Magkasama kami ni Tao ngayon sa mall. Katatapos lang naming manuod ng sine at ngayon ay kakain naman kami. Habang nakaupo ay hindi ko mapigilang mapa-isip kung tama ba ang ginagawa ko. Alam ko naman walang masama kung lumabas-labas ako kasama ang iba dahil wala naman kaming relasyon ni Kai. Pero pag naiisip ko ang tatay ni Kai, naguiguilty ako dahil nangako ako sa kanya na hindi ko iiwan ang anak niya. Tutulungan ko siyang hindi bumalik ang sakit ni Kai, pero sa ginagawa ko parang ganun na rin yun. Hindi ko alam kung tama ba ito dahil kaba ang nararamdaman ko sa tuwing naiisip ko na nakuha na akong saktan ni Kai at ayokong mangyari ulit yun.
"Are you okay?" -Tao
"Yes. Why?" I asked.
"Para kasing kanina ka pa tuliro. Kahit sa sinehan parang di ka nanunuod." Aniya.
"Pasensya ka na ha may iniisip lang ako."
"You want to share? I'm willing to listen." He smiled.
"I don't really think kung tama ba tong ginagawa natin." I sighed.
"Alin? Ang kumain ng late lunch?"
"Baliw! Hindi yun...its about Kai."
"Kai? What about him?"
"I don't think na dapat magdate pa tayo. I have a promise na dapat tuparin ko."
"Wait I'm confused. Akala ko ba okay lang sayo and kahapon ko yun sinabi. Why so sudden?"
Then dun ako napilitang sabihin sa kanya ang mga napag-usapan namin ng daddy ni Kai.
"So we'll stop this?"
"Okay lang naman yun diba? At least nagdedate pa lang naman tayo, no feelings involved. Mas maganda na toh, we can still be friends and we'll still continue seeing each other."
"I don't know kung bakit kinukulong mo ang sarili mo sa sitwasyon na toh. You can't avoid your feelings for him I guess. Pero why does he react that way ng malaman nyang magkasama tayo kahapon? Gusto ka ba niya?" He asked.
"Gusto? I don't know. Ayokong mag-assume ng mag-assume Tao dahil baka masaktan lang ako. Ang gusto ko lang ngayon ay ang matulungan ang daddy niya na mapalapit ulit kay Kai." I answered.
"Kung yan talaga ang gusto mo ay wala akong magagawa. But promise you'll be alright." He held my hand na nakapatong sa table
"I promise." we smiled." Basta I'm always here for you."
"Thanks."
Maya-maya ay narinig ko ang phone ko na nagring.
"Wait sasagutin ko lang toh." I said.
"Okay take your time." He replied.
"Hello Kai. Napatawag ka?" I asked.
"Where are you?" Seryosong tanong nito.
Tumingin ako kay Tao. Sasabihin ko ba kung nasaan ako at sino ang kasama ko?
"Nasa mall ako." I replied.
"Sinong kasama mo?" He asked again. Mas lalo akong kinakabahan.
"Kaibigan ko." I replied.
"Sinong kaibigan?"
Para namang detective ito. Napansin siguro ni Tao ang kaba kaya kinuha niya ang phone ko.
"Mr. Kim, it's me Tao." He said.
Hindi ko naririnig ang sinabi ni Kai kaya nakikiramdam na lang ako.
BINABASA MO ANG
Be My Son's Mom (Editing)
FanfictionFor him, living with his son is a comfort zone. But then his son ask for a mom's real care and affection. He knows that it won't happen. Hiring a fake mom for his son is the solution. And I guess...this is where the story started. It began when he u...