👣Chapter 11

144 49 22
                                    

Minji pov:

" කැමරා ටික ගන්න ඉක්මනට "

යෝවා ගිරිය පුප්පන් හැමෝටම කෑගහනවා.. අපිත් ඉතින් අපේ ඇදුම් ඇදගෙන එලියට බැස්සේ තව ටිකෙන් යෝවගෙ උගුරු දන්ඩ කැඩෙයි කියල හිතලා...

" ඔව් ගච්චා.. "

යොන් කීවේ පාන් පෙත්තකුන් කටේ ගහගෙන ඒකත් කන ගමන් සපත්තුත් දද... යොන්ගෙ මේ වැඩෙව් දිහා සූසූ නම් බලන් හිටියෙ අප්පිරියාවෙන්...

" හරි වැටුන නේද?"

සූහා කියනකොට වතුර බෝතල් ලෑස්ති කර කර හිටපු මම බලනකොට තමයි දැක්කෙ යොන්ගෙ පාන් පෙත්ත බිම වැටිලා කියලා...

" කමක් නෑ හැමදේම අනිත්‍යයිනේ "

මම කීවේ වතුර බෝතල් එකින් එක බෑග් වලට දාන ගමන්.. කොච්චර වෙලාවක් යයිද දන්නෙ නෑනෙ එන්න... කියන්න් බෑ මුන් ටිකට වනගත වෙන්න හිතුනොත්...

" අපි එන ගමන් ජීමින්ලගෙ ගෙදර ගිහින් එමූ "

මම බෑග් එක කරට දාගන්න ගමන් කියනකොට සූසූ මගෙ දිහා ඇස් ලොකු කරන් බලන් හිටියා...

" මොකද ආහ් "

මම සූසූවත් පාස් කරගෙන එලියට ගිහින් නිකමට එලියෙ ෆොටෝස් ටිකක් ගත්තා...

" ඔය මොකක්ද?"

යොන් මගෙ ගාවට ඇවිත් මගෙ අතේ තියෙන බේස්ලට් එකක් පෙන්නල අහපුවහම ම්මත් ඒක අහට්ට මෙහට්ට හරව හරව බැලුවා...

" ආහ් ඕක මගෙ ඇද උඩ තිබ්බේ "

මම ඒක ගනන් ගන්නෙ නැතුව යොන්ගෙ ෆොටෝස් ටිකක් ගත්තේ එයා අහට්ට මෙහට්ට වැනි වැනී විරිත්තගෙන ඉන්නකොට... හිතන්නෙනම් හරි ලස්සනයි කියලා ඒත් වටේ පිටේ අපිටනෙ පේන්නෙ මේකි වැදිරියක් වගේ කියලා... කැමරා එක එල්ලගෙන අනිත් අයත් එලියට ආවගෙන් පස්සෙ මමත් ගමන යන්න ගත්තා...

අපි පයින්ම කැලේට ආවේ බොරුවට කාර් එක මහන්සි කරන්න ඕනෙ නැති නිසා... කැලේ ලග තිබ්බ නිසා අව්ලක් ගියේ නෑ... ගස්වල කොල අතු කඩ කඩ මම යනකොට අර මෝඩ සූසූ පොල් කුඩු වගයක් හල හල ගියා...

" මොකද ඔය කරන්නේ ?"

" පාර හොයාගන්න ලේසිවෙන්න "

☠︎︎Three months☠︎︎Where stories live. Discover now