Be My Son's Mom (Editing)

Prologue

A/N: This story is in the process of editing, so expect that some parts have typographical errors, wrong spellings, and grammatical errors.

----

"Mr. Kim, 'yong applicant niyo for secretarial position ay nasa labas na. Tatawagin ko na po ba?" Ani Secretary ko. She is now leaving for China, because my Dad assigned her to work in one of our branches there. I dah no choice even if I want her to stay, though she is the most trist-worthy secretary that I've had that I don't want to let her go. Ayoko nang makipagtalo pa kay Dad. I don't want to waste one single energy for him.

"Sige let her in." Sagot ko.

Maya-maya ay pumasok na ang applicant, she has this long and straight ash-brown hair and fair skin. She still looks young and healthy which makes her fit for the job.

"Good afternoon po, Sir." She smiled.

"Hi. Well, have a seat."

Umupo siya sa upuan sa harap ng table ko. Inabot niya sa akin ang folder na hawak niya, ito ang résumé niya.

Medyo inalyze ko ang mga nakasulat dito pero bigla siyang nagsalita. "Sir I'm Nam Hyeon Ki. I'm 23. I graduated from Namhae State University. Masipag po ako at masiyahin..hindi po ako mahirap utusan."

"Your résumé is good. Nakapagtrabaho ka na sa mga restaurant pero bakit ang baba ng position mo?"

"Sir, kasi po sabi nila hindi ganun ka-exclusive ang school na pinasukan ko para sa matataas na position. Kaya kahit mababa, tinatanggap ko na kasi kailangan po ng pamilya namin ng pera." She explained.

"So bakit ka nagtry mag-apply dito?" Tanong ko. Kailangan ko itong itanong.

"It may sound dramatic, but I'll tell you anyway. Kasi po namild stroke ang Mama ko at ngayon mas kailangan namin ng pera para sa maintenance ng gamot niya."

Napahanga ako sa kwento niya. Nakakaawa siya, gusto ko sana siyang kunin kaso lang ang working experience niya ay di pa gaano kabihasa para sa pagiging secretary. Pero may isa pa akong hinahanap na babagay sa pagiging masayahin at pagkamaldal nito. Kailangan ko siya.

Bumuntong hininga ako. "Okay, tinatanggap na kita." Sabi ko.

Nanlaki naman ang mata niya at may namuong ngito sa labi niya. "Talaga po, Sir?" Aniya.

"Yes, tanggap ka na. But you won't be working as my office secretary. You're not qualified for that position." Sabi ko sa kanya.

Biglang nawala ang ngiti niya. "Sir? Dahil po ba hindi sikat ang university kung saan ako nakapagtapos kaya hindi ako qualified?" Aniya.

"Hindi yun. Honestly, maganda ang mga records mo and I think you are smart. But then I thought of a job that you might like, mukhang masayahin, mabait at maalaga ka naman. Mas malaki ang kita nito compare sa pagiging secretary ko, at sure akong mapapagamot mo na ang Mom mo." Magbebenefit ako dito at matutulungan ko pa siya para sa Mama niya.

I think this is the only to make him happy. I don't want him to grow na may kulang sa buhay niya.

"Eh ano po ang available job para sa akin?"

Huminga ako ng malalim para sabihin ito.

"Simple lang naman ito, ang kapalit nito ay ang regular na sweldo ng isang secretary at isasama ko na rin ang gastos sa pagpapagamot ng nanay mo."

"Talaga po, Sir? Maraming salamat po. Ano po bang trabaho yun Sir?... Di ko maintindihan, bakit ang laki ng kapalit?" Biglang nag-iba yung tono ng boses niya, parang natatakot. Tinakpan niya ang dibdib niya. Hahahaha! I got what she was thinking, kaya tumawa ako ng marahan. Hindi ako ganung tao. Isa lang naman ang gagawin niya at yun ay to....

"Be my son's mom."