အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-51 ⚠

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-51

Zawgyi

အသက္မျပည့္ေသးသူမ်ား ဖတ္ရန္မသင့္ေတာ္ပါ။
Warning​ေပးပါသည္။

  ျခံထဲကားေမာင္းဝင္လာကတည္းက ျခံႀကီးက တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ကားရပ္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္ျပန္ေတာ့လည္း သူမတူစြာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနျပန္သည္။ အိမ္တံခါးေတြပါပိတ္ထားၿပီး ေဒၚကုႏွင့္ဦး႐ွင္းကိုပါ အရိပ္အေယာင္ပင္ မေတြ႔ရ။
 
  "အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မ႐ွိၾကဘူးထင္တယ္"
 
  ကားေနာက္ခန္းမွ Luggageခ်​ေနေသာေမာင့္ကို လည္ျပန္ၾကည့္၍ ေျပာလိုက္သည္။ ေမာင္က Luggageကိုမ,ၿပီး သူ႔အနားလာရပ္၏။
 
  "ေစ်းဝယ္သြားၾကတာျဖစ္မွာေပါ့"
 
  "အင္း. . .ဟုတ္မယ္"
 
  အိမ္တံခါးဖြင့္ၿပီး အေပၚထပ္အခန္းဆီသို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဦးတည္လိုက္သည္။
 
  "အမေလး"
 
  Luggageကိုအခန္း​ေထာင့္မွာပစ္ခ်ၿပီး တံခါးကိုပိတ္ကာ က်န္႔အား အေနာက္ဘက္မွေပြ႔ခ်ီလိုက္ေတာ့ အလန္႔တၾကား အမေလး,တကာ သူ႔လည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္လာသည္။
 
  "အာ. . .ေမာင္ရယ္ လန္႔သြားတာပဲ"
 
  ရင္ဘတ္ေလးကိုလက္နဲ႔ဖိ၍ ေျပာလာသည့္က်န္႔က ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြစုုခြၽန္ေနၿပီး မ်က္လံုးေလးေတြဝိုင္းစက္ကာ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအား နမ္း႐ႈိက္လိုက္၏။
 
  "ႁပြတ္"
 
  ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးအား ထိကပ္ရံုသာနမ္းေသာ္လည္း စြဲေဆာင္ထားသည့္က်န္႔ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို စုပ္ယူနမ္း႐ႈိက္ေနမိသည္။ လ်ွာဖ်ားေလးႏွစ္ခုက အခ်င္းခ်င္းထိကပ္ေနၿပီး ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕လ်ွာဖ်ားေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြျဖင့္စုပ္ယူကာ သူ႔ရဲ႕လ်ွာဖ်ားကို ​ေ႐ွာင္က်န္႔ရဲ႕အာခံတြင္းထဲ ဝင္ေမႊပစ္လိုက္၏။ နမ္း႐ႈိက္​ေနရင္း ေ႐ွာင္က်န္႔ကို ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်ေပးလိုက္ၿပီး လက္ေတြကို ေရွာင္က်န္႔ရဲ႕ရင္သားေတြတင္ လႈပ္႐ွားေစေလသည္။
 
  အနမ္းေတြကိုရပ္လိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုမွ ေငြမ်ွင္ေရာင္တန္းေလးေတြကို ရီေပၚက သူ႔လ်ွာဖ်ားေလးကိုအသံုးျပဳၿပီး လ်က္လိုက္၏။ ရင္သားေတြကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ေတာ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ထံမွ သာယာမႈေၾကာင့္ ညည္းသံမ်ားထြက္ေပၚလာေလသည္။
 
  "အင္းဟင္းဟင္း. . .အာ့"
 
  "ဟင္း. . .အင့္"
 
  "အာ့ဟာ့. . .အား"
 
  ရင္ဘတ္ေပၚလႈပ္႐ွားေနသည့္လက္ေတြကို ရပ္လိုက္ၿပီး က်န္႔ရဲ႕ဟူဒီအက်ႌႀကီးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္၏။ က်န္႔ရဲ႕ရင္သားေတြက သူ႔ရဲ႕လက္ဖဝါးအျပည့္ ျဖစ္ေနၿပီး၊ တင္းရင္းကာ အသီးေလးေတြမွာ မာေတာင့္၍စူေထာင္ေနေလသည္။
 
  က်န္႔အား ကုတင္ေပၚ​ေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး ဗိုက္ကိုမထိေအာင္ အေပၚမွအုပ္မိုးရင္း ညႇပ္႐ိုး၊ လည္တိုင္၊ ရင္ၫႊန္႔၊ ပုခံုး၊ နားဖ်ားေလးတို႔ကို တတိတိကိုက္ကာ လက္တို႔က တင္းကားေနသည့္ရင္သားတို႔အား ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး အသီးေလးေတြကို ဖိေခ်လိုက္သည္။
 
  "အာ့ဟာ့. . .အင့္"
 
  "အင္းဟင္း. . .အား"
 
  "အင့္. . .အာ့. . .ေမာင္. . .ဟင္း"
 
  ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး စိတ္ႀကိဳက္အမွတ္အသားေတြေပးၿပီးေတာ့မွ ရင္ဘတ္မွအသီးေလးေတြကို လ်ွာဖ်ားေလးျဖင့္လ်က္၍ ငံုခဲၿပီး စုပ္ယူေနေသာေၾကာင့္ က်န္႔ရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးေတြမွာ ေမြ႔ယာႏွင့္တစ္ထြာေလာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး ေျခေထာက္ေတြက သူ႔ေက်ာေပၚတြင္ ေနရာယူထားၾကကာ လက္ေတြက အိပ္ယာခင္းေလးေတြအား ဆြဲဆုပ္ထားေလသည္။
 
  က်န္႔ရဲ႕ဗိုက္ေလးကိုထိမိမည္စိုးေသာေၾကာင့္ ဂ႐ုစိုက္​ေနရ၏။ သူ႔ရဲ႕အဝတ္အစားေတြအကုန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီး က်န္႔ရဲ႕ခ်ည္သားေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ပစ္၍ ၾကမ္းျပင္ေပၚပစ္ခ်လိုက္၏။ က်န္႔ရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္အလယ္ၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ဟစိဟစိျဖစ္ေနေသာက်န္႔ရဲ႕ အေပါက္ဝေလးတြင္ သူ႔ရဲ႕Dickႀကီးကို ေတ့၍ပြတ္သပ္ေနေခ်ာ့ျမဴလိုက္သည္။
 
  "အင့္. . .အား"
 
  "အာ့. . .အာ့. . အာ့"
 
  "ဟင္း. . .အား"
 
  စိုရႊဲ​ေန​ေသာအေပါက္ဝေလးအား သူ႔ရဲ႕ညီ​ေတာ္​ေမာင္ႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးဝင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ က်န္႔ထံမွ ညည္းသံမ်ား၊ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားက ထြက္ေပၚလာသည္။
 
  တြင္းဝထဲတြင္ သူ၏ညီေတာ္ေမာင္ကို မလႈပ္႐ွားေသးဘဲ ခဏစိမ္ထားၿပီးမွ ျဖည္းညင္းစြာ လႈပ္႐ွားလိုက္သည္။ ကိုယ္ဝန္႐ွိေနေသာေၾကာင့္ အရမ္းႀကီးလည္း မလႈပ္႐ွားရဲ။
 
  "ဖတ္. . .ဖတ္"
 
  အသားခ်င္း႐ိုက္ခတ္သံမ်ား၊ အသက္႐ွဴျပင္းပ်ေသာအသံ​ေတြႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴသံမ်ားက အိပ္ခန္းက်ယ္အတြင္း က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေန၏။
 
  "အာ့အာ့. . .အာ့. . .အင့္"
 
  "ဟင္းအင္း. . .အား"
 
  က်န္႔ရဲ႕ရင္သားေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ က်န္႔ရဲ႕ညီငယ္အား ေ႐ွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ကာ အေနာက္ေပါက္ေလးကိုလည္း အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနမိသည္။ ျဖဴေဖြးၿပီးပန္းေရာင္သမ္းေနေသာ က်န္႔ရဲ႕ညီေတာ္ေမာင္ထိပ္ဖူးေလးကို လက္မျဖင့္ပြတ္သပ္ရင္း ဆီးေပါက္ေလးကို ခပ္ဖြဖြဆိတ္လိုက္ေတာ့ က်န္႔ရဲ႕ကိုယ္လံုးေလးမွာ တုန္တက္လာၿပီး အျဖဴေရာင္အရည္အပ်စ္ခြၽဲမ်ားက က်ဆင္းလာသည္။
 
  ႏို႔အံုေတြကသူ႔လက္ဖဝါးထဲအျပည့္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ က်န္႔ကိုေပါင္ေပၚေပြ႔ခ်ီထိုင္ခိုင္းေစလိုက္ၿပီး အသီးေလးေတြကို စုပ္ယူၿပီးဆြဲကိုက္လိုက္၏။
 
  "အား. . .ဟာ့"
 
  "အင္း. . .ေမာင္. . .ဟင္း"
 
  "ဟာ့. . .က်န္႔"
 
  "ဖတ္. . .ဖတ္. . .ဖတ္"
 
  "ဖတ္. . .ဖတ္"
 
  "အာ့အား. . .အား"
 
  "ဟင္း. . .ေမာင္. . .အင္း. . .ေအာက္. . .ေအာက္မွာ. .အာ့. . .ကားသံၾကားတယ္. . .ဟင္း"
 
  "အား႐ွီး. . .ေဒၚကုတို႔ျဖစ္မွာေပါ့"
 
  "ဖတ္. . .ဖတ္"
 
  "ေျဖာင္း"
 
  လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ လံုးဝန္းေနသည့္တင္ပါးဆိုင္ေတြအား ခပ္ဖြဖြ႐ုိက္လိုက္ေတာ့ တုန္တက္သြားၾကကုန္၏။
 
  "အာ့. . .ေမာင္. . .ေျခ. . .ေျခသံၾကားတယ္"
 
  "ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေမာင္တံခါးပိတ္ထားတယ္"
 
  ​ေအာက္​ေပါက္ကလည္း အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ေနၿပီး ႏို႔အံုေတြကိုဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ႏွစ္ဦးသား အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနခ်ိန္ တံခါးေခါက္သံၾကားရ၏။
 
  "ပါပါး. . .ပါပါး"
 
  အား. .လာျပန္ၿပီ အဖ်က္သမားေလးေတြ၊ အခ်ိန္ေကာင္းေတြကိုပဲ ဘာလို႔ ေရာက္လာၾကရတာလဲ
 
  "ပါပါး. . .ဒက္ဒီ"
 
  "အာ့. . .ေမာင္ သားေလးေတြျပန္ေရာက္ေနၿပီ. . .ဟင္း"
 
  "ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေမာင္တံခါးပိတ္. . .ထား. . .ထား"
 
  "အား!!!!!!"
 
  စကားပင္မဆံုးလိုက္ တံခါးပြင့္လ်က္သားႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေနအထားကိုၾကည့္၍ ေအာ္လိုက္ေသာေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းပင္မသိေတာ့။
 
  "အား!!!. . .ဒက္ဒီက ပါပါးကိုတုတ္အႀကီးႀကီးနဲ႔ ႐ိုက္ေနတယ္"
 
  "ဟမ္"
 
  အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေနသည့္ စိတ္ေတြပင္ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီမသိ။ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ေ႐ွ႕ အဝတ္အစားမကပ္သလို က်န္႔ရဲ႕အေပါက္ဝေလးကို ထိုးထည့္ထားသည့္ သူ႔အရာႀကီးကိုလည္း မထုတ္ရေသးဘဲ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္၍ ေၾကာင္ေနမိၾကသည္။
 
  "အာ့!"
 
  တံခါးကိုပိတ္ၿပီး သူတို႔႐ွိေသာကုတင္အနားသို႔ ေျပးလာေနေသာႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ က်န္႔ကိုေပြ႔ခ်ီလိုက္ႏွင့္ပင္ထလိုက္မိ၍ ေဆာင့္လိုက္သလိုျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္ က်န္႔ထံမွ အသံပိစိထြက္က်လာ၏။
 
  "အီးဟီး. . .ဒက္ဒီက ပါပါးကို ႐ိုက္တယ္၊ အီးဟီးဟီး. . .အခုလႊတ္ေပး. . .အီးဟီးဟီး"
 
  "ပါပါးကို အခုလႊတ္ေပးလို႔ အီးဟီး. . .ပါပါးကို မ႐ိုက္ပါနဲ႔. . .ရႊတ္"
 
  ငိုယိုၿပီး အဝတ္ကပ္မေနသည့္ သူ႔တင္ပါးေတြကို လက္ဖဝါးေသးေသးေလးေတြျဖင့္ လာ႐ိုက္ေနၾကေသာေၾကာင့္ တင္ပါးေတြပင္ ပူထူလာရသည္။ က်န္႔က သူ႔ပခံုးေပၚမ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ၿငိမ္သက္ေန၏။
 
  "ပါပါးကို မ႐ိုက္ပါနဲ႔ေတာ့ ေသြးျဖဴျဖဴေတြေတာင္ က်ေနကုန္ၿပီ"
 
  ကေလးႏွစ္ေယာက္႐ိုက္ထားတဲ့ သူ႔တင္ပါးေတြမွာ နာက်င္ေနေပမယ့္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕စကားေတြေၾကာင့္ သူ႔မွာရယ္ရခက္၊ ငိုရခက္။
 
  "ၾကည့္ပါဦး. . .ပါ. . .ရႊတ္. . .ပါပါးရဲ႕တင္ပါးမွာ လက္ဝါးရာႀကီးေတြ"
 
  "ပါပါး. . .အရမ္းနာေနလားဟင္"
 
  ေျခဖ်ားေထာက္၍ သူ႔တင္ပါးေတြကို လက္ဖဝါးေသးေသးေလးေတြျဖင့္ ပြတ္သပ္ၿပီး၊ ပါးစပ္မွလည္း ေခ်ာ့ျမဴသည့္ေလသံႏွင့္လာေျပာေနေသာေၾကာင့္ သူ႔မွာဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းပင္ မသိ။
 
  "မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ အျပင္ထြက္ၾကေတာ့"
 
  "သားသားေလးတို႔အျပင္ထြက္ရင္ ဒက္ဒီက ပါပါးကို႐ိုက္မွာမလား"
 
  "မထြက္ဘူး. . .မထြက္ဘူး ဒက္ဒီ ပါပါးကိုမ႐ိုက္ႏိုင္ေအာင္ ဒီမွာပဲေနမယ္"
 
  "ငါမင္းတို႔ရဲ႕ပါပါးကို မ႐ိုက္တာမလို႔ အျပင္ထြက္ေပးၾကပါ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာတို႔ရာ၊ ဒီမွာ ငါတို႔က တန္းလန္းႀကီး"
 
  "မထြက္ဘူး. . .မထြက္ဘူး"
 
  "ဘယ္လိုျဖစ္ေနၾကတာလဲ ထြက္သြားေပးၾကပါကြာ"
 
  "မထြက္ဘူး. . .လံုးဝမထြက္ဘူး"
 
  "မင္းတို႔က ငါ့စကားနားမေထာင္တာ ငါ့သားေတြမဟုတ္ဘူးလား"
 
  "မဟုတ္ဘူး. . .ဦးဝမ္ရီေပၚ"
 
  "ဘာ. . .ဘယ္. . .ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္"
 
  "ဦးဝမ္ရီေပၚလို႔ေလ ပါပါးကို႐ိုက္တဲ့သူက သားသားေလးတို႔ရဲ႕ဒက္ဒီမဟုတ္ဘူး"
 
  "ထြက္သြားေပးၾကပါကြာ. . .ငါေတာင္းပန္ပါတယ္၊ ေဟ့ေကာင္ေတြ ဒါဘာလုပ္တာလဲ"
 
  သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္စီ ခြဖက္ထားၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္ေသာေၾကာင့္ က်န္႔ကိုေပြ႔ခ်ီထားသည္မလို႔ ေရႊ႔လို႔ပင္မရ။
 
  "ေမာင္"
 
  "ဟင္"
 
  "ဘယ္. . .ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဟင္"
 
  "ဒီေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ကို ေမာင္ ေျပာလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး"
 
  ဟုတ္တယ္ ဒီႏွစ္ေကာင္က သူလုပ္မွလူျဖစ္လာတဲ့ေကာင္ေတြဆိုတာ ယံုရခက္ခက္။ အေပါက္အစပ္လံုးဝမတည့္။ ခုေတာင္ သူ႔ရဲ႕အရာႀကီးကို က်န္႔ရဲ႕အေပါက္ကမထုတ္ရဲ။ ထုတ္လိုက္လ်ွင္ ပါပါးကို႐ိုက္တဲ့တုတ္ႀကီးဆိုၿပီး ဓားနဲ႔လာခုတ္ျဖတ္သြားရင္ ဘယ့္ႏွယ္႐ွိစ။ ဒီေကာင္ေတြက ေျပာရင္ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္တတ္တယ္. . .
 
  "ရီက်န္႔. . .ရီေ႐ွာင္"
 
  "ဗ်ာ. . .ပါပါး"
 
  "ဒက္ဒီ့ကို လႊတ္လိုက္"
 
  "လႊတ္လိုက္ရင္ ပါပါးကိုထပ္႐ိုက္မွာေပါ့"
 
  "ဒက္ဒီက ပါပါးကို ႐ိုက္တာမဟုတ္လို႔ လႊတ္လိုက္ေနာ္၊ ပါပါးရဲ႕ သားသားေလးေတြက လိမၼာပါတယ္"
 
  "ဟုတ္ကဲ့ ပါပါး"
 
  ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ လႊတ္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ က်န္႔ကိုေပြ႔ခ်ီ၍ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေျပးဝင္ၿပီး ေလာ့ခ္ခ်ထားလိုက္ေတာ့၊ အျပင္ဘက္မွ တံခါးထု႐ိုက္သံမ်ားႏွင့္ ေအာ္ဟစ္သံမ်ားကို ၾကားေနရ၏။
 
  "ဒုန္း. . .ဒုန္း"
 
  "ဒက္ဒီ တံခါးဖြင့္"
 
  "ဦးဝမ္ရီေပၚ တံခါးဖြင့္"
 
  "ဦးဝမ္ရီေပၚ ဦးဝမ္ရီေပၚ"
 
  "ဒုန္း. . .ဒုန္း"
 
  ေရခ်ိဳးခန္းထဲ​ေရာက္သည္ႏွင့္ က်န္႔ကိုသန္႔႐ွင္းေရးအျမန္လုပ္ေပးလိုက္ၿပီး သူပါအျမန္သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ကာ အျပင္ျပန္ထြက္လာရသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးေ႐ွ႕တြင္ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြစူေထာ္ကာ ခါးေထာက္၍ၾကည့္ေနၾကေသာ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္ခ်လာလိုက္သည္။
 
  "ဦးဝမ္ရီေပၚ"
 
  "ဘာလဲ"
 
  က်န္႔ကိုကုတင္ေပၚခ်ေပးၿပီး အဝတ္စားယူရန္ဗီ႐ိုသို႔သြားေနသည့္သူ႔ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနၾကေသာ ထိုအႁမႊာႏွစ္ေကာင္ကို ဘုေတာျပန္ေျဖလိုက္၏။
 
  "ပါပါးကို ဘာလို႔႐ိုက္တာလဲ"
 
  "ခ်စ္လို႔ေပါ့ကြ"
 
  "ခ်စ္တိုင္းနဲ႔ ႐ိုက္စရာလား"
 
  "မင္းတို႔ မသိပါဘူးကြာ"
 
  က်န္႔ကိုအဝတ္အစားဝတ္ေပးၿပီး သူအဝတ္အစားဝတ္ၿပီးသည့္အထိ တေကာက္ေကာက္လိုက္ကာ နားပူမခံႏိုင္သည္အထိ ဆူေငါက္ေနၾကသည္။
 
  "ပါပါး"
 
  "ဟင္"
 
  "ဦးဝမ္ရီေပၚ ႐ိုက္တာ နာလား"
 
  "ဟမ္. . .မ. . .မနာပါဘူး"
 
  "ကဲ. . .ေတြ႔လား ငါေျပာသားပဲ မနာပါဘူးလို႔၊ ခံစားလို႔ေတာင္ေကာင္းေသးတယ္"
 
  "ပုစိေလးေရ. . .ဦးဝမ္ရီေပၚက ပါပါးကိုအရမ္း႐ိုက္တာပဲ"
 
  "ေတာ္​ေသးတာ​ေပါ့ ​ေကာေကာတို႔ ေရာက္လာတာျမန္လို႔"
 
  ဗိုက္ကိုပြတ္သပ္၍ ေျပာေနၾကေသာ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ကိုၾကည့္ၿပီး ဝမ္ရီေပၚ မ်က္ႏွာ႐ႈံ့တြသြားရ၏။
 
  ငါလုပ္သားေလးေတြ ငါအခုလို႐ိုက္မွထြက္လာတဲ့ေကာင္ေတြက ငါေနာ္. . .
 
  မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္ကို မာမီ့အိမ္မွာ တစ္ပတ္ေလာက္ကို သြားပို႔ထားပစ္ဦးမယ္၊ အဲဒီအခါက်ရင္​ေတာ့ မင္းတို႔ေကာင္ေတြ ဘယ္လိုေႏွာင့္ယွက္,ေႏွာင့္ယွက္ လံုးဝမရေစရေတာ့ဘူး. . .
 
  က်န္႔ကိုအလယ္မွာထားၿပီး ေဘးတစ္ဖက္စီတြင္ ေနရာယူကာ အိပ္ေနၾကသည္ကိုၾကည့္၍ ရီေပၚ စိတ္ညစ္ကာ ဆံပင္ေတြဖြလိုက္၏။ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္က သူအိပ္လို႔မရေအာင္ ေနရာလြတ္ေတြကိုပင္ ေျခေထာက္ေတြကားကာ အိပ္ေနၾက၏။ အသက္႐ွဴမွန္မွန္ျဖင့္အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ က်န္႔နံေဘးတြင္ သူ႔ကိုလ်ွာထုတ္ေျပာင္ျပေနေသာ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္​ေၾကာင့္ ေတာက္ေခါက္ကာ ဆိုဖာတြင္အိပ္လိုက္ရေတာ့သည္။