chapter.8.zgi

546 14 0
                                    

အမုန္းကင္းတဲ့အခ်စ္မုန္တိုင္း

Chapter.8.

မနက္ေနထြက္တာၾကာခဲ့ၿပီ

ဒါေပမဲ့ သူမ မထနိုင္ေသးဘူး

တုန္ရီေနတဲ့ဒူးကိုမကာ ေရအိမ္သြားတာေတာင္ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေနတဲ့အတြင္းသားေတြေၾကာင့္ သူမ မဆဲပဲမေနနိုင္ေတာ့ဘူး

"Fuck ပဲ ဦးေကာင္းသၽွင္ေနာင္ ရွင္ကေခြးပဲ"

သူမ ေစာင္ပုံထဲေခါင္းနစ္ေနေပမဲ့ ေပၚေနတဲ့ဖင္ေလးႏွစ္လုံးကို လက္သံေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ အားရပါးရရိုက္ခ်ပစ္လိုက္တယ္

"အားးးးး ကေလးေလး ! ရက္စက္လိုက္တာကြာ နာလိုက္တာ "

"တခါထဲေသသြားရမွာ အဲ့ေလာက္ထေနရင္လဲ ပိုက္ဆံေပးၿပီးေခၚလိုက္ပါလား မေန႔ညကတခါထဲေသမသြားလို့ အခုျမင္ေနရတယ္မွတ္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ေျပာ မဟုတ္ရင္ အိပ္ယာေပၚက ကန္ခ်မွာ "

"အာ ဒီလိုပါ "

အိပ္ခ်င္စုံမႊား ‌ဆံပင္ေတြရွုပ္ေထြးေနၿပီး မ်က္လုံးကတဝက္သာပြင့္ေသးတဲ့ သူ႔ေရွ႕မွာ သူမလက္ပိုက္ထားကာဆရာႀကီးစတိုင္နဲ႔ထိုင္ေနလိုက္တယ္

"ကိုယ္ ေဆးမိလာလို့"

"ထင္သားပဲ အဲ့ေလာက္ လူစိတ္ေပ်ာက္ေနတာ ေဆးမိလာလို့ေပါ့ မဟုတ္ရင္ ရွင့္ကိုခ်က္ခ်င္းျငင္းပစ္တယ္ "

"ကိုယ့္မွာ အရင္က ရည္းစားရွိတယ္ ကိုယ္တို့က ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေတာင္တြဲလာတာ လက္ထပ္ဖို့အတြက္ ေငြစုၿပီးျပည့္ခါနီးေနၿပီ မဂၤလာရက္သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့မွ သူက ေယာက်ာ္းေနာက္လိုက္ေျပးသြားခဲ့တယ္ အခုေတာ့ျပန္ေရာက္လာၿပီး ကိုယ္နဲ႔ျပန္ေျပလည္ခ်င္တယ္တဲ့ ကိုယ္လဲျငင္းတာပါပဲ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္တအိမ္လုံးကသူမဘက္မွာ ငယ္ငယ္ထဲက သူတို့လက္ေပၚႀကီးလာၾကတာဆိုေတာ့ သူမကိုအရမ္းခ်စ္တာ ငယ္ေလးခ်စ္သူရဲ့အမလဲျဖစ္ေတာ့ သမီးေလးလိုခ်စ္ၾကတာ အဲ့ဒါ မေန႔ညက တအိမ္လုံးလဲေပ်ာက္ သူမကလဲ ကိုယ့္ကိုေဆးခတ္လိုက္တယ္ ဒါေပမဲ့ကိုယ္က်ိန္ရဲတယ္ ကိုယ္သူမနဲ႔ဘာမွမျဖစ္ခဲ့ဘူး တကယ္ေျပာတာ "

‌ေဆာင္းႏွင္းျဖဴ !

အျပင္ပန္းက ျဖဴစင္သလို႐ုပ္ေလးနဲ႔

(Complete)အမုန်းကင်းတဲ့ချစ်ခြင်းမုန်တိုင်းA Storm Of Love Without Hatred Oc.Nl.Donde viven las historias. Descúbrelo ahora