အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-49

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-49

Zawgyi

  "ဒီကို ဘယ္လိုေရာက္လာၾကတာလဲ ေျပာပါဦး"

  "သားသားေလးတို႔က ဒက္ဒီ့အတြက္ ထမင္းလာပို႔တာ"

  "ပင္ပန္းတာေတြ ေနာက္တစ္ခါမလုပ္နဲ႔ ျခံထဲလမ္းဆင္းေလ်ွာက္တာပဲလုပ္၊ ေမာင္မ႐ွိတဲ့အေတာအတြင္း က်န္႔ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို႔ နာ့ပ္စ္တစ္ေယာက္ ပို႔ေပးလိုက္မယ္"

  "မလိုပါဘူးေမာင္ရယ္. . .က်န္႔ဘာသာေစာင့္ေ႐ွာက္ႏိုင္ပါတယ္၊ ေဒၚကုကလည္း နံေဘးမွာအျမဲ႐ွိေနပါတယ္"

  "အင္း. . .ေမာင္လည္းႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ ျပန္လာရေတာ့မွာပါ၊ ျပန္လာမွပဲ က်န္႔ကို အတိုးနဲ႔ေစာင့္ေ႐ွာက္ေတာ့မယ္"

  "ဒက္ဒီကလည္း. . .သားသားေလးတို႔လည္း ပါပါးရဲ႕အနားမွာ႐ွိေနမွာပါတယ္၊ စိတ္မပူပါနဲ႔"

  "မင္းတို႔႐ွိေနလို႔ ပိုစိတ္ပူတာေပါ့၊ မင္းတို႔က မင္းတို႔ပါပါးကို ဟိုဟာခိုင္းဒီဟာခိုင္းလုပ္ေနၾကတာ"

  "ဘယ္မွာလုပ္လို႔လဲ"

  လက္ပိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းစူကာ ဟြန္႔ခနဲ ႏွာမႈတ္၍တစ္ဖက္လွည့္သြားေသာ အႁမႊာဝမ္ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး ခပ္ဟဟရယ္လိုက္၏။

  "ဒက္ဒီ ပါးသိုင္းေမႊးေတြေပါက္ေနၿပီ"

  ရီေ႐ွာင္က လက္ဖဝါးေသးေသးေလးေတြျဖင့္ သူ႔ပါးျပင္ကိုလွမ္းကိုင္ပြတ္သပ္ၿပီး ဆိုလာ၏။ တစ္ပတ္တစ္ခါရိတ္သိမ္းေပးေနက် က်န္႔က သူ႔အနားမွာသံုးရက္မ႐ွိသည္ႏွင့္ ပါးသိုင္းေမႊးငုတ္စိေလးေတြပင္ ထြက္စျပဳေနေလၿပီ။ အိမ္မွမထြက္ခြာခင္ ေဆးရံုမွအေရးတႀကီးဖုန္းဆက္ေခၚေသာေၾကာင့္ ရိတ္သိမ္းမည့္ေန႔ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရးႀကီးသုတ္ျပာ ထြက္လာခဲ့ရသည္။

  ငုတ္စိထြက္ေနသည့္ ပါးသိုင္းေမႊးေတြျဖင့္ ေဖာင္းအစ္ေနသည့္ပါးျပင္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ကလူက်ီစယ္လိုက္ေတာ့ တစ္ခစ္ခစ္ရယ္သံေတြက သူ႔ရဲ႕ရံုးခန္းအတြင္း လိုဏ္သံထပ္ေအာင္ က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚေနသည္။

  "ဒက္ဒီ"

  "ဘာလဲ. . .ရီက်န္႔"

  "သားသားေလးတို႔ ေလ်ွာက္ၾကည့္လို႔ရမလားဟင္"