VİRAHA (FİNAL)

Hemşire

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Te. Teşekkür ederim.

Bir şey söylememiş sadece başını sallamıştı. O kapıya iyice yaklaşırken ondan sonra ineceğim için arka tarafa ilerlemiştim.

Asansörün kapısı kapanmadan hemen önce ineceğim katın tuşuna basıp geri çekildim.

Birinci katı çıkmıştık ki asansör durmuştu. Işıkların sönmesi ile kenardaki demire tutundum.

-Ne oluyor?

-Bozuldu galiba.

Ufuk telefonundan feneri açarken kendi telefonumu çıkarıp feneri açıp güvenliği aramayacaktım ama telefon çekmiyordu.

-Telefon çekmiyor. Nasıl çıkacağız buradan? Ya bulamazlarsa bizi? Ya sabaha kadar burada kalırsak?

-Merak etme kalmayız  Acil yardım butonuna bastım. Birazdan gelirler.

Arkasına dönmeden konuşmuştu.

Dakikalar sonra dışarıdan sesler gelmeye başlamıştı.

-Servise haber verildi. On dakikaya gelmiş olurlar.

-On dakika mı? Saçmalamayın.

Dışarıdakiler bir şeyler gevelerken sinirden patlamak üzereydim.

-Merak etme , yemem seni. On dakika katlanmak zorundasın.

-Ben ondan mı diyorum? Hem sanane benden.

O elindeki montu kenardaki demire asıp yere oturmuştu.

Onun gibi oturmak istesem de kabanımı aradaba da bıraktığım için kendime sövdüm.

Kendi kendime homurdanırken görüş açıma giren mont ile ona döndüm.

-Hayırdır?

-Yere serip üstüne otur.

-Gerek yok.

-Adamlar on dakikaya gelecekler. Asansörün düzelmesi kim bilir ne kadar sürecek. Burada ne kadar kalacağımız belli değilken oturman en mantıklısı.

Montu alıp almama konusunda kararsız kalmıştım.

-Merak etme , temiz.

Uzattığı montu yere serip üstüne oturdum.

-Teşekkür ederim.

Her zaman ki gibi kafasını sallamıştı. Arkasında kaldığım için o beni görmese de ben onu görüyordum.

-Montu yıkayıp geri veririm.

-Gerek yok.

Ne halin varsa görsün. Banane canım ondan.

Dakikalar geçerken nihayet servis gelmişti. Ufuk olduğu yerdeydi ama yan dönmüştü.

Asansöre bindiğimizden beri bir kere bile gözü yanlışlıkla değmemişti bana.

Kucağında duran elini ile yüzünü sıvazlarken eli dikkatimi çekmişti. Eli soyulmustu. Üstünde kan lekeleri vardı.

-Eline ne oldu?

Sanki yeni farkına varıyormuş gibi eline bakınca iyice meraklanmıştım.

-Bir şey yok.

-Nasıl bir şey yok? Elin hep soyulmuş farkındaysan.