👣Chapter 22

114 41 7
                                    

Yun MinJi pov 💣

" ජී..ඔප්ප..!!!"
   
      කව්ද කෑ ගහනවා ලාවට ඇහුන නිසා මම පොඩ්ඩ්ක් වට පිට බැලුවා... හත්තික්කේ ජීන් ඔප්පල ඇවිත්... දෙවියනේ මගෙ ශරීර කූඩුව මම කියන දේ අහන්නෙ නැතුව මොන මොන විගඩම් නටයිද දන්නෙ නෑ...

" අහ්ම් මිස්ටර්... මේ..මේ.. නම මොකක්ද කීවේ.. "

    මම ඇග ඇතුලෙ ඉදන් මගෙ ඇගේ ඉන්න අනිත් ආත්මෙට කතා කලා..

" ටේහ්‍යුන්!!"

    එයා ටිකක් සැර කරලා කීවා... අපිට මනසින් කතා කරන්න පුලුවන් නිසා අව්ලක් ගියේ නෑ...

" හරි මිස්ටර් තේ... මේකයි චූටි වෙලාවකට මේ මගෙ ලස්සන ශරීර කූඩුව මගෙ පාලනේට දෙන්න පුලුවන්ද?"

" හරී හැබැයි එයාල ගියපු ගමන් ආපහු මම එනවා.. තේරුනාද?"

    මුගෙ ගෑස් බලකෝ මගෙ ඇග මගෙ වකුගඩු මගෙ ආමාශය ඔක්කොම මගේ ඒත් ඌ කියන එක...

"තමුසෙ හිතන දේවල් මට ඇහෙනව කියල මතක තියාගන්නවා.. "

    මමත් ඒ ගමන් හිටිය සෝෆ එකෙන් නැගිටලා ඉස්සරහට යන්න ගත්තා... ඒත් මම බකල් ගහ ගහ වගේ ගියේ මගේ ශරීරෙ ඉන්නෙ ඒ ආත්ම පරානෙ මට වලවක් කප කප මගෙ කමනට බාදා කල නිසා...

" මින්ජි මොකක් හරි අව්ලක්ද??"

      ජීමින් ඔප්ප ඇවිත් මාව අල්ලගෙන අහනකොට මම ආයාසයෙන් හිනා උනා... එයාලට ඇත්ත කියලා එයාලව බය කරන්න ඕනෙ නැති උනත් මට හිතුනේ ඇත්ත කියන්නමයි.. මොකද මෙච්චර දේකට උදව් කලේ එයාලා..

" අව්ලක් නෑ... පොඩ්ඩක් මගෙ ඇගින් අත ගන්නවද??"

    මගෙ ඇග ඇතුලෙන් කතා කලේ මම නෙමෙයි... ඒක ටිකක් ගොරෝසු කටහඩක්... මම දැක්කා ජීමින් ඔප්ප පුදුම වෙලා ටිකක් ප්ස්සට වෙනවා... මම මගෙ ඇග ඇතුලට වෙලා බලන් හිටිය විතරයි කලේ...

" ඉතින් මොනාද කියන්න තියෙන්නේ "

     යෝවාගෙනුත් පිට උනේ ටිකක් ගොරෝසු කටහඩක් ඒකටනම් බය හිතෙනවා...

" හරී අපි අදුන්වල දෙන්නම්කෝ... අපි දන්නව මේ පස් දෙනාට උදව් කලේ ඔයාලා කියලා.. "

    ඒ කතා කලේ යොන්ගෙ ඇග ඇතුලෙ ඉන්න කෙනා වෙන්න ඕනේ... මම දැක්කා ජීමින් ඔප්ප බය වෙල වගේ ඉන්නවා... ඒත් ජින් ඔප්පා එයාගෙ අත අල්ලගත්තා...

☠︎︎Three months☠︎︎Where stories live. Discover now