VİRAHA (FİNAL)

Öpücük

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

9 AY SONRA (12 NİSAN 2023)

-Yahu görende temelli gidiyorum sanacak. İki gün kalıp döneceğim.

-Bir buçuk ay sonra zaten temelli gideceksin zaten.

-Ağabey lütfen.

-İyi, tamam be. Hadi git. Sonra dersin ki sizin yüzünüzden kaçırdım uçağı.

-Bir daha sarılayım.

Son kez ağabeyim ile sarılıp kenara çekildim. Bugün yengem ile Kayseri' ye gidecektik. Ağabeyimin de dediği gibi düğüne bir buçuk ay kalmıştı. Ben de işten ancak izin almıştım. Daha doğrusu geçen hafta işten ayrılmıştım.

Bugün Kayseri 'ye gidecektik. Önümüzdeki iki gün boyunca önce Ufuk 'un bulduğu evlere bakacaktık. Bir evde karar kılınca da önce beyaz eşyalar sonra da mobilya alacaktık.

Ağabeyim ile de sarılıp el salladım. Yengem ile yürürken onlar da gözden kaybolmuştu.

Geçen aylar çok güzeldi. Bizim nişandan dört ay sonra önce ağabeyim Meliha abla ile sözlenmişti. Sonra Barış ağabey de sözlenmişti. Ağabeyiminkini bekliyordum ama Barış ağabey sürpriz olmuştu hepimize.

Kimse ondan böyle birşey beklemiyordu. Hele nişanlısı Beyza ablayı kimse beklemiyordu. Beyza abla üniversiteden sınıf arkadaşıydı. Birkaç kere Barış ağabey onlarla dışarıda karşılaşmıştık, o zaman ilk defa görmüştüm. Tabi o zamanlar aralarında bir şey yokmuş, taki iş için sık sık bir araya gelmelerine kadar.

Sonrası da malum. Yengemlere konuşunca hemen söz yüzükleri kesilmişti. Ne ağabeyim ve Meliha abla ne de Barış ağabey ve Beyza abla nişan istememişti. Bu yüzden hem benim düğünden sonra, hem de bayramdan sonra düğünleri yapılacaktı.

Saat dörde gelirken havalanından çıkmıştık. Çevirdiğimiz taksiye binip buraya ilk geldiğimde kaldığımız otele geçtik.

İki yataklı bir odaya geçmiştik. Bavulumu kenara bırakıp yengeme döndüm.

-Yenge...

-Saat dokuz da burada olacaksın. Bir dakika bile geç gelirsen ağabeyinlere haber veririm.

Kahkaha atarak yengeme sarıldım. Ne diyeceğimi hemen anlamıştı.

-Deli kız dur. Bak vazgeçeceğim.

-Tamam durdum.

-Gidince ara.

-Tamam. Senin de telefonun açık olsun. Bir şey olursa ara.

Ayak bileklerime kadar gelen haki yeşili bir tunik giymiştim. Altında da lavicert bir pantolon. Çantamı da alarak otelden ayrıldım. Kapıda bekleyen taksilerden birine bindim.

-Askeriyeye lütfen.

Şoför başını sallayıp yola koyulmuştu. Sarışına sürpriz yapacaktım. Kendisi yarın sabah geleceğimizi düşünüyordu.

Askeriyeye yaklaştığımız zaman telefonu çıkarıp Ebru' ya mesaj attım.

《Gelmek üzereyim. 》

{Geliyorum. }

Birkaç dakika sonra taksi durunca ücretini verip indim. Girişteki kulübenin önünde Ebru ve Görkem bekliyorlardı.