Arda Demirbaştan...
Kulaklarıma dolan müzik sesi her attığım adımda kısılmaya başlamışken bir yerden sonra hiç duymamaya başlamıştım.
Görüş alanıma giren okula karşın içimden çekildiğini hissettiğim ruhumla bakışlarım okulu süzmeye başladı.
Adımlarımı ağırlaştırarak içinde öğrenci yokmuş gibi sessiz olan okulun ön kapısının olduğu tarafa doğru ilerlemeye devam ettim.
Anlaşılan derstelerdi.
Bir anlığına durup başımı kaldırarak bembeyaz duvarları olan binaya bir daha baktım.
Hayatımı karanlığa sürükleyen bu yer, bembeyazdı.
İşte burası benim felaketim. İşte burası bir tarafımın öldüğü, bir tarafımın doğduğu yer. Benim her zaman yarım kalmış olmama sebep olan yer.
Benim sonum ne arkadaşımın beni suçladığı hastaneydi, ne de kendime eziyet ettiğim yer olan evim.
Her şeyin başlangıcıda sonuda bu ortaokuldu.
Akyalı Ortaokulu.
"Piramit kafalı!"
"Noluyor turunçgil?" diye gülerek arkamı döndüğümde bana koşan arkadaşımın benim aksime telaşlı olduğunu gördüm.
"Aras, adam topluyormuş!"
Dediğine karşın kahkaha atarak arkamdaki banka oturdum ve bahçedeki öğrencileri süzdüm.
"Yani?" dediğimde tekrar dostumun kahverengi gözlerine bakmıştım. Kaşlarını çattığını farkettiğimde hâlâ boş boş bakmamla oflamıştı.
"Arda kafayı mı yedin, çevrendeki üç beş adamı alıp onunla kavga edemezsin. Bu sefer diğerleri gibi değil. Gerçekten adam topluyormuş! Çok sinirlendirmişsin onu."
Hızlı hızlı cümlelerini sıralayan Egeye karşın sadece gözlerimin üstüne düşen saçlarıma üflemiştim.
Sanki daha önce yapmadığımız işlerdi.
"Bilgi yarışmasında kaybetti diye sınıfın sıralarını çizdirdi. Ben öylece susacak mıydım? Ben ne yaptım?" diye rahatça konuşarak cümlenin sonunda gururla kendimi göstermiş ve eklemiştim,
"Direkt onun üstünü çizdim, turunçgil."
Dediğim şeyle kahkaha atmaya başlamıştım. Egeye döndüğümde bana düşünceli bir şekilde baktığını gördüm.
"Senin derdin başka. Söyle bakalım ne istiyorsun?" dediğimde, ellerini cebine atıp ayağıyla yerde ritim tutmaya başladı. Bir süre bakışlarını etrafta gezdirmişti.
Gözlerimi ona diktiğimi gördüğünde bana çekingen bir şekilde baktı.
"Bir kere ben de seninle gelsem olmaz mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~AYAZ~ (TAMAMLANDI)
Teen FictionDünyaya gözünü öfkesiyle beraber açmış bir insan, bebekliğinden gençliğine bu öfkenin bedenine hükmetmesiyle büyümüş bir kişi. Onun damarlarındaki kan hücrelerine bile sinir duygusu hakimken, bu dünyada nasıl kabul edildi? Öfkenin yaktığı bedene Aya...
