"Ayaz! Kalk artık!"
"Tamam be ana!" diye yattığım yerde debelendikten sonra yataktan çıktım.
Millet okulun ilk günü diye heyecandan uyuyamıyormuş. Bende niye hiç bir etki yaratmıyordu?
Sanırım üçten fazla okul değiştirdiğim için olabilirdi.
Keyfimden değil tabi. Okullar beni çekemiyor.
'Tabi efendim.'
'Bozma beni iç ses.'
Kalkıp yeni alınan formaları hızlıca üstüme geçirirken beynimde şarkı sözleri dışında hiç bir halt yoktu.
Ortaokuldan kurtuldum diye hayaller kurarken asıl dünyayla tanışacaktım.
Lise.
Heyecanlı mıydım? Hayır. İnsanlar neden yeni okulu için heyecanlı olurdu?
Yeni bir okul? İki gün sonra sıradan gelecekti.
Yeni arkadaş çevresi? Benle işleri olmazdı. Pek sağlıklı bir arkadaş olmadığım için kimle dostluk kurmaya çalışsam en fazla bir kaç hafta çevremde oluyor, sonra bir yabancıdan ibaret oluyorlardı.
Artık umrumda değildi, bu kimseye faydası olmayan hallerime, hatta herkes için ne zaman olacağı bilinmeyen zararlarıma alışmıştım.
Kendimi, öfkemi kabul edeli çok olmuştu.
Yoruyordu. Fazlasıyla yoruyordu. Ama yaşamak için olduğun kişiyi tanıyıp kabullenmen gerekiyordu.
Herneyse, arkadaş diyordum. Eğer bir arkadaşım veya arkadaş çevrem olacaksa hepsi benim gibi ruh hastası ve tökezlemekten korkmayan manyak insanlar olmalıydı.
Öyle bir tayfa bulabilir miydim?
°•°•°•°•
Ben buldururum sana paşam :)
Selamun hellooo!
Kurguma hoş geldiniz! Öncelikle belirteyim. Ayaz, başkarakterimiz, dışında bir çok karakterimiz olacak ve onların gözünden de birçok bölüm olacak.
Kurgum tamamen tek bir karakter üstüne olmayan, çoğu yerde lise kurgusuna giren bir kurgu olacak. Her bölüm başkarakterimizin gözünden olsa hem bir yerden sonra konu kalmaz, hem de klişe olmaya başlardı.
O yüzden yan karakterlerin yaşamlarına ağırlık vereceğim bölümlerde 'Hani Ayazın öfkesini okuyacaktık?' tarzı sorular yöneltmenize gerek yok. Hepsine yer vereceğim renkli bir kurgumuz olacak :)
Okuduğunuz için teşekkürler ve bölümlerde bol bol yorum yapmayı unutmayınn👻
Hadi! Kaydır diğer bölüme!
Seviliyorsun 💙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~AYAZ~ (TAMAMLANDI)
Teen FictionDünyaya gözünü öfkesiyle beraber açmış bir insan, bebekliğinden gençliğine bu öfkenin bedenine hükmetmesiyle büyümüş bir kişi. Onun damarlarındaki kan hücrelerine bile sinir duygusu hakimken, bu dünyada nasıl kabul edildi? Öfkenin yaktığı bedene Aya...
