𝘼𝙣𝙤𝙩𝙝𝙚𝙧 𝙒𝙤𝙧𝙡𝙙

hoofdstuk 22

point of view Lucy Hale

"wat?" zegt hij en hij kijkt me met grote ogen aan.

"niet zeuren, kom gewoon mee" zeg ik.

"Lucy, ik zweer, ouders mogen mij niet, ik ben een slecht voorbeeld, ik heb geen huis, geen ouders, helemaal niks" ratelt hij.

Ik zet hem stil en kijk hem aan.

"je hebt mij" zeg ik en ik glimlach. Dan draai ik me weer om en neem ik hem mee de trap af.

Beneden zet ik hem voor mijn ouders, hij kijkt naar de grond.

"mam, pap, dit is JJ, we hebben soort van een relatie" zeg ik.

Mijn vader kijkt me met grote ogen aan, mijn moeder begint te grijnzen.

"wat leuk! JJ, ik ben Charlotte" zegt ze en ze pakt zijn hand vast. Ze schud hem vrolijk, hij begint ongemakkelijk te glimlachen.

"wat ben je een knappe jongen" zegt ze en ze legt haar hand op zijn wang.

Mijn vader besluit het moment te verpesten.

"ik vind het heel leuk Lucy maar, over twee maanden gaan we weer weg en we kunnen die jongen niet meenemen" zegt hij met een moeilijk gezicht.

"weet ik pap, ik had het ook niet zo gepland" zeg ik en ondertussen pak ik JJ's hand vast.

"Chris, wees blij dat ze iemand heeft gevonden, laat haar genieten" zegt mijn moeder. Mijn vader knikt en loopt dan weg. Mijn moeder slaakt een klein kreetje en trekt ons allebei in een knuffel.

*****

Ik trek een t-shirt over mijn hoofd en kijk JJ aan.

"ben je klaar?" vraag ik.

"mooie bikini" lacht hij en hij wijst naar mijn shirt wat doorschijnt.

Ik doe hem na en geef hem een klap tegen zijn schouder. 

Hij kijkt me met grote ogen aan doet net alsof het pijn doet, ik schud lachend mijn hoofd.

Een half uur later staan we op het strand. Ik loop in een versnelde pas naar het water en loop erin totdat het aan mijn heup komt. Ik gooi het board voor me uit en klim er op. Ik wacht op JJ en dan pak ik de eerst volgende golf die er aankomt. Ik was te enthousiast waardoor ik al snel weer in het water lig. JJ komt langs me en lacht me uit, ik steek mijn middelvinger naar hem op.

Ik probeer het nog een keer en deze keer gaat het een stuk beter. Om JJ terug te pakken stuur ik op hem af en bots met de voorkant tegen de achterkant van zijn board, hij verliest zijn evenwicht en valt in het water, ik lach hem uit.

Ongeveer drie kwartier later zijn we uitgesurfd en liggen we op het strand, er is verder helemaal niemand. JJ heeft een arm om me heen geslagen en ik lig met mijn hoofd op zijn borst, ondertussen kijk ik naar de sterren.

"dit is de beste dag van mijn leven" zeg ik.

"omdat?"

"het voelt allemaal gewoon zo perfect, jij bent perfect" zeg ik zachtjes.

Hij reageert niet, ik voel alleen een kus op mijn haar.

"ik wil niet weg" zeg ik.

"het komt goed, we hebben nog anderhalve maand" zegt hij dan.

"je komt wel een keertje naar Los Angeles toch?" vraag ik en ik kijk hem aan.

"tuurlijk, maar dan moet jij naar OBX komen" zegt hij. 

"deal" lach ik. 

In stilte kijken we naar de zonsondergang, hij zegt af en toe nog wat, negen van de tien keer is het wat doms en lach ik hem uit. 

Verder is het muisstil, het enige wat je hoort is het water en wat vogels, het is prachtig. 

"ik moet morgen weer naar school" zegt hij dan. 

"ga jij naar school?" vraag ik verbaasd. 

Hij begint te lachen. 

"ja ik moet aan mijn spaans werken" zegt hij. 

"maar meestal spijbelen we of we rennen de klas uit" voegt hij er aan toe. 

"je moet school wel serieus nemen hé, misschien heb je dan wel kans op een beurs op de universiteit" zeg ik. 

"die kans was al verkeken, en er zijn hier geen universiteiten" zegt hij. 

"op het vasteland wel"

"daar heb ik geen geld voor"

"en je ouders dan?"

Hij zegt niks, ik kijk hem vragend aan maar als ik besef dat hij niks gaat zeggen houd ik me mond dicht. 

Ik kijk naar het water, druk nadenkend over ons gesprek van net en de reden waarom hij zo doet. 

"mijn moeder is overleden en mijn vader is" hij slikt even "weg". 

"sorry, dat wist ik niet ik-" 

"het is al goed Lu, ik kom er wel overheen" zegt hij. 

"nee, ik had er niet over moeten beginnen, mijn schuld" zeg ik snel. 

"niet waar, dit is iets wat je niet zomaar kon weten" zegt hij. 

"maar-" begin ik. 

"Lucy, het is al goed" lacht hij. 

"oké"zeg ik zachtjes en ik kijk weg van hem. 

Het was stom van me om er over te beginnen, ik voel me echt een sufkop nou. 

Dan voel ik twee vingers onder mijn kin die mijn hoofd omhoog duwen. 

"stop met nadenken" zegt hij. 

Ik glimlach alleen, hij kent me nu al te goed. 

Hij buigt voorover en geeft me zachtjes een kus op mijn lippen, na een paar seconde laat hij me weer los. Ik kijk hem aan en glimlach. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

sorry voor dit nogal korte saaie hoofdstuk maar ik moest van mezelf even publiceren aangezien dat nogal lang geleden was. 

ik had een heeele moeilijke toets waar ik voor moest leren en toen vergat ik dit helemaal dus ja, sorry :)