İtiraf

8.6K 472 124
                                    

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Hı?

-Burada ne arıyorsun diye eminim sorguluyorsun hemen söyleyeyim. Bak aylardır aklımda buraya gelirken de emin oldum.

-Neden emin oldun?

-Bölme tamam mı? Biliyorum toplasan bir gün bile yan yana değildik. Tanıştığımız günü hatırlıyorum. Kalbimi tek bir bakışınla çaldın. O zamandan beri hayatımın en önemli noktasın da yer edindin. Uyuduğum zaman bile seni hayal ediyorum. Çalıştığımda birlikte çalışıyoruz. Kalbin atınca, benimki seninle atıyor. Bir gün seni düşünmeden geçmiyor. Ve seni düşündüğüm zaman, en büyük gülümseme yüzümün karşısına çıkıyor. Tanıştığımızdan bu yana uzun bir zaman olmasa da hayatımda birçok şey değişti diyebilirim. Daha fazla heyecan, daha fazla mutluluk hissedebiliyorum. Her zaman seni düşünüyorum. Gece yatarken, uyurken, çalıştığım zaman, yolda yürürken aklına ne gelebilirse. Bazen boş kaldığım zamanlarda yüksek sesle seni seviyorum diye haykırmak istiyorum. Sen benim bu hayatta en iyi yoldaşım olabilecek kişisin ve sensiz bir dünya düşünemiyorum artık. Hislerimizin karşılıklı olması adına her gün dualar ediyorum. Seninle konuştuğumuz zamanlar kalbim çok daha fazla atmakta. Tatlı hisleri yaşatıyorsun bana ve bu durum hiçte açıklanabilecek bir tarzda değil. Varlığını yanımda hissedebiliyorum, gülüşünü duyuyorum kulaklarımda yankı yapıyor. Bu bir delilik diye düşünebilirsin ama bu sadece masum bir aşk.

-S. Sen?

-Bak kısa bir süre de aşk mı olur deme lütfen. Olur, çok güzel olur. Ben seni seviyorum. İnsan sevmediği birini kıskanır mı? Kıskanmaz. Bak o kuzenin olacak şeref...

-Öho öhö. O cümlenin devamı gelmesin. Ağabeyimden bahsediyorsunuz.

-Pardon. Özür dilerim... Ahu, nişan günü o kuzenin nişanlı olduğunuzu söylediği zaman sabah kadar uyuyamadım. Senin başka biriyle evlenecek olman aklımı yitirmeme neden olacaktı. Hele sevdiğim kızın da o kişiyi sevdiğini düşünmek.... Çok zordu. Hatırla o gece bahçede boş yere sana çıkıştım. Sırf nişanlı birini sevdim diye kendime sinirliydim ama sana patladım. Bak ben..

Kapının tıklatılmasıyla kuzeni ayaklanarak kapıya yöneldi.

-Buket, gelebilir miyim?

-A. Aras ağabey Ahu' nun kıyafetlerini değiştiriyorum. Tepsiyi kapıdaki sandalyeye koy ben alırım. Hatta bak sabah ezanı okuyor. Sen git namazını kıl, biz de o sırada hazırlanırız.

-Tamam. Bana bak Ahu hepsini yiyecek. Yemezse ikinizden kafasından aşağıya boşaltırım.

-Merak etme ağabey , o iş ben de.

Kapının önünden yanımıza geldi. Elleri titriyordu ve aşırı derece de sinirlenmişti.

-Bana bak. Çabuk gideceksen git. Senin yüzünden sabah sabah yalan söyledim. Allah'ım affet.

Onu boş verip Ahu' ya döndüm. Hâlâ suratıma bakıyordu. Sanırım bir süre daha böyle şok olmuş şekilde bakacaktı.

-Ahu...

-...

-Böyle itiraf mı edilir? İnsan önce alıştıra alıştıra söyler. Şuraya bak, kız dondu kaldı... Düşünüyorum da aslında çok iyi oldu. Bunun yüz ifadesiyle bir ömür dalga geçerim. Kız Ahu kendini bir de benim gözümden gör.

-Ahu...

-Hı?

-Düşün tamam mı? Bak ben bu akşam Kayseri'ye döneceğim. Gitmeden önce sizin evin önüne geleceğim. Bana olumlu ya da olumsuz bir cevap ver. Cevabının olumlu olmasını isterim , bana sorarsan. Bize bir şans ver olur mu?

VİRAHA (FİNAL) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin