👣 Chapter 32

114 37 17
                                    

Minji pov

දවස් ගානක් ගෙවිලා ගියේ හැමෝම සාමාන්‍ය විදියට ඉන්නකිට.. ඒ අස්සෙ සූහා අර මනුස්සයව ගෙන්න ගන්න ගහපු ප්ලෑන් එක ලස්සනට් කලා... වෙලාව රෑ අටට විතර ඇති අපි අද ඒ වැඩේ ඉවර කරන්න හිතාගත්තා...

" මට බයයි "

මම කීවේ කන්නාඩිය ඉස්සරහට වෙලා කැප් එකක් දාගන්න ගමන්...

" ඇයි බය අපි ඉන්නවනේ.. "

" ඒත් මම මනුස්සයෙක්නේ.. ? මට මොනවහරි උනොත් ?"

මම කීවේ කන්නාඩියෙන් පේන මගෙ රූපෙ දිහා බලාගෙන කලුම කලු ඇදලා මහ රෑ හොරකමේ යන්න වගේ අනික අද අමාවක දවසක් නිසා ගොඩක් කරුවලයි...

" අපි ඇග ඇතුලෙ ඉන්නකන් මුකුත් වෙන්නෙ නෑ... "

මමත් ඔලුව වනලා එයාට උත්තර දුන්නා... මට ඕනෙ අද මගෙ ඇගෙන් එලියට යන්න... මොකද මම හිතන්නෙ එක ඇගක දෙන්නම ඉන්නකොට එයාට පාලනය කරන්න අමාරුයි...

" ඔයාට අව්ලක් නැද්ද ඒක ? අයි මීන් ඔයාගෙ ඇගෙන් එලියට යන එක ?"

" අව්ලක් නෑ... හොදට වැඩේ කරන්න... මම සුබ පතන්වා.. "

මම එහෙම්මම හොද හුස්මක් ගත්තා... ටේහ්‍යුන් මගෙ ඇගට එනවත් එක්කම මම මගෙ ඇගෙන් එලියට ගියා... එක අතකට ආත්මයක් වගේ ඉන්නකොටත් වෙනම ලල් එකක් තියෙනවා.. ෆීලින් ඕසම්...

A/N pov :

හැමෝම අදුරු කැලේට ඇවිත් බලන් හිටියේ කාර් එක එනකන්... කිසිම කෙනෙක්ගෙ ඇගේ ගෑනු ලමයිගෙ ආත්ම තිබ්බෙ නෑ... ටික වෙලාවක් යනකොට කාර් සද්දයක් එක්ක එලියක් එන්න ගත්තේ හැමෝටම එයා ආවා කියල අගවන ගමන්...

සූහා ඉස්සරහට යනකොට එයා ගාවින් කාර් එක නතර කලා... මුලු කැලෑවෙම අදුරු වෙලා තිබුනේ සිද්දවෙන දේ පෙර දැනුම් දීමක් වගේ... වෘකයෙක් උඩුබිරුමක් ඇහෙනකොට මූසල බව තවත් වැඩි කලා...

" හායි බේබිගර්ල් මම පරක්කු නෑනේ.. "

අර මනුස්සයා කාර් එකේ දොරක් අරින ගමන් අහනකොට සූහාගෙ ඇගේ හිටපු සුහා කාර් එකට නැග්ගේ කපටි හිනාවක් මූනෙ තියන් උනත් අඩ අදුරෙ නිසා අර මනුස්සයට ඒක පෙනුනේ නෑ...

☠︎︎Three months☠︎︎Where stories live. Discover now