HYEORAEK

Part 50: He survived

----

"H-Hugo..." I whispered and freeze in my place.

"Kuya Hugo!" sigaw ni Thea saka naunang lumapit at yumakap sa taong akala namin ay... wala na. Biglang kumalma ang paghinga ko at kumalas ang mahigpit na pagkakuyom ng kamao ko. Natauhan lang ako nang nakangiti ring lumapit sina Jean at Drew sa taong nasa likod ko.

"Buhay ka!" Thea exclaimed and laugh while crying behind me. Lumapit sa akin si Ali na nakangiti ring pinagmamasdan ang nasa likuran ko pero hindi ko inaasahang aakbayan niya kami ni Gwyn na nahuli ko pang madiin na umirap sa akin.

"Ako pa ba? Baka nakakalimutan ninyong ako lagi ang nagliligtas sa inyo noon," he replied and my jaw almost dropped when I finally saw his face. Malaki ang ngiti niya nang yakapin siya ni Jean at Thea sa magkabila niya na parang mga anak lang niya habang pabiro namang minasahe ni Drew ang likod niya. The two man laughing while two girls beside them are already crying, I can't tell if it because of joy or what.

"I didn't know you've become arrogant after missing for days," Gwyn commented that causes the man to look at her. I observed Hugos appearance, ganun pa rin ang suot niya mula bago namin siya maiwan, mababakas ang ilang mantsa ng dumi at dugo sa suot niya habang ilang sugat sa mukha at ilang parte ng katawan niya.

Nang lumipat ang tingin niya sa aming tatlo ay mas lumawak pa ang ngiti nito bago manghang tinignan uli si Gwyn. "Wow! Ikaw ba iyan, Gwyn? Ano? Wala man lang bang yakap diyan? Halos makipagpatayan ako kay kamatayan para lang makita ninyo uli ang muk---"

I immediately closed the distance between us and embraced Hugo. Naglaro sa isip ko ang mga posible niyang mga napagdaanan para lang makapunta siya rito at makita kami. "I-I thought you're already dead..." I mumbled while sobbing. He just chuckled and embraced me too. I feel the warmth of my other comrades that's already hugging each one of us.

"Hay... para naman ako nitong may anim na anak na iniwan ko at matagal kong hindi nabalikan," he complained when we let him go and watched him closely. Pabirong hinampas ni Thea ang lalaki at parang batang suminghot-singhot habang yakap si Jean. I wipe all my tears and just noticed the familiar face behind him.

"Na-miss kita, Mamang Peklat!" Ali exclaimed and tightly hug the man again. Ramdam ko ang paglayo na sa amin ni Gwyn at pinagcross ang dalawang braso sa dibdib niya. Hugo groaned and complained again.

"Sino ba iyang Mamang Peklat na iyan, ha? Napakaganda ng pangalan ko papalitan mo lang ng walang kakwenta-kwentang palayaw," Hugo playfully groaned and shoke his head. I joined their laughter when Ali didn't let go the man and Hugo already out of air. Akma nang babatukan ni Hugo si Ali pero natigilan lang ito nang mapansin na ang mukhang kasama niya kanina na kung hindi ako nagkakamali ay 'yung lalaking isa sa nagrescue sa amin noon.

"Ah! Nakalimutan ko," Hugo vent out and quickly approached the man. "Si Tanner Grey and ama ni Timothy," he finally introduced and most of us gasped. He's the man who called Hugo and was called as Grey, pamilyar siya sa amin at naalala ko pa rin kung paano niya tinanggi na kilala niya si Hugo kaya ganoon na lang ang gulat namin.

"Eh diba tinanggi mo noon na kilala mo si Kuya Hugo?" Thea speak what just I've thought. Ali and Drew agreed that's why Hugo's brows creased and squint his eyes on Tanner who just awkwardly laughed and scratched his cheeks. Habang nakatayo ay pinagmasdan ko lang ang lalaki, ang kulay asul niyang mata talaga ang una-unang mapapansin sa kanya.