ZAMAN ZAMAN İÇİNDE (BOYXBOY)( TAMAMLANDI)

TUTSAK RUHLAR(2)

Her insanın kendine sakladığı bir sırrı vardır. Yaşamında kontrol edemediği ve kendisinin boynuna prangalanmış bir sır. Kimisi prangası ile barışık yaşarken kimi onu yok sayıp sürükler arkasında. Yaşanan her şeyi kontrol etmek mümkün olmadığından sırlar hayatın bir gerçeğidir ve pişmanlıklarla vakit harcamak yerine onları kucaklamak gerekir. Yanımda yatan sevdiğime bakarken onun hakkında ne kadar az şey bildiğimi fark ettim. Oysa bu hiç benlik bir durum değildi. Hayatımda bilgi ile bir yerlere gelmiş ben yanımda yatan adama koşulsuz şartsız güvenmiş hiç bir şekilde sorgulamamıştım. Galiba aşk dedikleri şey buydu. Bu arada reis yatakta huzursuzca kıpırdanırken ben yüzümde masum bir gülümseme ile onu izliyordum. Gözlerini aralayan reisin dudakları hafifçe kıvrıldı. Onun uyanması ile bende yataktan kalkıp banyoya geçtim. O sobayı yakarken bende kahvaltıyı hazırlamak için mutfağa geçtim.1978 yılının Ocak ayı bitmek üzereydi ve tarih kitaplarının yazdığının aksine daha da kanlı zamanlardı. İstatistik verilere göre sadece bu ayda 30 kişi sokakta yaşanan olaylardan mütevellit öldü derken ben bu sayının söylenenden fazla olduğunu birinci elden öğrenmiştim. Ne yazık ki bu daha başlangıçtı ve Türkiye tarihinin en zorlu sınavından sınıfta kalacaktı. Bu zor zamanlarda reisi korumak birinci önceliğimdi. Bu düşüncelerle işlerimizi halledip okula geçtiğimizde her zamanki gibi okulun kapısından iki girmiş kampüse doğru sürüye dönüşmüştük. Reis ile bazı derslerimiz onun hapis yatması nedeni ile ortaktı, bu gün olduğu gibi. Sınıfa yaklaştığımızda telaşla içeri giren öğrenciler dersin öğretmeninin yakınlarda olduğunun işaretiydi. Reise öğretmeni sormak için döndüğümde yay gibi gerilen bedeni ile sıktığı dişlerini görünce bu dersin reis için sıkıntı verici olduğunu anladım. Nazikçe koluna dokunup:

" Ertuğrul iyi misin?" dediğimde hızla bana döndü ve ifadesini bozmadan:

" Kerim bu hocaya karşı dikkatli ol. Bu adam Ahmet hocaya benzemez, ne olursa olsun onunla tartışmaya girme." dediğinde bu içimdeki merak volkanını harekete geçirmişti. Tek kaşımı kaldırıp reise gülümsedim.

" Hiç öyle bir şey yapar mıyım reis?"

 Reis derin bir iç çekip omzuma elini koyarak beni sınıfa yönlendirdi. İçeri girdiğimizde sınıfın kalabalıklığı dersin hocasının ketumluğuna iyi bir örnekti. Reisten ayrılıp her zaman ki gibi orta sıralardan birine oturduğumda gözüm Ulaşların olduğu yere kaydı. Betül'ün ağzı açık hararetle konuşan Ulaş'ı izlediğini gördüğümde sıkıntı ile nefesimi verdim. Bu işin sonu hiçte iyi olmayacaktı. İçerideki hareketlilik birden kesilince bakışlarım kapıya yöneldi. İçeri elinde çantası ile 30 larının sonunda bakımlı, orta boylu , fit yapılı ama en çok mavi gözleri ile dikkat çeken oldukça hoş öğretmenimiz girince ben de dikkatimi o yöne verdim. Kürsüye geçip eşyalarını hazırladıktan sonra sınıfa şöyle bir göz gezdirdi ve bakışları reisin olduğu yerde bir süre takılı kaldı. Ardından sınıfa dönerek:

" Görüyorum ki bu sene oldukça kalabalığız. Eski yüzlerin yanında yeni yüzlerde görüyorum ve hepinizin endişeli hali beni biraz üzdü. Söylemek zorundayım, dersimde katı biri olabilirim ama gayretli öğrencilerime karşı da oldukça töleranslıyımdır. Yani siz görevinizi bihakkın yaparsanız ben de size karşı fazlası ile yardımcı olurum. Bu konuyu açıklığa kavuşturduğumuza göre dersimize geçebiliriz." diyerek derse başladı. Bir buçuk saatlik blok dersinin oldukça verimli olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Adam aslında haklıydı, dersi dikkatle dinlemek geçmek için yeterliydi. Ders bittiğinde eşyalarını toparlayıp çıkarken reisin olduğu yerde durup başıyla reise işaret ettiğinde reis hocayı sessizce onayladı. Hoca çıktıktan bir kaç dakika sonra da reis sınıftan çıktı. Ben de hemen ardından sınıftan çıkınca reisle hocanın konuştuğunu görüp durdum. İnsanlara zaman tanımak aynı zamanda anlatmadıkları şeyler için sabırlı olup saygı duymayı da gerektiriyordu. Bu arada kolumda hissettiğim küçük eller ile yanıma döndüğümde Betül'ü görüp gülümsedim.