~AYAZ~ (TAMAMLANDI)

59. Bölüm: DURSUN ZAMAN

Bölüm Şarkısı: Dursun Zaman- Manga (şarkı kısmı geldiğinde dinlemeyi unutmayınn)

Arda Demirbaştan...

Adımlarım hafifti. Üzerimdeki yük ise ağır.

Fazla ağır..

Yerdeki bakışlarım, tek elimde sallanan sırt çantam ve beni soğuktan koruduğuna inanıp giydiğim montum.

Öylesine haraket eden bedenim beni tek bir yere götürüyordu. Felaketime.

Gözlüğüm burnumun ucuna doğru düştüğünde gülümseyip bakışlarımı yukarı kaldırdım.

Bir çift merceğe bağlıydım. Onlar yoksa dünya birbirine karışmış bulanık renklerden ibaretti. Gözlerim renk karmaşasını süzdü, ciğerim sıkışınca nefesimi bıraktım.

Sol gözümden düşen bir yaş kendime duyduğum nefreti hatırlattı.

Ben sıkılmıştım. Kim olduğumu anlayamamaktan sıkılmıştım. Neyi hakettiğime karar verememekten sıkılmıştım.

Bilinmezlikten, kaybolmuşluktan yorulmuştum.

Adımlarım birbirine dolanmaya başladı. Yinede yürüdüm.

Hani beyninizle kalbinizin kavgası varya, sonunda birine güvenirsiniz ya, işte ben hangisinin haklı olduğuna asla karar veremeyecek o kişiydim.

"Bu dönem sınıfınıza yeni bir arkadaşınız dahil oldu."

Sarpa gülerken yere eğdiğim başımı kaldırdığımda yüzümdeki gülümseme öyle bir solmuştuki yine yok oldum zannettim.

Bu beden tanıdıktı. Bu yürüyüş tanıdıktı. Bu turuncu saçlarda tanıdıktı.

Yutkundum. Bakışlarım gözlerine kaydı.

Bu gözler, tanıdıktı...

Bu kahverengi gözlerden akan nefret, tanıdıktı..

Ayakta durmamı sağlayan bacaklarım uyuştu ama ben düşmedim.

Kulaklarımda ağladığım gecelerin hıçkırıkları çınladı. Gözlerimde saatlerce baktığım odamın tavanı canlandı. Bunlar benim vicdanımla yüzleştiğim zamanlardı.

Karşımdaki yüzün gülüşü genişlerken ben tam o anda vicdanıma esir düştüm. Ben tam o anda kaçıp gitmek istedim.

Kalbim saklandığı omzu aradı.

Hayır, o gece başımı koyduğum omuz burada değildi.

Gözlerim bana ihanet ederek felaketim olan kişinin gözlerine bakmaya devam etti. Bana acı çektirdi. Gözümün önündeki mercekleri çekip alsınlar istedim, görmemek istedim.

Varlığım bile bana işkence oldu..

Kaanın bana sürekli olarak yaptığı 'sen suçlu değilsin' konuşmaları beynimde çınlarken kalbimin tek söylediği 'katilsin' olmuştu.