~AYAZ~ (TAMAMLANDI)

6. Bölüm: SESSİZ ÇOCUK

Medya: Kaan 🪐

"Gerçekten şahane, bu veletler yüzünden bi yemediğimiz ceza kalmıştı, o da oldu.
Merdiveni silmeye başladığımızdan beri Rüzgar bi türlü söylenmeyi kesmemişti. Birde bunlar yüzünden demesi yok mu! Sarp'ın dediği gibi sanki biz dedik gelin bize omuz atın diye!:

"Allah'ım,yaratıyorsun böyle kişilikleri, bari takip et yaaa!"
Sarp arkasında ki Rüzgar'a göz ucuyla dönerek karşılık verdiğinde,bende kafamı sallayarak:

"Sabır yarabbi, sabır."
Diye söylenerek Sarp'a katılmıştım. Merdiveni silmeye bi 10 dk önce başlamıştık,Rüzgar biraz sussa belki çookkktaan bitirmiştik ama nerdeee...

"Burda sabır çekecek biri varsa o da biziz,bizi uğraştırdığınız şeye bak."
Diyerek pas pası tutup bana bakarak sallayan Berk'e de cevap Arda'dan geldi:

"Biz sizin suratınıza bile bakmadan yanınızdan geçiyorduk. Ha sen mal gibi gelipte Sarp'a omuz atmasaydın, şu an da sınıfta, derste olacaktık."
Tam olarak şu an ki durumumuzu anlatan Arda,yine aramızdaki en mantıklı kişi olarak bu şahıslara fazla mantıklı konuşuyordu:

"Arda,kardeşim yapma ya,bunlara böyle mantıklı konuşma,kapasiteleri almaz aman mazallah felç falan geçirirler."

Benim kuracağım cümleyi Sarp benden önce kurmuştu.Berk Sarp'ı hiç duymamış gibi yaparak Arda'ya cevap verdi:
"Omuz atmasaydım öyle mi,o bana yumruk atarken iyiydi..."

Bu sefer Sarp'tan önce ben davrandım:
"O zaman da sen Arda'ya vurduğun için vurmuştu. Yani yine ve yine sen başlattın. Hattaaaa"
Kafamı Rüzgar'a çevirerek konuşmaya devam ettim,o da zaten bana ters ters bakıyordu:
"Hatta sen o gün bana bulaşma dediğimde laf dinleseydin belki hiiiçç böyle bir yerde olmayacaktık."

Dedikten sonra yere baktım,pek bir şey kalmamıştı. Tekrar Rüzgar'a dönüp ters ters baktığımda o da bana sinirle bakıyordu. Aynı durum Sarp,Berk ve Arda içinde geçerliydi. Sanki her an birbirimizi üstüne atlayıp boğazına yapışacaktık.

Kafamı daha adını bile öğrenemediğimiz o sessiz çocuğa çevirdim. O gayet sakin bir şekilde duruyor asla diğer ikisi gibi davranmıyordu... Ben bu şahsı gerçekten anlamıyordum ,niye böyle davranıyordu bu?! Bu sessizliği beni... Korkutmaya başlamıştı.

Ama umrumda değil,kafamı tekrar Rüzgar'a çevirdikten sonra elimdeki paspasla arkamı dönüp,temizlik odasına doğru ilerlemeye başladım. Sarp ve Arda da yanıma gelmişti ki:

"UMRUMDA MI SANIYORSUN AYAZ? SENİN GİBİ VELETLERE HADDİNİ BİLDİRMEKTEN ASLA PİŞMANLIK DUYMAM!"
Rüzgar'ın sesini duymamla duraksadım. Ama hayır,yeter! Bununla bu gün daha fazla uğraşmayacaktım!

Sinirim gene beni ele geçirmeye çalışıyordu. Sol elimle saçımı dağıttıktan sonra derin bir nefes alıp ofladım.

Ben kendimi sakinleştirirken Sarp harekete geçmiş tekrar onların yanına öfkeyle ilerliyordu,anında onu omzundan tuttum.

"Tamam Sarp, sorun yok, sakin ol." Diyerek Sarp'a baktıktan sonra o da durmuştu. Ama sinirden ne yapacağını şaşırmış gibiydi.

Kendimi sakinleştirdiğimden emin olduktan sonra, yüzündeki alaycı sırıtışla bana bakan Rüzgar'a döndüm ve:
"O da senin kafa işte Rüzgar,ben artık sana gerçekte olanları açıklamaktan yoruldum."
Diyerek gerçekten onu takacak hâlde olmadığımı belli ettikten sonra, Rüzgar gülmeyi bırakmış ve belli etmemeye çalışsada bi nebze şaşırmıştı. Eh, ne de olsa şimdiye sinirden deliye dönmeliydim,ben bile kendime şaşırmıştım.

Arda ise sınavdan 100 aldığımda benimle gurur duyan babam gibi,gururla elini omzuma atmış, beni sarsmıştı. Ve hep birlikte o gerizekalıları ağzı ayrık orda bırakarak temizlik odasına paspasları koyup ordan da sınıfa çıktık. Zaten 2. dersin bitmesine 15 dk kalmıştı. Umarım bu lanet gün artık böylece biter...