Eda'nın ağzından; Sabahın erken saatlerinde gelen telefonla neye uğradığımı şaşırmıştım. Hastanede çalışan arkadaşımın dediklerini inanmak istememiştim . Nasıl olurdu bu nasıl kıyardı Serra bebeğine, duyduklarımla resmen şoka girmiştim . Serra yapmazdı ki anne olmayı herkez gibi oda çok isterken bunu yaptığına inanamıyordum. Hızla telefonunu aradığımda kapalı olmasına şaşırmamıştım. "Ne yapmaya çalışıyorsun sen be kıZım diyip durdum.
Artık yataktan kalmış panik bir halde evin içinde saga sola gidip geliyordum. Defalarca aramama rahmen ona bir türlü ulaşamıyordum. Yapacak bir şeyim kalmamıştı Savaş'ı arayıp engel olmasını sağlayacaktım. Hızla Savaş'ı arayıp olan biteni anlatmaya başladım.
"Alo Savaş ben Eda sana birşey soylemem lazım. Yeni uykudan uyandırmış olmalıyım ki sesi kısık ve boğuk geliyordu.
"Söyle Eda Kerem'e mi birşey oldu. Panik yapmıştı Kerem'e bir şey olduğunu sanmıştı içim acıdı bu söylemesi çok zordu ama yapmaktan başka çarem yoktu.
"Savaş bunu nasıl diyecem bilemiyorum ama hastaneden arkadaşım aradı Serra oradaymış bebeği aldırmak için . Daha lafımı bitirmeden sert bir ses geldi sanırım elindeki telefonu şoktan düşmüş olmalıydı. Eğer Serra bunu gerçekten yaptıysa artık yanında ne Savaş kalırdı nede aile bildiği insanlar , gözlerimden yaş akarken sessiz duamı sundum." İnşaallah yapmamışsın be arkadaşım bunu kendine bize yapmamışsın ...
Sonrasında duyduklarımla benliğime büyük bir darbe almış gibiydim. Ne saçmalıyordu Eda ne demek bebeği aldırmaya gitmişti, bizim bebeğimize benim yavruma kıymış olamazdı dimi. Bunu yapmışsa onu asla affetmezdim bu kadarını yapmamasını umuyordum... Benim tanıdığım kız bunu yapmazdı ona ne olmuştu böyle nasıl bu kadar kötüleşebilmişti.
Arabayı son sürat hastane önüne çektiğimde koşar adım ilerliyordum.. Kapıdan onun bitkin halde çıktığını görmemle sertçe yutkundum yapmış mıydı ki, o yüzden mi bu kadar berbat gözüküyordu.
"Yaptın mı? Onu benden aldın mı? Diye titrek sesle sorduğum soruya alacağım cevaptan ölesiye korkuyordum... evet yaptım demesiyle dizlerimin üstüne çöktüm. Yaptım demişti işte benim canımından büyük bir parça koparmıştı... Almıştı işte benden almıştı , benim bebeğime kıymıştı. Hissediyordum kızımız olucaktı bana Betül'ü verecekken o onu benden almayı tercih etmişti. Bunu nasıl yapabildi hiç mi sevmedi beni. Yanımdan yavaş adımlarla giden kızın arkasından baka kaldım bunu yapmış olmasına inanamıyordum, gözlerimden yaşlar akarken başımı olmaz dercesine sağa sola sallayarak öfkeyle kalktım çöktüğüm yerden. Hesap verecek ti, bana bunun hesabını verecekti benden kızımı almasının hesabını verecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşıya geçmiş arabasına doğru ilerlerken peşinden koştum... Tam kapıyı açmıştı ki hızla kapısını kapatıp kolundan tutup yüzünü bana doğru çevirdim. O kadar korkuyordu ki benden tir tir titriyordu...
"Hesap ver! bana hesap ver lan nasıl yaptın bunu neden yaptın, bana bunun hesabını ver. Diye ağlayarak bağırdığımda gözünden akan yaşlarına bile merhamet etmedim. İki elimlede kollarını sertçe tutup öne arkaya hırpalarken bana yaşattığı bu şey için ondan tiksinmiştim. "Cevap versene lanet kadın ... neyin intikamını aldın benden hee söylesene ne yaptım da sana bana bize bunu yaşattın.
Konuşmuyordu sadece öylece ağlıyordu kanını tutup.. umrumda bile değildi artık canının yanması. Onun saçının teline zarar gelsin istemezken şimdi beni buna zorladığı için onu öldürmek istiyordum. Etrafımızda ki insanlar şaşkınca olup bitene bakarken, müdahale etmeye korkuyor gibilerdi.
"Lanet olsun lan sana da aşkınada lanet olsun diyip.... sertçe ittim. 5 senenin acısını böyle mi çıkardın benden he söylesene bunun için miydi herşey . Sen var ya sen, sen diyip durup yüzüne baktım belki Betül'ün ölümüne neden olmadın ama karnındakini öldürerek sen bi katil demiştim ki başını kaldırıp gözlerimin içine baktı. Sert bir şekilde konuşmuştu.
"Evet ben bir katilim ama yanılıyorsun ben Betül'ün de Demiştim ki sustum .."ben herkesi öldürdüm Savaş Korkmaz başta kendimi. O yüzden var git yoluna artık ne benden sana yar olur nede senden bana sevda .
Bunu demesiyle öfkeyle baktım yüzüne evet öldürdün sen herkezi öldürdün. Babamı, annemi , seni seven bütün insanların katilisin sen Serra Yılmaz.... Bunu dediğimde sertçe yutkunmuştu, Bitmişti artık benim için bu dava bugün bitmişti onu artık sevemezdim çünkü artık o benim tanıdığım Serra değildi. Kollarını bırakıp iki adım öteye gittim ... "Hadi dedim hadi git diye avazım çıktığı kadar bağırdım... "Defol gitt öyle uzağa gitki aşkından ölsemde sana gelemeyim. Sen öyle git ki benden ne sesin nede kokun kalsın . Senden nefret ediyorum Serra Yılmaz keşke o 13 yaşında bizim eve gelip hayatımıza girmeseydin . Dedim ve onun konuşmasına bile fırsat vermeden hızla uzaklaştım oradan.
Lanet olsun onada aşkına da sevgisine de , Lanet olsun onu sevdiğim aşık olduğum günede... Maf etmişti herseyi, bizi hayatımızı herseyi maf etmişti. Arabayı son sürat sürerken bunun çok agır bir imtihan olduğunu artık fark ediyordum. Gözlerim ağlamaktan bulanıklaşmıştı yine de hız ibresini indirmeden gaza yüklendim.. Belki de bu hayatı artık sonlandırmaktı amacım. O kadar sert kullanmıştım ki arabayı ne olduğunu bile anlamadan önüme çıkan elektrik direğine çarpmaktan kurtulamamıştım...
O kadar büyük bir çarpmaydı ki başım cama doğru savrulduğunda artık herseyin son bulmasını umuyordum. Acizlik ti belki de bu evet evet ben aciz bir insandım. Ama bilmiyordum ki ben ondan başkasını sevmeyi bilmiyordum ki. Ben gözümü gönlümü onunla açmıştım . Kurmadım işte onsuz bir dünyanın hayalini bile kurmadım ama o beni büyük bir ateşin içine atıp gitti... Şimdi ben onsuz nasıl nefes alabilirdim ki.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
