VİRAHA (FİNAL)

Sohbet

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Memnun oldum. Siz uyurken yanınızda bulunan kameraya baktım. İçinde olay yeri inceleme fotoğrafları ve dünün tarihi olan fotoğraflar var.

-Kamera mı?

-Evet yanınızdaydı ve birkaç tane olay yeri poşetlerinden vardı.

-Bir, dakika. Bir dakika. Kayseri... Dava..  Cinayet delilleri falan.

-Ne oluyor Ahu hanım?

-Tabi ya, biz buraya Ali bey ile cinayetin gerçekleştiği yeri incelemeye geldik. Biz  etrafı incelemeye çıkmıştık.

-Hatırladınız mı?

-Ahh... Evet. Benim Ali beye haber vermem lazım. Canımı okuyacak.

Ormanda kaybolmamdan tut, Ufuk beyin ağacın arkasından beni fark etmesine. Ağacın arkasından çıkarken ayağımın kayması ve Ufuk beyin beni kucağına almasına kadar herşeyi hatırlıyordum.

Ahh büyük rezillik. Adam beni kucağına alıp taşımıştı. Bir erkekle temas halinde bulunmuştum.

Sonuç da mecburi birşeydi. Bilincim yerinde bile değildi. Allah'ım affet. Yemin ederim bilinçli bir şey değildi.

-Aklınızda numara var mı?

-Ha?

-Numarasını ezbere bildiğiniz biri varsa arayın demek istedim.

-Yok.

-Kaldığınız oteli biliyor musun? Daha doğrusu hatırlıyor musunuz?

-Evet. Erciyes' de.

-İsim?

-Ersiyes hotel. Butik otel.

-Bahsettiğiniz Ali bey de orada mı kalıyor?

-Yok... Aslında telefonum arabada kalmıştı. Kendi numaramı arayabilirim.

-Buyurun buradan arayın.

-Teşekkür ederim.

-Rica ederim... Ebru kocan seni soruyordu. Bak istersen.

-Gitmedi mi eve?

-Sana bir şey söyleyecekmiş.

-En baştan söylesene. Burada durmuş sizi dinliyorum. Neyse müsaadenizle.

Ebru masadan kalkarken ikimiz kalmıştık. Ufuk beyin de kalkmasını bekliyordum. Ona göre arayacaktım.

Muhtemelen ağabeyimler gelmişlerdi. Yanımdaki teğmenin o hararetli konuşmamızı duymasını istemezdim.

-Ben çay alayım.

Halimi anlamış olacak ki çay bahanesi ile kalkmıştı. Ben de bir şey demeden başımı salladım.

Teğmenin kalkması ile hemen kendi numaramı tuşladım. Derin bir nefes alıp arama tuşuna bastım.

Uzun uzun çalmıştı ama açan olmamıştı. İkinci defa aramaya koyuldum. Bu sefer telefon hemen açılmıştı.

-Alo?

-Yenge...

-Ahu, sen misin kızım?

-Evet yenge. Sakin olur musun.

-Aras, Hikmet arayan Ahu.... Bilmiyorum. Durun konuşayım. Kızım Aras seninle konuşmak istiyor.

Gelen hışırtı seslerinden sonra telefonun el değiştirdiğini anladım.