ELİMİ BIRAKMA (DÜZENLENECEK)

Heyecan

Vee yine yeniden İstanbul...
Uçaktan indiğimde büyük bir nefes vermiştim.
Çok zorlu bir uçak macerasıydı.
Masal resmen kan kusturmuştu bana, sanırsın intikam alıyordu küçük cadı, kucağımda Masal kolumda büyük bir çanta artık pes etme noktasındaydım.
Buraya tek gelmek saçmalıktı... ileride kiraladığım arabanın anahtarını alıp Masal'ı arka koltuğa yerleştirmiştim. Özellikle bebek koltuğu olan araba tercih etmem çok mantıklıcaydı.
Masal hiç durmuyor sürekli kucakta oynamak zıplamak istiyordu.
Arabaya binidiğimde dikiz aynasından bana gelmek için çırpınan kızıma tebessüm ederek baktım.
"Hadi ama ufaklık rahat dur bak seni babana götürüyorum artık kavuşma vakti.
Bunu dememle sanki anlamış gibi gülümsemesiyle içim sıcacık olmuştu.
Arabayı çalıştırdığımda heyecandan ölcek gibiydim tabi hemen ona gidemezdim önce arkamı sağlama almalı çevre edinmeliydim o yüzden ilk işim restorana gidip biraz gönül almaktı.
Restoranın önüne geldiğimde korku sarmıştı bedenimi ya Savaş buradaysa bunu bilemediğim için telefonumu çıkarıp Cenk'i aradım.
"Cenk kardeşim napıyorsun.
Bu çocuğu çok seviyordum bana hem arkadaş hem kardeş olmuştu onun sayesinde Masal'ın kimliğini çıkarabilmiştim.. gerçi o bunu bilmiyor ama neyse Masal'ı öğrendiğinde beni ilk vuran oda olabilirdi.

Cenk' le konuşmayı bitirip arka bahçe tarafına sürdüm arabayı burasını herkez bilmiyordu. Genelde malzeme arabaları gelirdi buraya.
Arabadan inmiştim ki Cenk hızla kapıdan çıktı beni görmesiyle önce durakladı ardından hızla gelip sıkıca sarılmıştı.
Aynı şekilde sarılmasına karşılık vermiştim o benim olmayan kardeşim di. Bana varlığı güç veriyordu...

"Kızım nasıl birseysin ya olmuyor işte sensiz buralar döndün dimi bak döndüm de .

Tebessümle baktım ." O zaman bizde sahalara döneriz madem olmuyor bensiz.
Bunu dememle iyice sarılmıştı bana ayrılır ayrılmaz Murat abi yi sormuştum,
Gergince suratıma bakıp."sana çok kırgın, kızgın pek kolay gönlünü yapamazsın benden söylemesi.
Alayla baktım yüzüne elimde öyle güzel bir koz var ki emin ol tanıştırınca bana öfkesi kalmayacak.
Korkuyla baktı yüzüme birşey soramıyordu fazlasıyla korkuyordu tanıştıracağım kişiden belliki." Hadi gel önce sen tanış.
Diyip arabanın arka kapısı açtım ve o an Cenk gözlerini irice açıp baktı kekeleyerek "bu bu bu kim böyle.
Güldüm ..."Tanıştırıyım Betül Masal Korkmaz
Ve Cenk şok hani öyle böyle değil baya şok oldu bildiğin gözleri yuvasından fırlayacak gibi bakıyordu.

Gözlerinden yaş akarken zorla konuşmuştu." O onu aldırmamışsın , inanamıyorum Serra onu aldırmamışsın.
Diyip ağlayarak sarıldı , Cenk bile böyle tepkiler verdiyse Savaş'ı hayal bile edemiyordum. Acaba oda bana sarılırmı ki mutluluktan.
Cenk ten ayrılıp Masal'ı ona emanet edip Murat abiyi görmek için mutfağın yolunu tutmuştum. Şansıma Savaş yoktu bugün bu benim için artı bir avantajdı, hiç olmazsa cesaret topluyordum.
Mutfak kapısı araladığımda bana arkası dönük adama özlemle bakmıştım . Tabii o her zaman ki gibi oradakilerini azarlıyordu hiç değişmemişti.
Gülerek söylendim." Artık emekli mi olsan ki malum çekilmiyorsun huysuz adam.
Öyle bir dönüş yaptıki duyduğuna inanamıyor gibiydi baktı , baktı ve hiç birşey demeden suratını asıp tekrar döndü yüzünü. Belliki işim gerçekten çok zor du.
Yanına gidip bankoya kalçamı dayadım.
"Heyy bu da mı yaşlılık belirtisi .
Yine konuşmamış suratını dönmüştü ama beni biliyordu asla pes etmez savaşmayı bırakmazdım.
"Sanırım özlemedin beni yoksa özlesen böyle yapmazdın , bari bi hoş geldin deseydin.
Yüzünü bana dönüp sert bir dille.
"Giderken hoşçakal dedin mi ki gelince hoş geldin diyim.
Hüzünle baktım yüzüne dudağımı sarkıtıp konuştum.
"Ben gitmeseydim eğer nefes alamazdım.
Abi dedim sesim titreyerek." Ben çok kötü şeyler yaşadım inan gitmekten başka çarem yoktu.

Ağlamaya başlamam la elindeki bıçağı bırakıp bana bakmıştı . Dayanamamıştı yine göz yaşlarıma.
"Peki tamam gittin neden hiç aramadın ben seni kardeşim hatta öz kızım gibi sevdim, korudum kolladım.

Elimle akan yaşlarımı silerken sessizce fısıldadım." Korktum aramaya beni affetmezsiniz diye çok korktum abi.

Bunu dememle gözlerindeki bana olan merhameti yine oluşmuştu. İyice yaklaşıp " gel buraya deli kız diyip sıkıca sarılmıştı,
Murat abi benim öz abim gibiydi.
Ondan ayrılıp elini tuttum seni harika biriyle tanıştıracam gel diyip çekiştirmemle söylenmişti. Galiba onu bi erkekle tanıştırıcam sanıyordu.
Kapıdan geçip bahçeye çıkmıştıkki durakladık.
Cenk kapısı açık arabanın önünde maymun takliti yapıyordu sanırım Masal onu baya yormuştu.
Murat abi şaşkın bakışlarla bakıp." Bu dangalak ne yapıyor öyle deli deli.
Demesiyle kahkahayla güldüm "hadi gel" diyip arabanın açık olan tarafına sürükledim, ve Murat abi dona kalmış bir şekilde Masal'a bakıyordu.
" bu bu bu kim
Bana dönüp bakan adama güldüm " Masal yani Betül Masal Korkmaz benim kızım.
Afallayarak bana bakan adamın gözünden bir kaç damla düşmüştü, dizlerinin üstüne çöküp Masal'la aynı hizaya gelip gerçek mi diye tereddüt ederek dokundu ve bana dönüp.
"Bu bu aynı Betül onun gibi bal rengi gözleri kumral saçları, Serra bu bu harika birşey diyip.
Kalkıp tekrar sarılmıştı bana
" teşekkür ederim kızım Turan'a Betül'ü geç de olsa getirdiğin için sana çok teşekkür ederim.
Turan babanı adını duyunca içim ürpermişti en çok da onunla karşılaşmaya korkuyordum.

Sonrasında;
Oradan ayrılıp Kerem ile Eda'nın evinin yolunu tutmuştum son olarak onlar kalmıştı ve yarın asıl büyük buluşma yaşanacaktı.
Çok fazla yorulmuş ve ağlamıştım artık gözlerim isyanlardaydı bugün daha fazla hüznü kaldıramaya bilirdi yüreğim, iç çektim "umarım bi kriz geçirmem yoksa bu sefer hastanelik olurdum.
Geldiğim evin bahçesinden geçerken kucağımda uyuyan kızı uyandırmamak için ağır ağır adımlar atıyordum,
Zili çalıp beklerken heyecandan yine terlemeye başlamış dudaklarımı ısırıyordum.
Ve kapı açılınca karşımda Eda yı görmemle gülümsedim ama daha sonra kaşlarımı çatmıştım.
Elimle karnını göstererek "Sen hamilesin ve neden bunu bana söylemedin dememle gözleriyle afallayarak kucağımda uyuyan kızımı gösterdi "se se sende bundan bana bahsetmedin.
Bunu demesiyle gülümsedim " hee evet bahsetmemiştim dimi neyse benim vukuatım daha büyükmüş diyip bir elimle kafamı karıştırıp davet bile beklemeden evin içine daldım.
Çünkü aptal kız şok olmuş gibi öylece kala kalmıştı.
Evin içine girdiğimde merdivenlerden inen Kerem'e özlemle bakmıştım, onuda çok fazla özlemiştim çocukluğumun kahramanıydı o benim .
Afallayarak bi bana bi kucağımda uyuyan kıza bakıp ." Yengee se sensin dimi bu hayal görmüyorum dimi.

Güldüm yanına doğru giderken Eda da şokdan çıkmış içeri gelmişti. Baktım "evet benim hayal değil diyip kucağımdaki kızı ona verdim "hadi bakalım amcası kızıma sen biraz bak ben bi dinleniyim artık ya geberdim.
Diyip kendimi koltuğa bıraktım...
Eda yanıma gelip özlemle bana bakıyordu, ona doğru yaklaşıp sıkıca sarıldım .
Aynı sıcaklıkta Eda da bana sarılınca mutluluktan yine gözümden yaş akmıştı.
Kerem karşı koltuğa otururken kucağındaki kızı uyandırmadan yanına yatırmıştı.
"Bu kim böyle ?
İç çekerek kızıma baktım "Betül Masal Korkmaz kızım ve siz sormadan ben söyleyim evet aldırmadım daha doğrusu aldıramadım, kıyamadım ona.
Eda ağzını kapatıp mutluluktan ağlamaya başlayınca ona baktım ama Kerem öfkeyle yüzüme bakıyordu.

"Aldırmadın hee ne güzelmiş yaa aldırmadım yada aldıramadım diyince kolay mı oluyor.

Yüzüme dişlerinin arasında tıslayan adama bakamamıştım başımı eğip turnağımla oynarken sessizce konuştum." Mecburdum yaşadıklarımı bilmiyorsunuz neler bildiğimi bilmiyorsunuz ve ben büyük bir yıkım yaşadım.
Kerem öfkeyle ayağa kalkıp yanıma yaklaştı yüzüme bakarak.
"Neler mi yaşadın , anlatsaydın o zaman lan bilseydik de bebeği aldırdım diyip gidişine şok olmasaydık.

Baktım yüzüne öylece donuk ifadeyle. "Bunu yapmasaydım daha lafımı bitirmeden bağırmıştı.
"Lan benim arkadaşım kendini öldürecekti benim kardeşim lan kardeşim hemde niye senin kaçman yüzüne , söylesene hangi açıklaman gerçeği değiştircek.

Gözlerimden yaşlar akarken kesik kesik nefesler alamaya başlamıştım . Yine olmuştu işte yine kriz geçiriyordum . Titremelerim çoğalınca yanıma doğru devrilmiştim.
Zordu artık eskisi gibi kendimi ifade etmem zordu çünkü ne ben eski Serra idim nede karşimdaki bu insanlar....