. Al weet ik niet of ik JJ nog heb als ik hem dit vertel.

Ik wist niet dat op een dag zoveel kan gebeuren, eerst mijn vader dronken zien, daarna er achter komen dat hij voor Ward werkt, dan Rafe die me het kruis laat zien en me zoent. Wat bezielt me?

Ik kreun en duw mijn hoofd in het kussen.

Ik schrik op van een hand op mijn rug. Ik kijk recht in Ruby's betraande ogen.

"Sorry, je moeder liet me binnen, mag ik alsjeblieft hier slapen?" Zegt ze zachtjes.

"Ja, tuurlijk, kom erbij" Zeg ik en ik schuif een end op.

Ruby komt naast me liggen en draait zo dat ze me aankijkt.

"Wil je er over praten?" Vraag ik, ze schud haar hoofd.

"Oké, dan gaan we slapen" Zeg ik en ik knip het licht uit.

"Dankjewel Lucy, dat je er altijd voor me bent. Ik kan geen betere beste vriendin wensen" Zegt ze dan.

"Het is goed Ruby, ik doe het graag" Zeg ik zachtjes.

"Ik hou van je"

"Ik hou ook van jou, ga nu maar slapen" Zeg ik alweer. Ze mompelt wat en draait zich dan om. Ik sluit mijn ogen en probeer wat slaap mee te pakken.

Helaas mislukt dat, elke keer als ik mijn ogen sluit voel ik Rafes lippen en zijn aanraking, dan schiet JJ's gezicht door mijn hoofd, zijn glimlach; de manier waarop hij tegen me praat of mij aanraakt. Elk stukje waar ik verliefd op ben geworden, waar ik van ben gaan houden. Die kleine dingetjes houden me tegen van doordraaien en geven me een klein beetje hoop dat hij het begrijpt en me vergeeft.

Pas rond 4.00 val ik in slaap en kan ik nog drie uurtjes meepakken. Om zeven uur gaat de wekker en maken we ons klaar voor school.

De schooldag is lang en saai, Rafe is niet op school en Ruby zegt niet zoveel. Ze heeft niks gezegd over haar thuissituatie of hoe het er aan toe is en dat vind ik best lastig. Ik wil er graag voor haar zijn.

Aan het eind van de dag hebben we aardrijkskunde, saai, ik kijk wat op mijn telefoon en kijk wat foto's van JJ en mij.

Ik heb vandaag nog niks van hem gehoord, hij appt me zo af en toe of stuurt een fotootje, bellen doen we niet heel veel, alleen als ik zijn stem mis. Dat is eigenlijk altijd maar dat wil ik hem niet laten weten.

Ik typ snel wat en stop dan mijn telefoon weg en focus op de les.