VİRAHA (FİNAL)

Açım

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Sarışının kızımızla olan konuşması bitince kucağına almıştı beni.

-Biraz dinlenelim mi güzelim?

-Hı hım.

Ellerimi boynuna dolamıştım. Ufuk da sanki kucağında yokmuşum gibi üst kata adımlamıştı.

Odaya geldiğimiz de beni yavaşça yatağın üstüne bırakmıştı.

-Güzelim sen uyu, ben duş alıp geliyorum.

-Tamam canım.

Yanağımdan öpüp banyoya gitmesi ile yatağa uzanmıştım.

Dakikalar sonra Ufuk' un yarı çıplak yanıma uzanmasını boşverip göbüşümün el verdiğince yaklaşıp başımı göğsüne koydum.

-İyi uykular güzellerim.

....

Adımın seslenilmesi ile gözlerimi açtığımda karşımda Nesrin anneyi görmüştüm.

-Anne?

-Hadi kızım masa hazır. Soğumadan gel yemeğini ye.

-Tamam anne geli...

Cümlemin devamını getirememiştim. Yatak da tek başınaydım. Yaşadıklarımın hepsi rüya mıydı yani? Çok gerçekçiydi.

Hazırda bekleyen gözyaşlarım ardı ardına akmaya başlamıştı.

-Kızım ne oldu? Niye ağlıyorsun?

-Ufuk' u rüyam da gördüm. Gelmişti. Beraber uyuduk. Çok gerçekçiydi.

Burnumu çekip başımı kaldırdığım da gülümseyen Nesrin annenin yüzü ile karşılaşmıştım.

-Rüya değil, değil mi? Geldi?

-Geldi tabi. Aşağıda babasının yanında. Hadi elini yüzünü yıka da gel.

Odadan çıkması ile ayaklanmıştım. Lavaboya geçip elimi yüzümü yıkadım. İki dakika da gözlerim kızarmıştı.

Adamı o kadar rüya da görmüştüm ki artık her gördüğümü rüya sanmaya başlamıştım. Dengemi bozmuştu bu üsteğmen.

Daha fazla oyalanmadan kıyafetlerimi değiştirip alt kata indiğim de babası ile konuşan Ufuk' u boşverip mutfağa gitmiştim.

Nesrin annenin hazırladığı servisleri alıp salona gitmiştim. Elimdekileri masaya bırakıp çıkacakken Ufuk göz kırpmıştı ama oralı olmadan odadan çıkarak mutfağa geçmiştim.

Pislik beni odada bırakıp inmişti, yine rüya gördüğümü sanmıştım.

-Hanımlar yardıma ihtiyaç var mı?