𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙

hoofdstuk 34

Point of View Lucy Hale

Ik kijk op als de auto van mijn vader in zicht verschijnt. Ik probeer op te staan, JJ pakt snel mijn hand en legt de ander om mijn middel. Ik negeer het brandende gevoel onder zijn hand en de vlinders die in mijn buik alle kant op fladderen en laat hem me naar de auto brengen. Zodra de auto stil staat loopt mijn vader gehaast naar ons toe en vraagt me of ik oke ben. Ik knik en hij kijkt naar JJ.

"kom maar, ik neem het wel over" zegt hij en hij legt zijn handen op de plekken waar ik eerst JJ's aanraking voelde.

JJ loopt verslagen met ons mee, niet wetend wat hij moet doen.

"pap, kan JJ met ons meerijden?" vraag ik en ik kijk mijn vader aan.

JJ kijkt abrupt op en maakt snel oogcontact met me.

"kan die niet lopen?" vraagt mijn vader, hij is nog steeds boos op hem nadat ik hem heb verteld wat er was gebeurd en JJ in principe mijn hart heeft gebroken.

"pap" zeg ik en ik geef hem de doe-normaal-en-wees-lief-blik. Mijn vader zucht en knik dan.

"je kan achterin zitten en waag het iets te zeggen" zegt hij. JJ knikt en gaat in de auto zitten. Mijn vader loopt om de auto heen en stapt achter het stuur.

Ik leg mijn arm op het raam en leg mijn hoofd in mijn hand. Ik sluit mijn ogen als ik merk dat het zonlicht de hoofdpijn alleen maar verergert.

Heel de autorit zegt niemand geen woord. Papa is nog steeds op J doordat hij zo boos werd na mijn deal met John B's vader. Ik weet niet of hij al weet dat het om John B's vader ging, anders zou hij het wel gezegd hebben toch?

Of misschien heeft hij nog niet de juiste gelegenheid gevonden om het te zeggen. Of hij gaat het nooit zeggen en wil niks meer met me te maken hebben, maar dan had hij me beter kunnen laten verdrinken.

Ik denk dat ik dat dan ook liever had gewild.

Ik kan me geen leven zonder hem voorstellen, bij hem zijn voelt zo ongelofelijk goed en het voelt als thuis.

Nooit had ik gedacht dit te voelen voor iemand, als ik dit een paar weken geleden had gezegd had ik mezelf vierkant uitgelachen.

We komen aan bij ons huis, wat binnenkort mijn huis niet meer zal zijn, en mijn vader stapt uit.

Ik open de deur, voordat ik uit kan stappen staat JJ al naast me om me te helpen.

"Het lukt wel" zeg ik en ik wuif hem weg.

"Ik ben er om je te helpen, je moet rustig aan doen" zegt hij.

"Je ziet zelf maar hoe je thuiskomt, ik help Lucy wel" zegt mijn vader met een norse toon.

JJ kijkt naar de grond en even lijkt het wel of hij elk moment gaat huilen.

"Pap, kun je ons even alleen laten?" vraag ik aan papa, wat JJ laat opkijken.

Mijn vader kijkt me met een frons aan en haalt zijn schouders op.

"Prima dan, maar als je het waagt een vinger op mijn dochter te leggen, ik zweer het je-" zegt hij en hij wijst naar JJ.

"Pap" onderbreek ik hem met een strenge toon. Hij kijkt me kort aan en loopt dan weg.

JJ kijkt op en glimlacht klein.

"Zal ik met je mee naar huis lopen?" Vraag ik.

"Je moet rustig aan doen" zegt hij.

"Ik kan best even een eindje lopen, en de pijnstilling begint al te werken"  zeg ik snel.

"Ik denk niet dat het heel verstandig is" zegt hij.

"Zeker weten?" Vraag ik, waardoor hij even lijkt te twijfelen, daarna knikt hij toch snel.

"Oké, dan ga ik maar is naar binnen" Zeg ik.

Weer knikt hij, ik vraag me af waar zijn stem is gebleven.

Ik maak aanstalten om weg te lopen als hij ineens mijn naam zegt.

Ik sta stil en kijk hem aan.

Ohjee.

"Ik waardeer wat je voor John B hebt gedaan echt waar i-i-k wist gewoon niet zo goed wat ik moest doen en ik voelde me schuldig tegenover jou en-" ratelt hij maar door zonder me ook maar een keer aan te kijken.

"J, het is al goed, je hoeft je niet te verontschuldigen" Onderbreek ik hem.

"Ik voel me gewoon zo stom erover en dit verdien je niet."

"Het is al goed"

"Hoe kan ik het goedmaken?" Vraagt hij, en voor het eerst kijkt hij me aan.

"Dat heb je al gedaan" Glimlach ik, hij kijkt me verbaasd aan.

"Je hebt me zojuist gered van ze verdrinkingsdood, ik denk niet dat er iets is wat het nog goed kan maken" Leg ik uit.

"Ohja" Zegt hij.

Ik glimlach naar hem.

"Nu ga ik slapen want ik voel de hoofdpijn erger worden" Zeg ik.

"Weet je wat daar tegen helpt?" Zegt hij.

"Vertel"

"Een jointje" Zegt hij en hij haalt er een uit zijn zak. Ik grinnik en schud mijn hoofd.

"Ik zie je nog wel Maybank" Lach ik.

"Doe rustig aan Hale" Roept hij met een joint tussen zijn lippen.

Ik maak het hek open en loop de oprit op. Ik zie JJ nog de straat oversteken en dan verlies ik hem uit het zicht.

Ik open de deur naar het huis en stap naar binnen, gelijk staat mama voor mijn neus die me uitgebreid onderzoekt en ondervraagt. Ik zeg dat het goed gaat en weet dan toch naar mijn kamer te ontsnappen.

Ik kleed me om naar een jogginsbroek en t-shirt en laat me dan op het bed vallen.

Met mijn gedachtes nog bij JJ val ik in slaap.

—————————————————————————

Ik was dus vandaag lekker aan t chillen op een bankje in Frankrijk en toen kwamen er ineens allemaal mensen en ze waren Frans aan t praten en dat vond ik heel eng en dat wou ik even kwijt doei

Ps: super bedankt voor de 12K echt omg 😩🥰