Kurt adam tarafı birbiriyle konuşuyordu, ama vampir tarafına duyulmuyordu. Biraz konuşmanın ardından Yasemin herkesi susturdu. Vampirlere doğru yürümeye başladı.
Vampirlerin içinden İsa çıkıp Yasemin'e doğru yaklaştı. İkisi de orta da buluşup birbirlerine bakışmaya başladılar.
" Bu durumda taraflı olmamız lazım. Bu belki bizim son görüşmemiz olabilir. Ama ben seni her zaman seveceğim. Asla sana karşı savaşamam. Bu işin sonun da lütfen ölme, çünkü gözlerim seni arayacak." İsa Yasemin'in omzundan tutup.
" Hele ki bana hiç sorma. Ben sana karşı asla savaşmam. Asıl sen bu işin sonun da ölme, bizim bir oğlumuz var." Konuşmaları bittikten sonra, Ebru İsa'nın yanına geldi.
" Yasemin. Neler oluyor?" Yasemin önce durgun bir şekilde öylece baka kaldı. Ardından derin bir nefes alıp.
" Kara Ölüm." Bunu duyan Ebru korkudan geriye adım attı.
" Sen ne dediğinin farkında mısın!"
" Serkan'ı uyutmamız gerekiyor. Yoksa rahat bir şekilde bunu açıklayamayız." Ebru Yasemin'e bakarken, hayvanların yanından Serkan ve Melisa geldi.
Pelin küçük adımlarla Serkan'a yaklaşmaktaydı. Suratında hiç bir ifade yoktu. Serkan anlamsız bir şekilde annesine döndü.
" Anne neler oluyor?" Dedi. Yasemin sessiz kalınca, Serkan tekrar Pelin'e döndü. O anda Pelin işaret parmağını, iki kaşının arasına koydu. Serkan'ın bilincini kaybetti.
Geriye doğru düşerken, Muhammed ve Yasemin sırtından tuttu. Serkan'ı yavaşça yere yatırdılar.
O andan sonra İsa ve Yasemin eve doğru yürümeye başladılar.
Herkes heyecanla bekliyor, Melisa Serkan'ın yanında duruyordu. ne geleceğini, İsa ve Yasemin'in neden gittiklerini bilmiyorlardı. Bir dakikanın ardından İsa ve Yasemin evden çıktılar.
Evin önünde çam ağaçları olduğu için göremiyorlardı. Merdivenlerin başına geldiklerinde, üzerlerinde siyah bir cübbe, başlarında ucu sivri bir kapşon vardı.
Yasemin'in elinde büyük, siyah bir kitap vardı. Değişik desenler, resimler bulunuyordu. İsa ve Yasemin'in yüzünde hiç bir tebessüm yoktu.
Hareketleri aynı, asla farklı bir hareket yapmıyorlardı. Merdivenlerden inmeye başladılar, indikten sonra biraz bekleyip Serkan'a doğru ilerlediler.
Önüne geldiklerinde, önce birbirlerine baktılar. Daha sonra Serkan'a bakıp.
" من أجل كتاب النبوة ، افتح المنبر."
İsa ve Yasemin'in önüne ışıktan inşa edilmiş, göz kamaştırıcı bir kürsi belirdi. Yasemin narin bir şekilde elindeki kitabı kürsiye bıraktı. İsa ve Yasemin boyunlarından bir kolye çıkardılar.
Bir anahtarın iki parçasıydı. Ellerindeki parça anahtarları, kitabın üzerine getirip birleştirdiler. Ardından İsa elini çekti, anahtar Yasemin'in elinde kaldı.
Yasemin anahtarı kitabın kilidine sokup çevirdi. Kitap büyük bir gürültüyle açıldı. Yasemin kitabın bir bölümünden tutup açtı. İsa kafasını kaldırıp herkese baktı.
" Biz, vampir ve kurt adam evliliği yapan ilk kişileriz. Bu yüzden büyüklerimiz bu kitabı bize hediye ettiler." Ardından Yasemin herkese bakıp.
" Huzurlarınızda kehanet kitabı." Oradaki herkes heyecanla bakıyordu. İsa Yasemin'e bakıp.
" Sayfa 178. Kara Ölüm kehaneti." Yasemin söylenen sayfayı çevirdi.
