အမုန်းတရား၏နောက်တော်ပါး [Completed]

Part-31

အမုန္းတရား၏ေနာက္ေတာ္ပါး Ep-31

Zawgyi

  ညက ေသာင္းက်န္းထားသည့္အခ်ိန္ႏွင့္မို႔ က်န္႔က ခုထိ မႏိုးေသးေပ။ ေဆးလိမ္းေပးထားေပမယ့္ ထိုဒဏ္ရာကိုထိမိတိုင္း နာ၍ထင္ ေမြးကင္းစကေလးပမာ တအင့္အင့္တအဲအဲျဖင့္ လူးလြန္႔ကာ ျပန္ေမွးသြားျပန္၏။ သူလဲ ေန႔ခင္းဘက္ Namsan Towerသို႔ အဆင္သင့္သြားရန္အတြက္ ျပင္ဆင္စရာ႐ွိသည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ကာ က်န္႔ႏိုးလာခ်ိန္အထိ က်န္႔၏နံေဘးတြင္ ျပန္လွဲေလ်ာင္းကာ ပန္းေရာင္သမ္းၿပီး၊ ျပစ္မ်ိဳးမဲ့မထင္ အျပစ္အနာအဆာမ႐ွိေသာ က်န္႔မ်က္ႏွာေလးကို ေငးၾကည့္ေနလိုက္သည္။

  အိပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ပမာ ျဖဴစင္လြန္းလွသည္။

  ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုအၾကည့္ေရာက္သြားၿပီး မေနႏိုင္စြာ ထိုေပါက္ျပဲေနသည့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငံုခဲလိုက္၏။ က်န္႔က အသက္႐ွဴက်ပ္၍ထင္ မ်က္လံုးမဖြင့္ပဲ သူ၏ရင္ဘတ္ကို၊ လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးျဖင့္ လာထုမွ လႊတ္ေပးလိုက္၏။

  "အဟြတ္...အဟြတ္...ေမာင္ ဒီမွာ အသက္႐ွဴမဝေတာ့ဘူး"

  "က်န္႔က ေမာင့္ေ႐ွ႕မွာ ႏႈတ္ခမ္းစူၿပီး အိပ္ေနေတာ့၊ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ သတိလက္လြတ္ နမ္းလိုက္မိတာ"

  "ေမာင္က နမ္းတာမွမဟုတ္တာ၊ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုးကို ပူထူသြားတာပဲ"

  "ေနာက္ဆို က်န္႔ အိပ္ေနရင္ နမ္းရံုပဲနမ္းပါ့မယ္၊ မအိပ္ေသးရင္ေတာ့ ညကလိုခရီးဆက္ၾကတာေပါ့...ဟင္း"

  ေမာင့္ရဲ႕တစ္ျခမ္း​ေစာင္းအျပံဳးႀကီးက တင္ပါးပင္ စိမ့္ခနဲ ျဖစ္သြားရ၏။

  "ေမာင္ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ၊ အ့..."

  ေရွာင္က်န္႔ ႐ွက္ၿပီးခုတင္ေပၚမွဆင္းရန္ ဟန္ျပင္လိုက္စဥ္ ညကအ႐ွိန္ေၾကာင့္ ခုတင္ေပၚျပန္လဲက်သြား၏။ ရီေပၚက ခုတင္တစ္ဖက္သို႔လာေရာက္၍ ေ႐ွာင္က်န္႔၏ ဒူးေအာက္မွလက္လ်ိွဳကာ ေပြ႔လိုက္ၿပီး၊ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ ေပြ႔ခ်ီသြားလိုက္၏။

  ေ႐ွာင္က်န္႔ကို ေအာက္ခ်ေပးကာ. . .

  "ေမာင္ ခ်ိဳးေပးရမလား"