Belirli bir noktaya geldiklerinde durup etraflarına bakınmaya başladılar. Ormanda değişik bir hava vardı, hiç kuş sesi veya başka bir hayvanın sesi yoktu. Bu durum Serkan ve yanındakiler için biraz garipti.
Serkan arkasını döndüğünde yanında gelenler çok gergin duruyordu. Burada olmak istemediklerini açıkca belli ediyorlardı. Ama Serkan'a söyleyemiyorlardı, yanlız kalmaması için.
Ailesinin tehlikenin tam içinde olacağı aklına gelince ailesine döndü.
" Siz burada kalın." Dedi. Kara bu duruma şaşırıp Serkan'ın yanına geldi.
" Hayır. Hepimiz seninle geleceğiz." Serkan Kara'nın saçlarına dokundu.
" Burada kalın. Bir ailem siz kaldınız. Sizi de kaybedersem kimsem kalmayacak." Dedi. Kara arkasında bekleyen Yasemin ve Ömür'e döndü. Yasemin gitmesi için onay verdi.
Bunu gören Kara Serkan'a döndü. Ellerinden tutup gözlerinin içine baktı.
" Geri dön. Yoksa sevdiğim adamı bulmak için bu ormanı ateşe veririm." Serkan kafasını sallayıp arkasını döndü. Ormanın derinliklerine doğru yürümeye başladı. Kara, Yasemin ve Ömür arkasından izliyordu.
Kara Serkan'ın arkasından bakarken, bir yandanda Yasemin'in neden tek başına göndermesine izin verdiğini düşünüyordu. Hiç bir sebep bulamıyor mantıklı şeyler gelmiyordu aklına. Daha fazla dayanamayıp Yasemin'e döndü.
" Serkan oraya neden tek başına gönderdik. Ben bir şey korkusundan yerimde duramıyorum." Yasemin Kara'nın yanına geldi.
" Sakin ol Kara. Serkan tek başına gitmek istiyorsa bir bildiği vardır. Oğlumu tanıyorum."
" Tamam, ama ya bir şey olursa."
" Böyle durumlarda sakın kötüyü aklına getirme. İyi düşün iyi olsun." Kara beklemediği cevabı alınca ormana doğru döndü.
Serkan ormanın derinliklerine girmiş sakin adımlarla ilerleyordu. Bir şey bulana kadar durmayı düşünmeyen Serkan bir yere gelmişti. Durup öylece o yere baktı. Önünde çitlerin içinde otlanan koyunlar vardı.
Burada birilerinin var olduğu anlamına geliyordu. Serkan etrafına bakınmaya başladı. Tam arkasını döndüğünde, üzerinde yeşil kıyafet, sivri kapişon, baştan aşağı kapalı üç kadın kendine ok doğrultmuştu.
Yüzleri açık geri kalan yer yerleri kapalıydı. Serkan ellerini kaldırmamış öylece bakıyordu. İçinde gram korku hissi yoktu. Daha sonra sağında solunda, arkasından çıktılar.
Etrafını tamamen çevirmişlerdi. Yürümesi için işaret veriyorlardı. Serkan'ın uymaktan başka çaresi kalmamıştı.
Ortalarına almışlar yürürken arkasındaki üçü her daim oku Serkan'a tutmaktalardı. Öndeki sağ ve soldaki sağına soluna bakınıyordu.
Kara'nın habercileri gelmişti. Serkan'ın yakalandığını şimdilik iyi durumda olduğunu söyledi.
" Ne!" Dedi Kara. Ömür ve Yasemin hemen yanına geldi.
" Kızım ne oldu?" Kara Yasemin'e döndü.
" Serkan yakalanmış." Dedi. Aynı şoku Yasemin'de yaşamıştı. Ömür aileye daha yeni dahil olduğu için Kara'nın yardımcılarından haberi yoktu.
" Gidelim mi?"
" Hayır. Orman tehlikeliymiş ölme ihtimalimiz var. Serkan'a şu anda iyi davranıyorlar esir almış götürüyorlarmış."
