VİRAHA (FİNAL)

Faydalanmak

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Gördüğüm şey ile sanki ilk defa gülüyormuş gibi hissetmiştim.

Ufuk duymuştu beni. Sarışınım duymuştu beni.

Cam bölmeye baktığımda kimseyi göremeyince tekrar öptüm dudaklarından.

Böyle uyanacaksa sabaha kadar öperdim. Yeter ki yanımda olsun.

-Şimdi çıkmam lazım teğmen. Ama kapının hemen arkasındayım. Hemen uyan olur mu? Beni daha fazla gözlerinden mahrum bırakma. Seni seviyorum...

Tekrar eğilip dudaklarından öptüm. Fırsattan istifade iyi faydalanmıştım.

Odadan çıkacakken camdan bana bakan Merve, Ebru ve Eylem' i görünce yüzümdeki gülümseme dondu.

Şimdi üçüne birden mi yakalanmıştım? Benimle dalga geçecek sayısı üçe mi çıkmıştı?

-Hanımefendi artık çıkmanız gerekiyor. Zor durum da bırakıyorsunuz beni.

-Özür dilerim hemen çıkıyorum.

Üstümdeki kıyafetleri çıkararak yoğun bakım ünitesinden çıktım. Muhteşem üçlü gülümseyerek konuşuyorlardı. Gördükleri hakkında konuşmamalarını dua ederek yanlarına gittim.

-Ooo Ahu hanımlarda teşrif etmişler.

-Yedin bitirdin ağabeyimi.

-Adam uyuyor diye fırsattan istifade ederek iyi faydalandın ha. Yalnız tatlım Ufuk şimdi hissetmiştir onu hunharca öptüğünü.

-Hissetti, elimi sıktı.... Kocam değil mi istediğim gibi öperim, size ne... Ben Nesrin anneye elimi sıktığımı söylemeye gideceğim.

-Tabi yengeciğim. Hatta nasıl sıktığını da anlat. Ne yaptın da ağabeyim narkozun etkisine rağmen hisseti? Bence annemin herşeyi bilmeye hakkı var.

-Eylem!

-Aman, kadının oğlunun nasıl hareket ettiğini bilmeye hakkı var.

Onlar dalga geçmeye devam ederken umursamadan Nesrin annelerin yanına gittim.

-Elimi sıktı. Ufuk hareket etti, elimi sıktı.

-Allah' ım şükürler olsun.

Saat gece yarısına gelirken zorla herkesi göndermiştim. Nesrin anne, ağabeyim ve Görkem dışında herkesi zorla göndermiştim.

Evimizin anahtarını yengeme vermiştim. Mustafa babalar ve amcamlar bize gitmişlerdi.

Bekleme salonunda oturuyorduk. Ağabeyim bizlere yiyecek bir şeyler alıp gelmişti. Ağabeyimin zoruyla bir şeyler atıştırmıştım.

Sabah namazını kılıp tekrar yoğun bakım ünitesine çıkmıştık.

Biz otururken Görkem gelmişti.

-Hadi gözümüz aydın. Ufuk uyandı. Birazdan normal odaya alacaklar.

-Allah 'ım şükürler olsun.

Gözümden akan yaşları silerek Nesrin anneye sarıldım.

Bir saat içinde neredeyse herkes geri gelmişti. Bu sırada Ufuk normal odaya alınmıştı.

Daha görememiştik ama uyanmıştı ya o yeterdi bize.

Saat öğlene yaklaşırken doktor gelmişti. Durumunun iyi olduğunu birkaç gün daha hastanede kalacağını söyleyerek gitmişti.