Serkan ve Aysu ormanın iyice derinliklerine gittiler. Aysu nereye gittiklerini bilmiyor, kafası karışıktı. Artık yürümek Aysu'yu sıkmıştı. Durduğunda Serkan durup döndü.
" Teyze neyin var?" Aysu bunu yaptığı için biraz pişmandı. Çünkü ailesini terk etmişti.
" Serkan. Ben sanırım bunu yapmak istemedim. Yani bilmiyorum kafam karışık. Doğru bir şey mi yapıyoruz yanlış mı onu da bilmiyorum." Serkan Aysu'nun yanına gelip sımsıkı sarıldı.
Aysu Serkan'ın bunu yapmasını beklemiyordu. Onun için çok şaşırdı, ama bir yandan ise içindeki o büyük sıkıntı kayboldu.
Ferahladı, biraz kendine geldi. Gülümseyip Serkan'dan ayrıldı.
" Bunu beklemiyordum. Ama gerçekten iyi geldi." Serkan gülümsedi.
" Biliyorum. Bu yola seninle beraber çıktık. Ve seninle beraber bitirmek istiyorum teyze." Aysu kafasını salladı. Serkan iyi olduğundan emin olduktan sonra, yürümeye devam etti.
Serkan çalıların içinden geçtikten sonra, ormanın ortasında kocaman bir boşluk vardı. Boşluğun içinde ise camdan yapılmış bir ev.
Serkan ve Aysu etraflarına bakınarak eve yaklaşmaktalardı. Etraflarına bakınarak temkinli yaklaşmaktalardı.
Evin kapısına geldiğinde yanındaki camdan içeride birinin olup olmadığına baktı. Kimsenin olmadığını görünce kapıyı açmaya çalıştı.
Kilitli olduğunu anlayınca geri çekilip tekme ile açtı. Serkan içeri girdiğinde, Aysu içeri girdiğinde etrafına bakındı. Ardından hemen Serkan'ın yanına geldi.
" Serkan. Eve böyle giremeyiz. Sahipli olup olmadığı belli değil." Serkan etrafına bakınıp Aysu'ya döndü.
" Teyze sahipli olan evde örümcek ağı olur mu?" Aysu etrafa bakındı. Serkan'ın dediği gibi tavanda örümcek ağları vardı.
" Sahipli olmadığına göre sahibi biz oluyoruz sanırım." Aysu tedirgin bir şekilde Serkan'a baktı.
" Umarım dediğin gibi sahipsizdir." Serkan teyzesine döndü.
" Sen tavandaki örümcek ağlarını temizle. Ben tadilat işlerine bakacağım." Aysu temiz bez bulmak için mutfağa gitti. Serkan arkasını dönüp dışarı çıktı.
Çatı biraz açılmıştı. Etrafına merdiven olup olmadığına bakıyordu. Hiç bir şey olmadığını görünce kafasını eğdi çaresizce. Ardından evin içine yürümeye başladı.
İçeri girdiğinde teyzesi tavandaki ağları alıyordu. Serkan'ın geldiğini fark edince döndü.
" Serkan mutfakta pencerenin kenarı açık. Hatta içeri kar dolmuş. Sen ne yaptın?" Serkan mutsuz bir şekilde Aysu'nun yanına yaklaştı.
" Çatı iyi değil. Kar dolarsa çökebilir. Eskk bir eve benziyor. Çökmese bile karlar eridiğinde akmaya başlayacak. Tamir etmem için merdiven lazım." Aysu bindiği sandalyenin üzerinden indi.
" Serkan ben senin yanındayım, bunu bilmeni istiyorum. Ablamın yanına geri dönelim. Onlar her şeyi biliyorlar." Serkan bu zorluğun farkındaydı. Derin bir nefes alıp verdi.
" Teyze bunu yapamam. Kara Ölüm bedenimde bana bağzı şeyler söyledi. O yüzden eve dönemem." Aysu kafasını salladı. Sandalyeye çıkıp işine devam etti.
Serkan teyzesinin yanından ayrılıp mutfağa girdi. Dediği yere baktığında ise yumruk kadar bir açıklık vardı. Mutfağın düzeni iyi durumdaydı, koca delik hariç.
