VİRAHA (FİNAL)

Anne

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Aklıma gelen ihtimal ile ayaklandım bir an da. Olabilir miydi? Korunmamıza rağmen olabilir miydi?

Yatağa düşürdüğüm telefonu alarak hemen internetten baktım.

Bir ihtimal olabilir yazıyordu.

Yüzümdeki gülümseme ile dolabın içine bıraktığım kıyafetlerimi aldım.

-Salak Ahu bu saatte dışarı çıkarsan kötü bir şey oldu sanıp kalplerine iner.

Kıyafetleri geri dolaba bırakarak yatağa girdim. Yarına kadar bekleyecektim mecburen.

Elimi karnıma koyarak gözlerimi kapattım. Ya şu an elimin altında küçük bir muzice varsa.

İhtimalleri düşüne düşüne sabahı zor etmiştim. Sabah zamanı kılıp hemen odadan çıktım. Nesrin anne kahvaltıyı kuruyordu.

-Günaydın anne.

-Günaydın kızım. Niye erkenden uyandın. Biraz daha uyusaydın.

-Uyku tutmadı.

-Tabi alıştın kocanın koynuna, başka yerde rahat edemezsin.

-Şey, yani ondan değil. Ben şey.....

-Anladım ben. Hadi gel madem erken uyandın kahvaltıyı beraber hazırlayalım.

-Saat daha erken değil mi?

-Unuttun mu güzel kızım bugün gün var. Ben de Mustafaları erkenden yollayacağım, dün ikramlıklardan yapmıştım ama birkaç bir şey daha yapıp temizlik yapacağım.

-Telaşlanma anne. Ben de yardım ederim.

-Hiç Ufuk 'u başıma sarma. Otur, keyfine bak. Hatta oğlum şimdi uyanıktır,  git konuş.

-Sonra konuşurum.

Bir şey demesine müsaade etmeden masayı kurmasına yardımcı oldum. Yarım saat sonra önde Mustafa baba hemen arkasında ayak da uyuyan Doğan' ı görmüştüm.

Onun o haline gülümseyerek çayları doldurdum.

-Yahu anne sizin bu günler neden haftaiçi değil?  Haftasonunu uyumak için iple çekiyorum. Senin yaptığına bak.

-Sana da günaydın oğlum.

-Özür dilerim, günaydın.

-Şimdi soruna gelecek olursam, aslında dündü. Ama kına olduğu için erkenden gideceğim için arkadaşlarla konuşup bugüne aldırdım. Başka sorusu olan.

-Yok.

Kahvaltıdan sonra ikili evden çıkarken Nesrin anne evi temizlemeye koyulmuş, ben de mutfağı toparlayarak Nesrin annenin yap dediği  tatlı ve tuzlu kurabiyeleri hazırlamaya koyuldum. 

İşim bitince salona geçmiştim. Nesrin annenin daha işi bitmemişti. Yatak odasını temizliyordu.

Telefonumu çıkarıp Ebru' yu aradım. Çaktırmadan Ufuk' u soracaktım.

-Selamun aleyküm.

-Aleykum selam tatlım. Nasılsın?

-İyiyim, asıl siz nasılsınız? Ece nasıl?

-Biraz ateşi var, evde dinleniyoruz.

-Yaa, geçen gün iyiydi. Ne oldu birden bire?

-Normal dedi doktor... Çocuğumun anası hemşire, babası doktor kendi söküğümüzü dikemedik ya.