HYEORAEK

Part 15: Mad Man

Dedicated to joanmangguera, I just want to say thank you for your comment!

----

"Claire anak..." I heard a soft voice and it sounds like a lullaby to my ears.

I was trying myself to not cry when I heard my mother say my name. Napapikit ako at tahimik na nagpasalamat sa diyos dahil ligtas sila at nakakausap ko ngayon.

Nasa dulo ako ngayon ng Evacuation, may kadiliman ito dahil para na rin itong storage room. Naamoy ko ang malangsang amoy na sigurado akong galing sa basurang nasa tabi ko na hindi na yata naitapon dahil sa mga pangyayari.

Lumayo pa ako rito dahil hindi ko kinakaya ang amoy.

Gusto ko sa hindi masyadong maingay na lugar para mas marinig ko ang boses ng pamilya ko kaya dito ako dinala ng kapitan. I'm not complaining though.

"Mama..." I utttered at narinig ko ang ingay mula sa kabilang linya at mga hikbi.

Sigurado akong si mama iyon. I pursed my lips and hug myself, I want to hug them now but we were so far to each other.

"Ligtas lang ba kayo riyan? Nasabi na sa 'kin ni Erros na nasa evacuation kayo ngayon, sa navotas ba iyan anak?"
Sunod-sunod ang tanong ang narinig ko kay mama.

Gustong-gusto ko na puntahan na sila ngayon at sabihin kay mama na maayos lang kami at ligtas. But I know to myself that I can't.

"Nasa antipolo na po kami ngayon Ma. Pinatuloy kami ng kakilala namin rito sa barangay nila para rito muna manatili," mahaba kong lintaya. I was being a talkative when I'm having a conversation to my family but opposite infront of other people.

Napalingon ako sa kaliwa ko ng may marinig akong mahinang kaluskos roon. Am I hallucinating only?
God Alice, nagiging paranoid ka na naman.

"Maayos lang ba kayo riyan?Nakakain ba kayo ng maayos? Nakaka--" I abruptly stopped papa from questioning me.

"Pa.. I'm the one who supposed to asked you that, we just saw last night of what happened to Legaspi. Nasaan na kayo ngayon?" nag-aalalang tanong ko sa kanila.

I have guessed na nasa evacuation rin sila dahil meron akong naririnig na iba't-ibang boses at mga ingay sa kabilang linya. But I want to be rest assured that they are safe and harmless.

"Nasa Legaspi pa rin kami anak. Pero malayo na sa probinsya natin, nang malaman kasi ni mayor na nakarating na sa lugar natin iyong mga zombies kuno, eh agad kaming pinalikas at agad na dinala sa mas malawak na evacuation rito sa Legaspi," Ani ni mama.

I nodded kahit na hindi ako makita ni mama, kahit ngayon pala ay hindi pa rin nagbabago ang mayor namin.

He always take his residents as his first priority when there is a calamity. Our mayor is also my kuya's idol, kaya siguro ganun na lang ka-responsible si kuya.

"That's good..." I just uttered and take a quick glance again on my left side when I heard the same sound again coming from it, scratching... it's give me a goosebumps but I tried to ignore it as soon as I saw kuya Erros heading to my side now.