Reflection // Teen Wolf

40. Bölüm

Travma Trafiği:

Her geçen dakika, çürümeye başladıklarını hissediyordu Rocky. Dışarıdan belli olan bir şey yoktu fakat ikisi de tıpkı bir ceset gibi -ki zaten öylelerdi- kokmaya başlamışlardı.

Rocky topuklarının üstünde dönüp Brett'e elini uzattı. Üçüncü göz kapandı, Rocky gerçekliğe geri döndü.

'Pekala... Başlıyoruz.'

"Roxanne Rachel Cooper. Ama bana Rocky diyebilirsin. Theo ismimi söylemekle vakit kaybetmemek için bana bu şekilde sesleniyor. Scott'ın sürüsünün en yeni üyesiyim ve bir muhtemelen başkasına ait olması gereken garip güçlere sahibim. Kahinlerin en güçsüzü, sürünün yüz karasıyım. Yani bu demek oluyor ki, ben tamamen bir hatayım. Tanıştığımıza memnun oldum Brett. Bundan sonra benimle başa çıkmak zorunda kalacaksın." Theo cidden Rocky'nin ismini söyleyerek vakit kaybetmemek için ismini kısaltmıştı, "Roxy" diye sesleniyordu ona. Daha sonra dili sürçmüş, herkesin diline bu şekilde yerleşmişti ama Brett'in bunu bilmesine gerek yoktu. Sadece ajitasyon yapmak istemişti. Kendisini acındırmayı seviyordu.

"Ne?"

"Hatırlıyorum. Seni nasıl tanıdığımı, kim ve ne olduğumu... Her şeyi hatırlıyorum. Şimdi, buradan acilen çıkmalıyız. Neler olacağını biliyorum, ne yapmamız gerektiğini de öyle ve eğer burada durmaya devam edersek bu sonumuz olur." kesinlikle ne yapması gerektiğini bilmiyordu, sadece yapacaktı.

Gördüğü onlarca anıdan ve zihninin bu unutkanlığa güçlü isyanından zaferle ayrılan Rocky, her şeyi hatırladığında ilk işi Brett'e kendisini tam anlamıyla tanıtmak oldu. Brett ise sorgulamadı, şimdilik. Eğer gerçekten Scott'ın sürüsünden ise bu iyiye işaretti. İşin kötü tarafı ise neler olacağını bildiğini söyleyen kıza güvenmek konusundaki tereddütleri idi.

Esmer kız hâlâ yaşıyordu -tabii buna yaşamak denirse- ve Rocky o an üçüncü gözünü birkaç dakikalığına açmış olduğunu fark etti. Birazdan olacakları biliyordu, hazırlıklıydı ve neler yapması gerektiğini kısmen anlamıştı. Zaman karmaşası cidden işine yarıyordu.

"Dinle beni. Az sonra açılacak boyut kapısının içinden tuhaf bir yaratık çıkacak. Kapı açıldığında kız gidecek, geriye ikimiz kalacağız. Kızı dibe çekerken arkanda göreceğin boyut kapısına doğru koş, sakın durma."

"Ne saçmalıyorsun? Ya yanlış yere gidersem ve geri dönemezsem? O neden gidecek? Nereye gidebilir ki?" 

"Kes sesini ve dediğimi yap Brett! Yanlış yere gitmeyeceksin. Bütün boyut kapıları en sonunda bu beyaz yere varıyor. Tek bir tanesi hariç; dünyaya açılan kapı." kelimeler Rocky'nin isteğinden bağımsız bir şekilde ağzından çıkıveriyordu. Söylediklerinin doğru olmasını umdu.

"Yani, o halde mutlaka buraya geri döneceğiz. Ta ki dünyaya açılan kapıyı bulana kadar..." Rocky kafasını sallayıp adımlarını geri geri sıralamaya başladı, Brett de onu taklit etti. Saniyeler sonra karşılarındaki kızı yerden çıkarak çeken yaratığı gördüklerinde, arkalarında beliren boyut kapısına doğru koşturdular aynı anda. Bu seferki çok daha az şiddet içeriyordu.

Gözlerini kamaştıran beyaz ışık hüzmesine ellerini siper edip geçtiklerinde Brett ile her değiştirmiş olduklarını gördü Rocky. Brett ile göz göze geldiğinde durmamak için işaret verip koşmaya devam etti. Ayağının altındaki kapıdan içeri zıpladığında bir anda kendisini az önce bulunduğu pozisyonun tam tersi olarak aşağı düşerken buldu.

Kafasının ilk önce ulaştığı, bir başka boyut kapısından geçtiğinde yere çakıldı. Kanayan avuç içlerine baktı, üstündeki çamuru temizlerken canı daha çok yanıyordu.